van lennep schreef op donderdag 31 mei 2007, 21:37:


Als ik een vergelijk maak met mensenvoeten ...
Gevoelig lopen over het harde is dan nodig zelfs, als het gevoelig is.
Je schiet niks op met daarbij op het gras te blijven.
Als ik met mijn gevoelige blote mensenvoeten op het gras was gebleven,
dan waren ze nu nog net zo zacht als de eerste weken, dat ik mijn schoenen
thuis liet op een wandeling. Als ik nu na een half uurtje schelpenpad op stenen of asvalt verder ga, dan zijn die sten en asvalt heerlijk zacht en vlak. Terwijl ik op die zelfde stenen 3 maanden terug nog geen km kon lopen zonder pijn. Wennen aan harde onregelmatige ondergrond
komt door er veel overheen te gaan. Gewoon langzaam opbouwen dus, waarbij kleinere pasjes horen. Met gevoel in je voeten lopen valt nooit te vergelijken met ijzers, hoefschoenen of sandalen, de manier van lopen zal altijd zachter zijn met meer schokdemping.

Groetjes, Michiel

Michiel schreef op vrijdag 1 juni 2007, 15:27:


Bedankt Michiel,

Ik moet zeggen dat hij gisteren een hele goede dag had. Deze keer was ik degene die over het harde besloot om huiswaards te keren. Hij liep vrijwel helemaal goed, met een enkele kortere pas ertussen. Op de terugweg was het even wat minder vlot maar ik ben zeer tevreden. Een paard calculeerd de terugweg denk ik niet zo goed in, dus ik ben blij dat ik dat vóór hem heb gedaan. Morgen weer een nieuwe poging, en dan ga ik zijn hoeven voor het eerst helemaal zelf bijraspen als dit nodig is.

Groetjes Jolanda

Het gaat de goede kant op!!
Ik heb hem nog niet gereden maar wel elke dag gelongeerd en elke dag over het harde uitgestapt.
Inmiddels stapt ie probleemloos over het betonnen fietspad. We zitten nu op ongeveer 1 km per dag. De heen- en terugweg loopt hij goed dus dit ga ik steeds weer wat uitbreiden zolang hij dit aankan. Vandaag heb ik zelfs een stukje (meter of 15) gedraafd over het beton. Hierbij loopt hij wel wat gevoelig maar ik vond het nog niet zo verkeerd. Zijn oortjes stonden ook niet naar achteren, en ik vond het al heel wat dat hij bereid was om aan te draven gezien zijn luiheid hahaha.
In de rijbak loopt ie weer gewoon als vanouds, en is hij niet meer gevoelig. Wel zie ik dat hij in de galop nog moeite heeft met zijn voorbenen. Deze zijn nu zonder ijzers en zooltjes een stuk lager waardoor hij vlakkere galopsprongen maakt, en nog niet zo gemakkelijk in de galop blijft.
Maar ik ben toch wel blij verrast met zijn vooruitgang. A.s. zaterdag mag mijn nichtje van 9 jaar eens op hem rijden in de bak, zodat ik kan zien hoe hij loopt als er 30 kilo op zijn rug zit. Lijkt me een goede tussenstap aangezien ik toch wel iets zwaarder ben (53 kilo) en er zelf pas op wil gaan zitten als ik er zeker van ben dat hij niet meer gevoelig is in de rijbak. Het bos komt later wel weer, want dat zit alweer vol met dazen.

Groetjes Jolanda

Unartica schreef op woensdag 6 juni 2007, 16:09:


volgens mij is de rechterbinnenhiel iets hoger (witte voet)
kan knikken in het neerzetten zonder op zich gevoelig te zijn
1-2 halen met de rasp