Jannie schreef op zaterdag, 27 augustus 2005, 0:09:


Gaap ............

Ans Jondral schreef op maandag, 29 augustus 2005, 10:41:


Ik ben 33 en sinds 8 jaar bezitter van een eigen paard. Vanaf mijn 15e was ik altijd op maneges te vinden. Mijn ouders konden geen paardrijles betalen en al helemaal geen eigen paard. Paardrijden was iets voor de rijken. Toiletten boenen, sparen, gierig op elke cent gaan zitten en op de tribune smachten heb ik jaren gedaan. Ik ging af en toe met een vriendin mee, dan mocht ik haar paard borstelen en na afloop droogstappen, geweldig. Later kon ik een keer in de week les betalen en spaarde gierig door voor een eigen paard. Mijn vriendinnen gingen uit, ik was aan het werk, naar school of op de manege te vinden. Het werd eenvoudiger toen ik bijna klaar was met mijn studie en vast werk had. Acht jaar geleden had ik voldoende geld gespaard en verdiende ik voldoende om een paard te kunnen kopen en naar behoren te kunnen onderhouden. Toen heb ik mijn paard gekocht, een quarterhorse veulen van 10 dagen oud. Ik wilde eigenlijk een Ijslander- of een Haflingermix (lekker klein en compact), maar toen ik haar zag was ik verkocht.....
Paarden is een dure hobby, ze slokken ontzettend veel geld en tijd op, maar het is een geweldig mooie hobby. Tegenwoordig is paardrijden echt niet meer alleen voor de rijken, heb je een baan en hoef je niet zo nodig op vakantie of aan de laatste mode mee doen, dan kom je een heel eind. Mijn paard heeft in het verleden voordat ik haar zelf natuurlijk bekapte ontzettend veel geld gekost ivm hoefproblemen; ik ben blij dat ik voor haar vanaf de dag dat ik haar kocht een extra bankrekening heb aangelegd, zodat ik in staat was zonder problemen dure dierenartsrekeningen te betalen. Sinds vier jaar staat mijn paard bij mijn vriend en ik achter ons huis op ons weiland. Ik heb het ook niet cadeau gekregen, maar er had voor gewerkt, en nog steeds......
Monique