e m kraak schreef op zondag, 23 mei 2004, 1:41:


Hoi Egon, zou er niet een verschil zijn tussen een hengst die zijn hele leven bij jou opgroeit in de groep, tussen de merries, dus zo natuurlijk mogelijk, maar jou van veulen af aan als "dominante hengst " ziet en een onopgevoede hengst die met 5 jaar in het trainingsdiepe wordt gegooid ? Ik vraag het me af, zeker als ik kijk naar Navaho, die weliswaar een gouden karakter heeft, maar erg onopgevoed was toen hij bij mij kwam, met ook een berg hormonen die hij niet kan botvieren op die o zo dellerige merries die een draadje verder met hun kont staan te draaien. Hoe zit dat met jouw hengsten , heb jij altijd die aandacht die je wilt ? Ik denk namelijk dat er wel een verschil is.... Pien

Spirithorses schreef op zondag, 23 mei 2004, 2:46:


Daar zit zeker verschil in.
Maar van de 3 hengsten die momenteel hier wonen zijn er 2 niet hier geboren.
Op de ene uitzondering na die ik in vorige post ook genoemd heb, heb ik nooit grote moeilijkheden gehad. De meesten kwamen uit een of andere begrazing, en waren al op geslachtsrijpe leeftijd.


Als je daar wat aan doet dus (aan dat botvieren), heb ik het sterke vermoeden dat Navaho je erg dankbaar is en dat er wel het 1 en ander verandert.


ja, en er is ook altijd minstens 1 merrie bij (Elska) zelfs nu toevallig de anderen op een wei gezet heb om mooi te worden ('t is af en toe geen kijk met ijsco's in het voorjaar hoor, met die verharing).


Groeten, Egon

e m kraak schreef op zondag, 23 mei 2004, 3:12:


Nou zoals je weet heeft Navaho een spierbevangenheid opgelopen tijdens
het dollen met Cherokee, en dat was maar 1 1/2 uur in de wei, samen. Voor mij DE manier zoals het hoort, zonder inmenging van ons dus. Het probleem zit 'm dus in zijn heftigheid. Niks gewend, heeft bij zijn eigenaar wel een uitloop, staat dag en nacht buiten maar heeft te weinig plek om echt goed te rennen (spierontwikkeling/ conditie/ spelen etc) en te socialiseren, ook al heeft de eigenaar pal naast hem een haflingermerrie staan hoor, en dat gaat wel perfect als zij hengstig is....
Toen hij 'losgelaten' werd is hij redelijk uitgeflipt van plezier overigens. Kreeg door zijn heftigheid de dekking niet geregeld, we wisten dat als we ze een tijdje samen zouden laten het wel zou lukken en hij ook rustiger zou worden. Heus. Maar toen werd hij van het ene op het andere moment echt heel ziek waarbij wij in de eerste instantie aan een hersenbloeding dachten, maar het was dus spierbevangenheid.
Het probleem is nu dat wij het niet meer aandurven om hem erbij te laten, om herhaling van dit te voorkomen, hoe jammer ook. Het is niet mijn hengst en ik heb helaas het gevoel dat ik hem tegen zichzelf moet beschermen.
En de merries wijzen hem daarbij op een niet mis te verstane wijze zijn plek, heeft hij dus sch... aan, hij verkrachtte ze gewoon.Erg spijtig. De volgende keer laten wij hem dekken aan de hand. Dat is wat ik bedoel met "een verschil" , want ik weet zeker dat dit nooit gebeurd zou zijn als hij van jongs af aan in de groep had gelopen en door de merries opgevoed werd. Dus het lijkt soms zo makkelijk om te zeggen : Gooi ze bij elkaar en laat de natuur zijn gang gaan , ook al willen wij dat allemaal, er kunnen onverwachte zaken gebeuren. Ik ben het wel met je eens als je zegt dat hij zijn lusten moet kunnen botvieren en daarna vanzelf rustiger zal worden, maar daar krijgt hij nu de kans niet voor. Ik sta echter open voor oplossingen en nieuwe mogelijkheden, ik wil dat paard nog steeds graag in de groep maar weet niet hoe. Ze staan overigens altijd samen, ze kennen mekaar erg goed, maar nu zit dat draadje er nog tussen. Dus als je met me zou willen meedenken zou dat mooi zijn,Pien