Marjan schreef op dinsdag, 20 september 2005, 8:21:

Ach wat zielig. Ja tuurlijk kan dat. Hier is geen standaard antwoord of oplossing voor. Je zou moeten ontdekken waarom ze hem zo ontzettend te grazen nemen.
Of wie dat doet. Het kan aan jouw paard liggen maar ook aan de leider van de kudde waar je paard in komt. Ik heb bij de buren één keer eerder een paard gezien dat de hele zomer lang niet toegelaten is tot de kudde. Geen idee waarom, maar ik vond het erg zielig en begreep niet goed waarom ze dat paard niet in een andere groep hebben geprobeerd.

Het kan een hele puzzel zijn om te ontdekken wat er mis is en waarom, en wat de oplossing is.

Net als Wil zou ik je paard eerst nu even op adem en tot zichzelf laten komen. Een methode die sommigen hanteren is onderaan beginnend steeds een paard bij jouw paard zetten (eerst de laagstgeplaatste dus) tot dat goed gaat en dan de volgende erbij.

Sterkte,
Marjolijn

Hoi hoi,

Gistereravond werd ik gebeld door de vrouw die op onze stal de paarden verzorgd. Ik schrok natuurlijk meteen behoorlijk ... hoewel het de laatste tijd eigenlijk dus al weer behoorlijk de goeie kant opgaat met Toroppie. Ze riep meteen door de telefoon: "HOOR je het?". Nou hoorde ik wel iets van vaag onweer op de achtergrond maar had even nog niet in de gaten wat ze bedoelde.

Dat was dus Toroppie, die aan het keten was in de wei en voorbij roffelde. Was wat speuls begonnen, en ging steeds wilder en harder, tot hij een van z´n befaamde "gekke 5 minuten" had gekregen en als een torpedo straf door de wei scheurde, staart erop, neusgaten open .... De twee andere ruinen ook meedoen. Het schuim stond tussen z´n billen (aldus C.) en toen hij na wel 10 minuten zich blijkbaar voldoende afgereageerd had, had hij nog een hele tijd staan uitdampen in de avondkoelte.

Volgens mij gaat het wel weer goed met m´n stoere kabouter.

Heb vandaag even gecheckt hoe het met de energie stond, en inderdaad, hij voelt alweer een stuk sterker aan. Ik denk dat ik wat die bespiering betreft een beetje op het verkeerde been gezet ben , omdat hij er zo vreemd "relaxed" bij stond, ... nu vin´k er eigenlijk opeens niets bijzonders meer aan te zien ... (?). Het lijkt alsof hij nu veel meer z´n spieren aanspant, geeft ook een heel ander beeld misschien?

Affijn, ik weet nog steeds niet waar het aan gelegen heeft. Voorlopig blijft hij nog wel op hooi en hij krijgt nog een aantal kruiden en wat druppels en zo, maar het gaat in elk geval nu snel weer de goeie kant op! Ik laat over een tijdje nog wel een bloedonderzoekje doen, dat wel.

Hoe is het met de paardjes die gewond waren? Wil? Spirit?

Frouk

marjolijn schreef op woensdag, 21 september 2005, 15:59:


Bedankt Marjolein voor je reactie.Het gekke is dat de ruin waar het om gaat zelf pas kort bij de rest loopt en de dagen ervoor nog totaal genegeerd werd door de rest van de groep. Pas toen mijn paard erbij kwam, werd het 1 groep.Mijn paard doet zelf niks, probeerde wel even wat contact te zoeken, maar omdat ie zo afgestraft werd is ie apart gaan lopen. Toch bleef die ruin hem opjagen en zelfs verwonden.Nu staat de mijne dus weer apart en gelukkig is ie aardig hersteld en geniet hij van zijn rust. Ben wel een beetje bang om hem er weer bij te zetten, want de schrik zit er bij mij ook goed in.Wil hem daarom de komende weken er naast laten staan en hoop dan dat ie er bij kan, want alleen is maar alleen en hij houdt juist zo van andere paardjes om hem heen. Hij is totaal niet agressief naar andere paarden toe en is zelfs heel voorzichtig. Maar nu krijgt hij rust, want een gestressed paard heeft niemand wat aan en hij al zeker niet.

Wil schreef op dinsdag, 20 september 2005, 10:43:


Hallo Wil. Ook bedankt voor je reactie. De minst dominante erbij zou kunnen, al weet ik niet welke dat is, daar ik hem pas 1 1/2 week daar op de wei heb lopen. Hij heeft apart gestaan, de paarden wel gezien, maar niet geintroduceerd. De ruin waar het om gaat zit zelf pas een maand bij deze groep en werd tot vrijdag totaal genegeerd. Pas toen de mijne er bij kwam werd het 1 groep, tot ieders verbazing.Nu loopt ie er dus naast met een draad ertussen en hij voelt zich gelukkig al weer een stuk rustiger.Het 1 voor 1 gaat niet lukken, want het weiland is van iemand anders die het liefst alles bij elkaar wil en zo snel mogelijk, dus dat gaat helaas niet. Ik hoop dat het nu, zo naast elkaar beter gaat en hij er straks wel bij kan, want hij vind andere paarden juist zo leuk.Maar dat moet even wachten, want hij moet eerst weer helemaal tot rust komen en ik wil graag dat zijn plekken goed genezen, niet dat hij weer onder zit. Maar ik kan vragen of 1 van de andere paarden er bij mag over een tijdje, misschien helpt het wel. Bedankt zover, de visie van iemand anders kan altijd nuttig zijn. Groetjes Marjan.

anky schreef op maandag, 19 september 2005, 23:37:


Goh, heb geen idee wat de waarde van de geciteerde uitspraak is.

maar vanwaar deze anti-campagne, gebaseerd op één enkel zinnetje waar jij het niet mee eens bent? Zegt mij meer over de persoon Anky, dan de kwaliteit van deze site, hoor.

Groeten,
Marlies