Duidelijk rechtsvoor naar mijn idee.
Zou een hoefzweer kunnen zijn natuurlijk, dat is altijd het eerste waar je aan denkt, maar het doet mij ook heel erg denken aan de schouderblessure van een van onze Shires die bij natte weides wel eens een sliding stop maakt die net iets te ongenuanceerd is. (Vooral dat vooruit houden van het been ergens in het filmpje.)
Dan loopt ze ook zo dramatisch slecht, maar kan gek genoeg wel een galopsprintje trekken.

Gaat altijd na een week of twee vanzelf weer over. Ik geef dan geen pijnstillers omdat ze haar bewegingspatroon moet aanpassen. En ik dwing haar ook niet te lopen trouwens, dat mag ze zelf regelen.

Een paard wat zo'n pijn van een hoefzweer heeft draaft en galoppeert naar mijn ervaring echt niet meer.
Ik zou het even aankijken en haar nog niet lastigvallen met emmers waar ze in moet staan.

Als je de mogelijkheid hebt zou je een thermofoto kunnen laten maken inderdaad, dat geeft veel info.

Misschien overbodig: Pas op met hoefmensen en dierenartsen die de boek gaan openbreken, die gooien het al gauw op een hoefzweer en snijden is dan het eerste dat in ze opkomt. Maar dat weet je waarschijnlijk wel al.

Peet schreef op donderdag 20 oktober 2011, 23:39:


Je bedoelt waarom geen pijnstiller? Omdat ik niet wil dat ze zich forceert. Pijn heeft een functie in dit geval. Ze kan zelf bepalen of ze wil bewegen of rust wil houden. Ik denk dat ze zelf het beste weet wat dan goed is. En dat blijkt ook want het heeft nog nooit langer dan twee weken geduurd.

Ik las ook nog dat ze in rust de voet wel belast en de andere voet na enig aandringen geeft. Dat is bij een hoefzweer die zo'n kreupelheid veroorzaakt (en dus heftig is) ook uitgesloten.

Sinds gisteren hebben we hier een verwaarloosd en broodmager paard, een arabiertje.
Hij staat voorlopig nog even apart in een paddock en heeft de beschikking tot onbeperkt hooi en water (gistermiddag eerst een paar kleinere porties, nu onbeperkt).

Maandag komt de DA om hem binnenstebuiten te keren, maar ik zou het fijn vinden ook van mensen die hier ervaring mee hebben wat tips en advies te krijgen om deze jongeman weer op de rails te krijgen?

En bovendien zie ik hem nu iets doen dat mij aan luchtzuigen doet denken. Niet aan het hek of een rand, maar hij maakt ja-knikkende bewegingen en dan hoor ik hem een boer laten. Kan dat luchtzuigen zijn, of zijn dat symptomen van iets anders voor de hand liggends?
Hij doet het ook tijdens het hooi eten, zodat het lijkt of hij last van zijn tanden heeft, maar die boeren zijn wel opmerkelijk.
Ik voel niks in zijn slokdarm, voor zover ik dat kan zien of voelen.

Nu weet ik dat luchtzuigen met maagpijn in verband kan staan en vraag mij af of hij nu maagpijn heeft van ineens een volle maag. Zou hij zoveel eten gewoon nog niet aankunnen?
Ik vind ook dat er weinig poep ligt in verhouding tot wat hij gegeten heeft. Misschien toch minder hooi geven voor nu, niet onbeperkt? Hoewel hij wel pauzes inlast en niet hysterisch staat te eten.

Anyway, tips en advies om hem weer een echt paard te laten zijn, zijn zeer welkom, alvast dank!

Dank voor jullie adviezen!

De dierenarts is vandaag geweest en heeft wat bloed afgenomen. Bij de eerste beoordeling leek hij geen ernstige ziektes te hebben, en de bloedtest zal dat hopelijk bevestigen.
Wel had hij flinke haken aan zijn kiezen, maar ook zij adviseerde nog even te wachten met het behandelen daarvan omdat hij wel goed eet.

Zo zijn ook de hoeven heel dringend aan een bekapbeurt toe, maar op dit moment ligt de prioriteit vooral bij tot rust komen en aansterken.

Hoe zwak hij is zag ik gisteren toe hij even lag te rollen na de wasbeurt waarbij we een laag aangekoekte stront van hem afgeweekt hebben. Bij het opstaan zakte hij door zijn achterbenen. Hij heeft dan ook totaal geen spieren meer, het is echt een geraamte met vel eroverheen.

cindybijl schreef op dinsdag 1 november 2011, 9:03:

Christel Provaas schreef op dinsdag 1 november 2011, 9:14:

Het paard is via de dierenbescherming op ons pad gekomen. We werden gebeld met de vraag of we konden helpen noodopvang te bieden aan een of meerdere paarden die in Egmond in beslag genomen waren.
Daar is op dit moment een hoop gaande aan afstands- en wettelijke regelingen en wie-betaald-wat-gedoe waar ik gelukkig geen verstand van heb, maar twee ervan waren er dermate slecht aantoe dat ze gewoon gelijk weggehaald werden, waaronder deze knul.

Qua plan: hij blijft hier, we mogen tot zeven paarden hier hebben en dit is dan nummer zeven.

Qua herstel: Nu alleen veel hooi en water. Over een week moeten we kleine porties vetrijk voedsel en vitamines bij gaan geven van de DA en dat verhaal klonk logisch. En stap voor stap doen we steeds wat herstelwerkzaamheden. Schoonmaken was de eerste ronde - het moet niet lekker voelen zo'n dikke laag aangekoekte bagger op je hele lichaam - en dat liet hij heel goed toe.
Nu weer even rust en dan eens kijken wat we met de hoefjes kunnen.
Dan tanden en kiezen dan later.

Ik zal er zo nog een foto bijzetten, waarop nog beter te zien is wat een armzalig dier het is.

e m kraak schreef op dinsdag 1 november 2011, 16:17:


Dat zijn schoenen.
Tegen de tijd dat jullie eruit zijn of hij zielig genoeg is, is hij denk ik wel weer opgeknapt.

joop schreef op woensdag 2 november 2011, 9:35:

Nou ik wil er geen wedstrijdje van maken wie het magerste paard heeft , als ik het zo zie is er weinig verschil, maar wat ik vooral hoopgevend vind is het snelle resultaat. En ook in de winter, al hebben wij vrees ik wat minder gras hier.

Vanaf wanneer ben jij ze 2 emmers bietenpulp gaan voeren? Dat zijn flinke porties, dus ik neem aan dat ik daar beter even mee kan wachten?

En hoe is het met het luchtzuigen van dat paard gegaan? Heb je die maagcomp. gegeven en hielp dat bij haar?

joop schreef op woensdag 2 november 2011, 10:59:

Ja, hij staat regelmatig te knikken en te boeren. Hij doet het niet op de hekken.
Maar het lijkt vooral tijdens en na eten te spelen, dus ik hou nog even de hoop dat als dat allemaal een beetje genormaliseerd is het minder zal worden.

En zo niet, dan is het niet anders. Het is vooral triest dat hij het nodig had en ontwikkelde.

Ik vind verlatingsangst een raar woord voor een dier dat, geheel conform zijn natuur, een kuddedier namelijk, niet alleen wil staan.

Neem het serieus, neem de tijd. Laat het dier langzaam wennen aan alleen zijn en leren dat je ook weer terug komt. Maar dat is al geschreven geloof ik.

Ik vind de term miskoop ook raar trouwens. Hoe kan een levend wezen nu een miskoop zijn.

En aan de ketting zetten zou ik persoonlijk NOOIT van zijn leven doen.