http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?sid=1bfdad4d656d13d607db8f689079a002&f=11&t=1113834

vertaald door bokt.nl

www.thehorse.com

Tijdens het grote Amerikaanse paardencongres "American Association of Equine Practitioners" werd een groot debat gehouden tussen verschillende dierenartsen, welke voorstanders waren van natuurlijk bekappen, en artsen welke voorstanders zijn van het traditioneel beslaan.
Het publiek was in grote getalen aanwezig. Het doel van deze sessie was om duidelijk te krijgen wat de voordelen zijn van beide methodes van hoefverzorging. Een groot aantal paardenartsen was aanwezig omdat zij vaak vragen van paardeneigenaren krijgen over deze manieren van omgaan met de paardenhoef. Eigenaren lezen vaak over natuurlijk bekappen en wordt vaak verteld dat deze methode superieur is vergeleken met het beslaan. Ook wordt hen vaak verteld dat natuurlijk bekappen de enige acceptabele methode is voor hoefverzorging.

Het natuurlijk bekappen is vooral gebaseerd op wilde en half wilde paarden. De researchers van het natuurlijk bekappen hebben zich dus vooral geconcentreerd op de levenswijze, genen en type hoef van het wilde paard. Dit wordt echter sterk beinvloed door de beweging, omgeving en het terrein waarop de paarden zich bevinden. Wanneer de wilde paarden uit hun natuurlijke omgeving worden gehaald, zal het paard dan ook onmiddellijk een andere ondergrond onder de voeten voelen en dus anders gaan bewegen, wat de natuurlijke stand teniet doet.

Veel hoefsmeden waren tijdens het debat van mening dat paarden beslagen kunnen worden op een dergelijke manier dat de voet hier helemaal niet onder te lijden heeft. Dit is uiteraard wel afhankelijk van de talenten van de behandelende hoefsmid.

Om de paardenhoef in de hedendaagse omgeving op diverse ondergronden te beschermen is bescherming het grootste probleem. Wanneer een paard veel op de weg komt en de hoef deze snelheid qua groeien en vernieuwen niet bij kan houden, is het nodig om bescherming aan te meten. Hiervoor kunnen onder andere ijzers, maar ook hoefschoenen voor worden gebruikt.
Een ander argument om hoefijzers te gebruiken is om invloed te hebben op de beweging van het paard (en/of deze te wijzigen) en vanwege therapeutische redenen, zoals het verlichten of verhelpen van kreupelheden of ziekten aan de hoef.

Veel liefhebbers van het natuurlijk bekappen zijn van mening dat de ijzers van alle beslagen paarden verwijderd zouden moeten worden zodat de paarden voortaan ijzerloos door het leven gaan. Er moet echter met veel meer factoren rekening worden gehouden, zoals de genetische achtergrond van het dier.
Veel Engelse volbloeds hebben relatief steile hoeven en hierdoor raken de hoeven snel beschadigd tijdens de race-training. Daardoor kunnen de paarden weinig atletisch werk verrichten zonder hoefijzers.
Hoe lang een paard op ijzers heeft gestaan en wat voor type hoefsmid het paard heeft beslagen kan vaak een indicatie geven of het paard ook zonder ijzers kan lopen. Een paard kan dan ook absoluut niet zomaar zonder ijzers worden gezet. Er is een overgangsperiode nodig zodat de hoeven de tijd krijgen om zich aan te passen en sterk genoeg te worden zodat het paard blootvoets kan lopen. Dit proces kan enkele maanden duren.
Als laatste moet de hoefsmid de hoefverzorging qua stijl aanpassen van de hoef bekappen naar de hoef vormen. Dit zorgt ervoor dat het paard genoeg hoefmassa krijgt aan de onderkant van de hoef ter bescherming.

Tijdens het debat werd duidelijk dat alle voordelen van het natuurlijk bekappen door de liefhebbers van deze methode niet goed konden worden gestaafd. Het bleef slechts bij anekdotes, maar bewijs bleef echter uit.
Het was misschien handig geweest om een paard ter plekke op deze wijze te laten bekappen zodat de voordelen misschien bewezen hadden kunnen worden, maar de bekappers wilden deze confrontatie niet aan gaan.
Een ander interessant feit is toch wel dat er geen duidelijke regels zijn voor het natuurlijk bekapen.
Veel mensen uit het publiek stelden de vraag hoe je deze methode van natuurlijk bekappen kunt uitvoeren, maar niemand wist echter een logisch antwoord te geven.
Verder leken de natuurlijk bekappers allemaal een andere manier van natuurlijk bekappen te hebben, waardoor duidelijk werd dat er geen maatstaven aan deze methode zijn gekoppeld.