Huertecilla schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 15:03:
> Monique Meijer schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 14:34:
>
>> Er is een duidelijke grens, dat is de noodsituatie!
>
> Let goed op de volgende woordkeuze: des'noods' is het
> beschadingen van de bovenlip met geïmproviseerd ijzerdraad geen
> enkel punt. Is dat wel een punt, dan is er geen nood.
Natuurlijk, voor iedereen is een noodsituatie iets anders. Maar ik wens niet bij de groep gerekend te worden die standaard een praam zou gebruiken. Tanden vijlen, inenten, natuurlijk zonder praam en bekappen sinds drie jaar ook.
Maar - Bekappen is geen noodsituatie? En dat zou alleen maar in mijn hoofd zitten? Jij kent mijn paard niet. Mijn paard heeft zo vaak haar hoef tot aan de kroonrand en tot op het leven opengescheurd gehad, met een deel van de hoefwand er nog aan bungelend. Een keer was zelfs het hoefbeen zichtbaar, gruwelijk. Vreselijke ontstekingen, ontzettend slechte hoeven.
Moet ik er dan naast gaan zitten aaien? NEE, want dat haalt niets uit op zo'n moment en is zelfs levensgevaarlijk. Ze was blind van de pijn en van angst.... Een verdoving was op dat moment zelfs gevaarlijk geweest, en had haar het leven kunnen kosten. Mijn dierenarts wilde het absoluut niet doen! Nou, ik had graag gewild dat jij op dat moment aanwezig was geweest en mijn paard rustig had gekregen, ik had je op beide wangen een dikke pakkerd gegeven! Ik denk echter eerder dat jij die dag in het ziekenhuis beland was....
Maar goed, alles over een kam scheren is erg gemakkelijk, je eigen mening uitdragen mag iedereen van mij, maar ik wil niet op deze kortzichtige manier door jou ingedeeld worden. Elke situatie en elk paard is anders, je kunt niet op zo'n manier oordelen over iets waar je geen bal van afweet.
Ik heb vaak gehoord dat ik mijn paard weg moest doen, ze zou voor haar hele leven verpest zijn, maar ik heb haar gehouden, en ze blijft bij me. Zij kan er immers helemaal niets aan doen en ze heeft recht op een goed paardeleven!
Monique
Warboel
