Niki schreef :


Ik ben het niet met je eens dat een paard je elke dag opnieuw weer uitprobeert, want ik vind dat paarden niet beredeneren in de trant van : "ik ga deze rijder eens even uitproberen", maar ik ben het wel met je eens wat je schrijft over een teveel aan druk en koudbloeden.

Onze Haflinger Fanny wordt door velen ervaren als lomp, stug, 'door je heen lopend' enzo, terwijl ze dat absoluut niet (meer) is als je haar correct en in samenwerking rijdt. Maar klem je met je benen of zit je alleen maar op haar, en rijd je niet met haar, dan is ze een ramp om te rijden.
Ze is wel het paard met de aan- en uitknop ( 'aan' betekent lopuh, en 'uit' betekent fretuh ) , maar daartussenin beginnen zich gradaties af te tekenen. Ze werd altijd fors voorwaarts gereden door haar vorige eigenaar en handelde bij ons dus ook zo, maar dat is sterk aan het veranderen.

Diesel idem, hij kan nu door een wirwar van balken lopen zonder er een Mikado van te maken, puur omdat hij geleerd heeft subtieler te zijn.
Waarschijnlijk ook doordat wij veel subtieler met *hém* zijn !

Maar het aanschouwende denkvermogen van bijvoorbeeld de Arabier hebben zij nu ook weer niet. Ze zijn veel basaler in hun gedrag, ik kan niet zeggen lomp, da's het juiste woord niet, maar ze zijn wel veel meer no nonsense.
Ik vind dat er een verschil is, maar ik wil nu ook weer niet generaliseren dat koudbloeden DUS lomp zijn, en lomper benaderd moeten worden, dat ben ik met je eens.

Groet, Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship-
Natuurlijk Bekappen

Niki schreef op zondag 5 februari 2006, 22:09:


En nu ruim ik weer even een misverstand uit de weg.
Ik heb het hier over het karakter. Niet dat ze niet een vlieg zouden kunnen voelen, dat doen ze natuurlijk wil.
Wanneer ze erg 'aanwezig', zeg maar lomp, drammerig en ook assertief zijn, merk ik dat een beetje druk niet werkt, want dat weerstaan ze heel makkelijk; 'wat zou jij nou?" Die lichte druk zegt hun dus niks, pas als het serieus wordt, zie je het kwartje vallen. Dus van dik hout zaagt men planken zeg maar. Ben je verder in je omgang en zijn er een aantal zaken bevestigd, dan kun je zeker veel lichter worden.
Het grappige vind ik dat ik dit ook in het boek van Inge Teblick teruglees
(En dat gaat niet zozeer over koudbloeden, maar over de beschrijving van dit type paard).

Nou José, bedoel je hier nou te zeggen dat je een flinke por uit moet delen?
Dan zijn we dus terug bij af...gewoon toepassen van geweld.
Het misverstand begint echter niet daar, maar het antropomorfisme wat je in grote mate op t paard loslaat. Ik zou wel eens een drammerig paard willen zien....hangt dat als een kleuter aan je rokken? En een assertief paard...trekt die een streep met zijn hoef in de aarde "van hier en niet verder"?
Bij mij weten passen paarden (en dieren in het algemeen) alleen dominantie toe als het ze onmiddellijk iets oplevert...eten of merries dus...en dat gaat dan ook veel gemeender en hardhandiger dan het gedrag wat hier als dominant uitgelegd wordt door sommigen.
Wat heeft een paard er in vredesnaam aan om de baas over mij te spelen? en nou niet aankomen met: dan hoeft ie niet te werken, want het idee dat werken vervelend is, is ook door mensen bedacht....een paard, mits de juiste taak erbij gezocht, krijgt niet genoeg van bewegen, krachtpatsen en rennen, al helemaal niet als ie dat samen met iemand kan doen.

Groet,
Marlies