Karin schreef op vrijdag 5 januari 2007, 10:20:



Oei, je kan wel eens gelijk hebben. Ik ben niet echt op de hoogte van al die officiële benamingen. Ik gebruik ze maar zoals het mij correct lijkt.

Zoals jij het uitlegt, zal inderdaad eerder tempo zijn dan, alhoewel dat ook veroozaakt werd door een gebrek aan 'voorwaartse drang'.
Ze liep alsof je naar een 'vertraagde film' zat te kijken. (vooral die achterhand)

Ik denk dat je 'tempo' dan het beste oplost door voorwaarts te rijden??
Ik heb toch altijd gehoord dat je een paard niet mag beginnen 'terugrijden', vooraleer ze in het voorwaarts lopen, bevestigd zijn. Waarschijnlijk om de actie in de bewegeing (Is dat dan tempo?) niet te verliezen?

Ans

Spirithorses schreef op vrijdag 5 januari 2007, 11:29:


Ja ik snap dat je daarheen wilt.
En dat vind ik alleen maar een mooi doel.

Maar snap jij ook dat ik nu niet echt in een luxe-positie zit om grote doelen te gaan stellen?
Tuurlijk zou het een leuk symbool geweest zijn, zoals Michiel het stelde.
Maar eerlijk gezegd kan dat 'symbool' me niet echt zo veel schelen.
Ik ben nu maar geïnteresseerd in 1 ding, en dat is mijn paard weer in orde krijgen en te houden. En zolang dat binnen bepaalde grenzen gebeurt, vind ik het ok.

Ik denk dat Karin het wel goed verwoord heeft. (Merci Karin )
Ik heb op een aantal vlakken toegevingen moeten doen. Niet alleen als het op het rijden zelf aankomt (Waar ik trouwens, nog het minst van wakker lig, aangezien ik daar dus echt wel kan achterstaan.), maar ook op hoe mijn paard nu leeft. (Wat verre van een ideale situatie is, in mijn ogen.)
Ik zit niet in een positie waarin ik het mij kan veroorloven om zwart-wit te gaan denken.
(Mijn enige onbespreekbare eis was, dat m'n paard dagelijks weidegang en voldoende ruwvoer kreeg. (Wat niet zo vanzelfsprekend was blijkbaar) Hier is aan tegemoet gekomen. De rest was wel bespreekbaar.)

Ik geloof best dat er andere manieren zijn om een paard aan de hulpen te krijgen. (Alhoewel ik mij wel afvraag, hoe je een paard dat met z'n gedachten ergens tussen hemel en aarde zweeft, op zo'n manier weer aandachtig wil houden. Dan kan je zelfs met een wortel staan zwaaien, zonder de minste reactie. Good luck, zou ik zeggen
En ik stel er mij ook vragen bij, hoever je daarin kunt gaan? Er zijn dingen die mijn paard (zeker in het begin) als erg vervelend en moeilijk, misschien zelfs pijnlijk beschouwde. (bv, rechter buitenstelling) Als je dan op goede wil alleen moet vertrouwen, dan vrees ik er een beetje voor.
En ook qua tijd. Volgens mij is het veel tijdsintensiever. En snelle resultaten zijn toch echt wel essentieel. Want moest ik haar weer te lang scheef laten lopen (omdat ze bijvoorbeeld niet wil reageren), ik denk dat ze dan weer mank wordt.

En nou ga ik er ook vandoor.
'k Ga kijken hoe iemand anders mijn paardje pest

groetjes
Ans