Spirithorses schreef op vrijdag, 21 januari 2005, 19:15:


Wat vreselijk zeg! Afgelopen herfst zoiets meegemaakt met onze 30+ jaar oude pony maar een veulen lijkt me helemaal erg. Soms een reden om te denken om maar niet aan dieren te beginnen, want de dood loert altijd om de hoek...


Ze heeft in die korte jaren een beter leven gehad dan vele dieren die op latere leeftijd zijn gestorven...

Sterkte,
Frans

Marianne, sterkte voor jou en je paardje. Ik hoop voor jullie dat ze goed geholpen kan worden.

Aangezien jij er waarschijnlijk behoorlijk wat vanaf weet heb ik de volgende vragen:
Mijn appaloosa pony heeft 1 oog dat behoorlijk veel traant. Af en toe even niet, en dan begint hij weer.
Oogzalf schijnt meestal niet zo goed te zijn. Als ik het schoonmaak met lenzenvloeistof is het weer een paar dagen over, maar het komt uiteindelijk wel weer terug.
Appaloosa's staan er om bekent om snel nacht en maan blind te worden...maar moet ik me in dit geval al zorgen gaan maken of kan het niet zo'n kwaad?

Ik kan het ook niet. Oefen wel regelmatig, maar helaas.
Ik stijg als volgt op. Ik leg mijn achterste hand (dus als ik vanaf rechts opstijg de linkerhand) op de kniewrong aan de andere kant van het zadel. In de andere hand neem ik de teugels en grijp ik een pluk manen mee. Voet in de stijgbeugel, hupsen, goed afzetten en daarbij dus met mijn hand op de kniewrong druk geven om het zadel recht te houden. Ik spring recht naar voren, eerst op het zwaartepunt komen en daarna pas been over het zadel.

Op mijn goede dagen, gaat dit heel erg soepel en blijft het zadel goed recht (wel redelijk aangesingeld, ik singel later nog na indien nodig). Zonder zadel kom ik er echter niet op. Niet omdat ik het strikt gezien niet kan, maar omdat ik dan meestal bij voorbaat al de slappe lach heb Tja rijden doe je voor je lol he haha.

Groetjes Karin

Probeer een paar schaapjes over het land te laten gaan als het weer wat aan gegroeid is nadat de paarden er op zijn geweest. De schapen eten dan namelijk de punten van het gras op waar de wormeneieren op zitten. deze kunnen bij de schapen geen kwaad. Ook eten schapen de stukken gras tussen de mest op.
Je hoeft niet bang te zijn dat ze alles op eten, want schapen grazen het gras op een hoogte van 4 cm af terwijl paarden tot 1 cm gaan.
Kruiden kun je alleen maar op je land houden als deze uit kunnne zaaien. Ze verbreden namelijk niet zoals gras dat kan zonder zaad.
hierdoor moet je dus wachten tot de kruiden uitgebloeid zijn om de paarden er op te zetten. In verband met het vrij kleine land is dit niet aan te raden.
Bij de meeste bedrijven waar je graszaad kan kopen is ook een mengsel speciaal voor paarden te krijgen. dit is vaak gras dat een sterke grasmat vormt, wat paarden lekker vinden, makkelijk opnieuw groeid en bovendien zit er timothee in, dit is een gras soort die smakelijk is en goed tegen vorst kan.
Als het erg gevroren heeft zul je op sommige plekken bij moeten zaaien. Anders gaat daar straat gras groeien, dit is een gras soort die erg weinig voeding bevat, en dus niet zo geschikt is als je toch al niet zo veel gras hebt.

Malenka schreef op vrijdag, 21 januari 2005, 21:55:


Een tranend oog is altijd een alarmbel... laat het alsjeblieft nakijken en hou het goed in de gaten. Maanblindheid kan, zoals in Pauli's geval, zeer accuut optreden, maar er is ook een variant waar de ziekte heel lang sluimert, de uvea in het oog telkens een 'beetje' geirriteerd raakt, en zolang het afweersystem ( immuniteit) van het paard goed werkt lost het zich weer op. Maar telkens blijven er kleine schadeplekjes in het oog achter, waardoor het paard uiteindelijk steeds slechter gaat zien.
En helaas komt er dan onverhoopt die dag dat het immunsysteem het niet meer redt en de boel fataal omslaat, zoals dat nu bij Pauli van de ene op de andere dag gebeurt is.
Pauli had nooit enige vorm van uitvloeiing of tranen, en dan nu dit..

Oogzalf, daar redt je het niet mee en bovendien kan dat behoorlijk vervuild raken, waarmee je ontstekingen in het oog ( en dat hoeft gelukkig lang niet altijd maanblindheid te zijn hoor) alleen maar verergert.
Als je paard wat vuil in het oog heeft ( stof oid) is het beste om gewoon met gekookt (en afgekoeld!) water en een steriel gaas het oog proberen te druppelen en te spoelen. Wordt het niet beter, dan je DA erbij roepen.

Zaken om op te letten: heftig rood verkleurd bindvlies ( de binnenste oogleden), blauwige waas in de ogen, als je je hand rondom het oog legt en het voelt (te) warm aan, altijd je DA erbij!

Vanmiddag weer totale crisis met Pauli gehad: opnieuw een hele heftige aanval ( iedereen vindt dat gezien de medicijnen die ze nu dag en nacht krijgt totaal onbegrijpelijk) - ze is dus gedeeltelijk verdoofd en heeft injecties rechtstreeks in het oog gekregen..
Maandagmorgen gaat ze op de vrachtwagen naar Duitsland - de prognose is op dit moment niet goed - door het telkens herhalende infectiebeeld, zou hier wel eens sprake kunnen zijn van een auto-immuunziekte. Tja.. en wat dan..

Ik probeer de moed er maar in te houden.

Marianne

e m kraak schreef op donderdag, 20 januari 2005, 18:03:


Ik heb geen idee of het er in staad, maar ik heb hier een engels talig boek liggen. daarin hebben ze het hele paaard stukje voor stukje uit lelkaar gehaald. het is heel duidelijk weer gegeven in natuuur getrouwe tekeningen van 2 pagina's groot.
De tekst is alleen wel heel erg lastig omdat het echte vaktaal is.
Ik zal kijken of ook de zenuwen aangegeven zijn. botten, spieren en pezen staan er zeker in...