Els schreef op dinsdag, 16 augustus 2005, 16:36:


nee sorry, zou zoiets ook niet gebruiken, zie ook geen reden waarom, ik ken wel iemand die hem gebruikt voor haar paard omdat ze vond dat ze te dik werd op de wei, persoonlijk vond ik het wel meevallen, gewoon een grasbuik imo maar goed als je je paard dan toch minder gras wil geven zou ik hem eerder op een klein stuk zetten.

Hoi.

Ik heb ook drie cursussen bij Pieter gelopen.
En er zeker geen spijt van.

De mensen die niet tevreden waren (commentaar onder de cursus), waren teleurgesteld over het feit dat er zeer weinig met paarden zelf gewerkt werd en dat Pieter heel goed in communiseren met paarden was.
Maar slecht is taktisch zijn met mensen.

Ik denk dat Femke het wel goed beschreef.

Ook ik ben nieuwschierig wie degene is die je les gaat geven.
Want er was er maar èèn waarvan ik dacht: die is beter dan Pieter of net zo goed.
(Ben haar naam even kwijt).

Succes.

Joke.

Marina schreef op woensdag, 13 juli 2005, 10:19:


Helaas heb ik een trieste mededeling n.a.v. mijn bericht van 13 juli....
Paardje heeft het niet gered, werd 2 weken geleden opeens heel slecht, wou niet meer staan. Mn vriendin heeft toen besloten om haar paardje nog meer lijden te besparen.
Vind het verschrikkelijk dat ons plan om haar te redden is mislukt...

Marina schreef op dinsdag, 16 augustus 2005, 18:40:


jeetje wat erg! sterkte hoor meid...

Marleen den Arend schreef op maandag, 15 augustus 2005, 21:36:


Hallo

Ik parelli zelf ook en daarnaast clicker ik ook. Maar ik vind bijten, slaan en schoppen eigenlijk niet zo'n leuk iets. Ik zelf zou zulke situaties liever voorkomen. Ik zou eerst het vertrouwen van dat paard willen winnen, bijvoorbeeld d.m.v friendly game. Wanneer een paard bijt en slaat dan vertrouwd hij je voor geen meter en staat hij ook absoluut niet voor je open. Zo'n gevecht wil ik niet aan gaan en zekers niet als het op een rustigere en vriendelijkere manier kan.

Natuuurlijk kun je in zo'n situatie komen, maar de kunst is dan om dit op te lossen door zelf stabiel te blijven in je emoties en het paard op andere gedachten te brengen. En niet direkt denken van ohh het paard heeft geen respect voor mij of mijn ruimte, nee het paard reageerd alleen maar wat hem goed lijkt in die situatie. Respect moet jij verdienen en niet opeisen.
Ook kun je ook leider zijn zonder zulke gevechten en continue te domineren. Een paard wil niet altijd gedomineerd worden, maar zal je ook volgen wanneer je naar hem luisterd en hem juist benaderd. Dan pas heb je een partnerschap, als beide partijen bijelkaar willen zijn en elkaar willen volgen.

Misschien dat ik de hele filosofie wel niet snap van Pat en heb ik mijn eigen visie hierop?? Ik ben zelf wel al eind level 2 ben, maar mijn horizon blijf ik wel verbreden en ik me dus niet pin op 1 bepaalde methode.

Marina schreef op dinsdag, 16 augustus 2005, 18:40:


Vreselijk Marina!
groet,
Wil.