jose schreef op donderdag 13 oktober 2005, 20:30:
>
> Ik kan me vinden in je uitleg hierboven.
>
> Ook ik ben gevoelsmatig niet zo'n voorstander van een praam,
> maar ik zeg er meteen bij , dat ik het ding vaak genoeg heb
> toegepast zien worden (ook door rustige, niet gewelddadige,
> paardvriendelijke mensen) met altijd een rustig paard tot
> gevolg. En ik heb altijd kritisch gekeken maar ik kan me nooit
> aan de indruk onttrekken dat het paard er niet zo heel veel
> last van heeft.
Dat kan je niet serieus menen.
Mijn arme Opal heb ik minstens een jaar niet over haar neus kunnen kriebelen, omdat ze zo panisch was voor de praam, die mensen voor mij op haar neus hadden gezet. Misschien waren dat onustige, gewelddadige en paardonvriendelijke mensen, maar het blijft een martelwerktuig. De enige reden die ik ken, waarom het paard stil blijft staan, is omdat het teveel pijn doet, als ie beweegt.
Monstergruwelapparaten zijn het, en mogen wat mij betreft allemaal op de brandstapel.
Als het goed is vertrouwt je paard je zodanig, dat je het niet nodig hebt.
Neem iets meer tijd, en dan komt het wel goed.
Isabel