Dream schreef op dinsdag 30 oktober 2007, 8:19:


Kijk, eigenlijk... eigenlijk moet je een IJslander niet naar Nederland halen omdat klimaat, bodem, etc zo enorm verschillen en je vraagt nogal een omschakeling. Dat vooropgesteld, het is een van HC's stokpaardjes. (Waar is-ie trouwens?)
Maar is dat nu eenmaal een feit en krijgt het dier daardoor last/ongemak, dan is er niets mis met dat te compenseren door enig comfort te bieden. Een continu hoge hartslag en 'panten' in gewone stap lijkt me niet gezond, druipen van het zweet in stap is oncomfortabel dus wat is er mis met een streepje scheren om enig comfort te bieden? Waarom zou je de purist uithangen terwijl je aanvangsprincipe -nl het paard uit zijn natuurlijke omgeving wegrukken en in een andere ecotoop neerzetten- al niet deugt?

Een graadmeter vind ik de hartslag. Ik heb Buck jaren met een hartslagmeter getraind voor endurance, waarbij hij het laatste jaar van zijn carrière in de winter geschoren was. De piek bij belasting zoals galop was hetzelfde, maar het terugzakken naar normale waarden ging bij het geschoren paard veel, veel sneller. Efficiënter dus en minder belastend voor met name het hart.

Peter Donck schreef op dinsdag 30 oktober 2007, 10:08:

Kun je dat vergelijken met de IJslandse ponies van nu?

Hij was helemaal geschoren, op zijn benen en hoofd na. De rest zat onder een deken.
Wat is een brasilean?

Eva Saegerman schreef op dinsdag 30 oktober 2007, 10:59:

Dan heb je mazzel. Maar hou met name de shetlander toch maar strak in de gaten. De nachten zijn koud en overdag schijnt de zon (bij ons dan he!), ik zou dat shetsgewijs haast russisch roulette willen noemen.


Die verbrede of verkleurde witte lijn zie je niet 'the day after' maar ongeveer 2 a 3 maanden nadat de hoefbevangenheid is opgetreden, zo is laatst in een andere draad vastgesteld. Je paard kan dan allang dood neerliggen.
Hb kán zeer acuut optreden, bv bij het veranderen van wei of weer. Een redelijke indicator is om 2x per dag de hoeven te voelen, met name voor. Zijn ze warmer dan achter, dan is er iets gaande in die hoef en is voorzichtigheid geboden.


Misschien is het je grassoort, de bodem, de beweging, het weer, de constitutie van de paarden...

heidy smid schreef op dinsdag 30 oktober 2007, 15:51:


Ik kan mijn zendingsdrang goed onder controle houden. Iedereen moet doen wat hij zelf het beste vindt op basis van informatie die hij zelf tot zich wil nemen. Ik vind het zelf ook bijzonder irritant als iemand mij ergens van wil overtuigen en het bewijs niet kan leveren.

Toen Cadiz na ruim een jaar nog steeds als een krant liep, was dit bepaald geen reclame voor de goede zaak en zullen weinig mensen behoefte hebben gehad om mijn voorbeeld na te volgen. Ik zag hier ook niet zo erg de noodzaak van, want ik twijfelde ook, enorm.
Buck daarentegen was het levende bewijs dat het wél kon. Hij loopt -nu na 2 jaar- nog steeds wat kort op het harde en wat gevoelig op steentjes, maar dat vind ik normaal, dat zie ik andere blootsvoetse paarden ook doen en ach, hij bevindt zich ook niet dagelijks op steentjes. Dat specifieke "extra" wat nb zou moeten hebben, ervaar ik eigenlijk niet, want bevriende 'gewone' blootsvoetse paarden lopen ook gewoon goed en ook gewoon gevoelig op moeilijkere bodem. Er is dus niet zoveel te overtuigen!

Nils Vellinga schreef op dinsdag 30 oktober 2007, 23:57:

Wat een dubbele moraal, Nils en Olly! Enerzijds mag je nog geen stokje in je handen hebben noch aan je teugels trekken, want dat doet allemaal pijn, maar anderzijds mag je wel je paard als een kruk laten strompelen en dan heet het geen pijn meer maar 'schaamtegevoel van de mens'. Huh?!? Omdat het een hoger, edel doel dient?
Ik noem dat blind en niet-empathisch.
Als je paard met pijn loopt omdat jij besloten hebt de (soms lange) weg naar blootsvoets in te slaan, dan help je hem met hoefschoenen, een geleidelijker overgang, magnesium, zachte bodem, weet ik veel. Maar noem het geen schaamte. Het is PIJN.

charlot van r schreef op woensdag 31 oktober 2007, 11:59:

Tja, hoesten, met stalmanagement kom je er ook niet altijd en alle voorschriften dekken de lading niet. Eén groot vraagteken wat mij betreft!
Buck hoest twee keer per jaar een paar maanden, terwijl hij 24/7 buiten staat, hooi op de grond, in die periodes nat hooi krijgt, vlas in de loopstal, elke dag bewegen... de da stelde vast dat het een allergische reactie moest zijn, maar waarvoor mag de duivel weten.
Ik gaf/geef hem afwisselend zink, appelsap (anti-oxidanten), Respiraze, MSM Zwavel, Prodier Hoestdruppels, of gewoon niks... de hoest gaat gewoon pas weg als de allergische trigger blijkbaar is verdwenen.
Het is een ochtendhoest en ik heb het idee dat hij het opwekt door zijn hoofd naar beneden te doen om zijn eerste hooi te eten. Ook als hij lucht wat sneller naar binnen moet zuigen zoals bij het aandraven, wordt de hoestprikkel opgewekt. Ik heb een holistisch-achtig boek gekocht over allergisch hoesten en daarin wordt het type beschreven dat er ontvankelijk voor is: hij lijkt er in de verste verte niet op.
Hij is op het moment bijvoorbeeld weer hoestvrij en kan dan ook gewoon droog hooi eten en uit vanuit stap galopperen zonder geluid. Schiet mij maar lek.

Peter Donck schreef op woensdag 31 oktober 2007, 18:11:


PENG!
Ik heb het idee dat het erger is na vochtige nachten. Misschien activeert vocht de slijmvliezen meer?
Ik denk ook dat het iets te maken heeft met de bomen die hier rond de bak en in de omgeving staan. Wilgen waaien met de westenwind naar de bak toe en kastanje met zuidwest. Met oostenwind heeft hij geen last, dan is de atmosfeer droog en waait er slechts wat stof naar de bak.
Op de Veluwevakantie een week of 3 geleden heeft hij de eerste nacht en ochtend behoorlijk gehoest (op stal, op stro, droog hooi, maar alles leek stofvrij en goed van kwaliteit), de volgende dag onder identieke condities helemaal niet en dat bleef zo. Het was droog weer, de tweede dag wat regen.
Nou, schieten maar weer!

Janneke123 schreef op woensdag 31 oktober 2007, 19:27:


Het zou buikpijn kunnen zijn. Is er iets veranderd in het voeraanbod? Heeft ze erg in de koude wind gestaan? Is er water, kan ze drinken? Hoe is de mest?

Misschien heeft ze pijn in haar voeten. Is ze recent bekapt?

Spirithorses schreef op donderdag 1 november 2007, 10:31:

Ik kan je verwarring nog vergroten! Hier zitten we ook op de klei (omgeving Hoorn, nh). Ik ken behoorlijk wat paarden, die hebben geen van allen eczeemklachten. Ik ken 1 fries met heel licht eczeem in de zomer, goed te doen mbv baby-olie. En het waait hier ook altijd.

jan seykens schreef op donderdag 1 november 2007, 11:07:

Het verschilt per paard, elk paard heeft een andere stofwisseling en temperament. Daar oog voor houden is belangrijker dan rigide aan regeltjes vasthouden.
Buck floreert op hooi+himalayasteen, is dik en energiek genoeg, ik moet hem zelfs beperken in het hooi. Cadiz komt uit een ander klimaat, heeft veel meer moeite om zich warm te houden, is van nature druk en verbruikt veel, het tegenovergestelde. Die krijgt haver en muuesli erbij. Niet omdat ik het zo gezellig voeren vind, maar omdat hij anders inteert.

Frans Veldman schreef op donderdag 1 november 2007, 11:58:

Je leest dingen die ik niet schrijf. Ik heb het niet over spijsvertering, maar stofwisseling en temperament. En ik schrijf ook niet dat fastfood gezond is, hoe kom je erbij. Dat jij krachtvoer op één lijn trekt met fastfood, is jouw pakkie-an.


Weer fout geconcludeerd. Moeite met zich warm houden is ook geen argument om haver te voeren. Het is een argument om er wanneer hij het koud heeft, een deken op te leggen.


Jullie "Arabieren en zo" zijn wellicht in Nederland geboren, je zult ze niet uit Saudi Arabië en zo gehaald hebben? Het kouwelijke paard waar ik het over heb, heeft de eerste 6 jaar van zijn leven in het mediterrane Andalusië gewoond en is daarop ingesteld vanaf zijn geboorte. Je vraagt nogal wat van zo'n dier als je hem hier neerzet.

Tineke Nolet-Verdel schreef op donderdag 1 november 2007, 15:17:

Klinkt als kalkrijk.

lies zondag schreef op donderdag 1 november 2007, 19:29:

Nu word ik toch wel heel benieuwd naar de naam van dat medicijn tegen Cushing wat bij de reguliere apotheek te halen is. Wee je dat?

Janneke123 schreef op donderdag 1 november 2007, 21:36:


Misschien zit daar toch de oorzaak. Antibiotica bestrijdt weliswaar de infectie, maar doodt ook de 'goede' darmbacterieën, waardoor de darmen niet meer naar behoren kunnen functioneren. De spijsvertering kan behoorlijk in de war raken, met risico's als hoefbevangenheid en/of koliekachtige verschijnselen. In beide gevallen vergaat het paard de lust tot draven.
Zijn de voorhoeven warmer dan achter? Geeft ze makkelijk één voorbeen?

Syl schreef op vrijdag 2 november 2007, 10:29:

Dan vrees ik dat je maar moet accepteren dat je paard stro eet. Of de ezel en het paard scheiden.