mirel schreef op zaterdag 27 juni 2009, 18:22:


Tsja, nobel dat je blijft proberen - maar verspil er niet teveel energie aan... Sommige mensen willen sowieso hun eigen visie volgen, en niet leren van elkaar...

Ik stond eerst in Valkenburg en nu in Voorschoten... :)
Twee keer bij kleine particuliere pensionstallingen...

Ilona Kooistra schreef op zaterdag 27 juni 2009, 18:48:


Ik denk dat dat het verschil is: is je paard voor de leuk erbij, of is het haast een way of life...

Kijk, voor mij is dat simpel, ik doe een voltijdstudie, woon op mezelf, werk veel en doe mijn pony zelf...
Heb lang getwijfeld of ik die pony wel moest kopen, maar ik kende hem al, het was niet 'zomaar' een beslissing (het kwam op mijn pad zeg maar, lang verhaal, maar anders had ik echt nog wel even gewacht tot een handiger moment). Nu ik hem heb wil ik goed voor hem zorgen; me er voor inzetten.
Ik moet er een hoop voor doen en ook voor laten, het moet wel zo...
Dus tsja, dan ga je er ook voor... Misschien is dat het verschil...
(En voor mij dan ook het verschil met leeftijdsgenoten, die hebben vaak een paard via hun familie ofzo..)

Arno8 schreef op zaterdag 27 juni 2009, 18:59:


Natuurlijk kan dat het, het is toch ook geen kwestie van kunnen, maar een kwestie van willen.

Hoewel ik moet zeggen dat er hier écht weinig ruimte is, valt me altijd wel op als ik op sta ga...

Merel Stoffers schreef op zaterdag 27 juni 2009, 20:40:


* op stap ga (uiteraard)