Vanaf de moment dat we beslissen huisdieren in ons hart toe te laten en we ons eraan beginnen te hechten, weten we eigenlijk al dat wij "spoedig" weer afscheid van hen zullen moeten nemen. Niet veel huisdieren leven nl. langer dan onszelf (tenzij het een Ara zou zijn)
Het is juist prachtig hoe een mens telkens weer zoveel verdriet heeft om het verlies van zijn "makker(s)" en het is prachtig dat hij telkens weer een nieuwkomer in zijn hart toelaat. Ookal is dat in het begin nog niet vol overgave, elk op zijn tijd, ontstaat er weer een intense band tussen mens en dier.
Uit ervaring weet ik dat het ontzettend veel pijn doet, nu op dit moment. Zelfs de komende dagen, weken, maanden, misschien wel jaren. Toch moet je je verdriet op een gegeven moment kunnen loslaten en een volgende stap in je leven durven te nemen, samen met alle mooie herinneringen.
Veel sterkte!
Cindy
Warboel
