Huertecilla schreef op woensdag, 6 april 2005, 10:01:
>
> Welja, nóg zo'n piegum.
> En zo kun je nu een boekje uit 1933 lezen en constateren dat
> mainstream paardrijden véél vergeten is en dat weer als 'nieuw'
> op de markt gooien.
Wouter Slob? Tsk, HC! Dat is nou een auteur die ik altijd als "zo'n piegum" beschouwd heb.
Müseler (met één s) heeft inderdaad een standaardwerk geschreven over klassieke rijkunst, net als bijvoorbeeld Podhajsky, ik heb hun boeken vroeger uitvoerig bestudeerd en er veel aan gehad.
Maar noch uit hun boeken, noch van instructeurs die Pahud de M. nog hadden meegemaakt, heb ik ooit geleerd wat volgens mij de essentie is van horsemanship (in de zuivere betekenis van het woord, niet de commerciële): namelijk dat je met een paard communiceert door het juiste gedrag te belonen door druk weg te nemen. Door te stoppen met een hulp op het moment dat het paard de gewenste reactie
begint te vertonen, of daar zelfs alleen maar aan denkt.
Zoals ik al eens schreef, rijd ik tegenwoordig zo nu en dan op paarden die het negeren van het geklungel op hun rug tot kunst hebben verheven (en gelijk hebben ze!), en ook bij deze paarden blijkt dit principe feilloos te werken. Niet dat het tot feilloze resultaten leidt uiteraard, maar ik ervaar wel (het begin van) een heel ander niveau van communicatie met het paard.
Naast tenenkrommende gêne achteraf over allerlei miscommunicatie die ik in de loop van mijn leven met paarden gepleegd heb, leidt dit ook tot een gevoel van diepe verwondering en dankbaarheid. En ik meen te bespeuren dat het paard het waardeert dat er althans een poging gedaan wordt om tot tweerichting verkeer te komen - daar word ik vrolijk van.
Wat dat betreft heb ik meer aan Rashid gehad dan aan Müseler.
groeten,
j.
By the way:
> Tis met NH net als met manéges/paardrijden in de jaren
> zeventig en je ziet wat ervan gekomen is: stratenmakers die
> lesgeven, koeienboeren die op paardenstalling omschakelen,
> kledingfabrikenten met een zadelfabriek. Elke entrepeneur
> stort zich erop en kennis is geen punt want er zijn toch
> zat onkundige klanten.
Hetzelfde staat vrijwel letterlijk in het boekje van Kapitein J.W. de Koff, uit 1938 of daaromtrent!
Warboel
