Update: GOED NIEUWS !!!!!!!!!!!!!!!!
Vandaag bij paardenkliniek de Lingehoeve in Lienden geweest. Wat een verademing.
Eerst hebben ze met de endoscoop gekeken, nu ook waar het kon lángs het hematoom. Daarnaast rontgenfoto's gemaakt om te zien of het aan de achterkant wellicht richting hersenen was doorgegroeid. Dat bleek gelukkig niet het geval. Zoals ze het zelf zeiden: "een mooie losliggende bal, daar kunnen we wel wat mee".
Gezien aard en omvang werd het advies gegeven te behandelen met Fomaline. Dat advies kregen we gisteren ook van de universiteitskliniek in Utrecht (nav van de endoscopie-beelden van vorige week). En dat is vandaag ook meteen gedaan:
Met een dun buisje (wat door de endoscoop gestoken werd) met daaraan een grote spuit met de Formaline zijn op diverse plaatsen gaatjes geprikt in het hematoom, waarbij dus telkens een aantal ml Formaline werd ingespoten. Dat deed Banjer duidelijk pijn, want ondanks de fikse sedatie (hij viel bijna om) reageerde hij heftig. Het bloedde behoorlijk en na de behandeling lag er een flinke plas bloed, spoelvloeistof (op de kop van de endoscoop zit een soort sproeier zodat ze weer wat kunnen zien) en Formaline op de grond.
Toen hij weer bij kwam (nadat de behandeling klaar was) begon hij fiks te proesten. Op een gegeven moment kwam er een flinke lading dik slijm met bloed uit z'n neus. Waarop de internist zei: "mooi, dat is er al uit". Dat was dus een stuk van het hematoom! Dit heeft hij op de trailer naar huis ook nog eens gedaan, want soortgelijke "smurrie" vond ik bij het schoonmaken ook in de trailer.
De Lingehoeve denkt minimaal 3x te moeten behandelen, telkens met 3 weken interval. Bij de eerstvolgende behandeling zal dus moeten blijken of Banjer reageert op de behandeling zoals ze verwachten. Maar volgens de Lingehoeve heeft Banjer een goede kans om weer helemaal de oude te worden. Ze hebben dit soort ingrepen nu 20x gedaan (zo'n 8x per jaar), allemaal vergelijkbare gevallen als Banjer. En alle 20 zijn volledig (of in ieder grotendeels) hersteld. Er is in principe wel een behoorlijke recidive-kans, maar er is er nu (na 2,5 jaar dus) van de 20 bij hun nog geen geresidiveerd. En dan zou opnieuw behandelen met deze methode mogelijk zijn.
Ik ben nu toch wel erg hoopvol.
(En over wat ik vind van de kliniek waar ik vorige week was zal ik mij maar niet verder uitspreken....)
Groetjes,
Angelique
Warboel
