Isabel van der Made schreef:
> Met of zonder bit heeft daar niets mee te maken, je moet nooit
> met kilo's in je handen rijden.
> Ik vind niet dat je kan stellen dat je altijd alles moet
> zwart/wit is.
>
> Wel er mee eens, dat als je denkt meer controle te hebben door
> die teugels flink strak te houden, je jezelf voor de mal houdt.
Ja, ik ben het met je eens hoor.
Wij rijden onze paarden lang en los, maar er zijn soms momenten waarop het beter is dat even niet te doen : Rechtrichten (jaja, doe ik hier ook), en sommige paarden rijden we wél aan de teugel, maar bij ons is dat alleen om iets te bereiken; geen doel, maar een middel en daarna gaat het weer los. Gaat dat hoofd omlaag, geeft ie, gaat hij op de achterhand, dan gaat de teugel los, dan heb ik bereikt wat ik wilde.
Als je Holly bijvoorbeeld maar wat laat lopen (lang) gaat ze met een enorme hertehals op de voorhand lopen en dat is niet wat ik wil, dus daar wordt aan gewerkt, zeker wel. Maar niet constant, alleen als 'vorm van' iets wat we op dat moment even willen bereiken. Een paard dat met zijn hoofd naar buiten loopt in de bocht of over de schouder wegvalt wordt wel degelijk aan de teugel gegymnasticeerd. Echt wel!
Bay loopt met 'r 26 jaren nu ronduit slecht, maar heeft een berg energie en wordt af en toe nog wat bereden, dat wil ze zelf hoor, die strompelt als we haar alleen maar lange teugel geven dus áls we haar rijden wordt er gewerkt aan soepel maken en rechtrichten en dat is zwaar maar ze loopt dan wel een stuk beter.
Maar wat je zegt : aals controlemiddel moet je wat meer uit de kast halen dan aan de teugel trekken, ik ben het dus helemaal met je eens.
Groet, Pien
Warboel
