Hi lieve mensen,heb een tijd niet geschreven. Vraag ook niet echt om raad,maar t gaat om t volgende. Mn lieve anda word 24 en heb nog nooit een paard in mn leven gehad,die die leeftijd had. bijna 7 jaar geleden is ze in mn leven gekomen,als "stakende"merrie en de laatste jaren ,met de juiste insteek,volledig op liefdegevoel,heb ik zo fijn gereden met haar. Wat een topmerrie,maar de jaren gaan tellen nu. Ik zit enorm in de twijfel nu. Als ik haar opzadel en meega met een groep is t yihaaa en daarna instorten,dus dat doe ik zoiezo niet meer. Alleen kleine ritjes,loopt ze briezend en fijn door,maar nu dus. pfff Als ze opstaat ,na een slapie op t land,staat ze wel rad op ,maar oh oh bokstijf. Wat is wijsheid. Ik heb dus al een tijd niet meer durven rijden,want ik wil geen extra belasting voor haar zijn,maar is dat wel zo. Heb haar een hele tyd allerlei toevoegingen gegeven,zoals glucosamine/duivelsklauw.you name it,maar moet echt zeggen,dat dat bij haar dus geen enkel verschil heeft gemaakt. Heb dat dus allemaal over langere periode uitgeprobeerd. Vind t heel lastig dit. Ik moet accepteren,dat ze oud word en doe ik haar nu meer deugd ,om haar gewoon te laten staan? of juist nog regelmatig kleine buurtritjes te maken. Ze staakt nooit meer. kan me ook niet meer heugen? Loopt ze nou voor mij? of? (toch een vraag denk)
ijzer/zweep/spoor/
bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.