Die 'gouden tip' kan soms zo simpel als 'Cribox' zijn!
Overigens, paardenpsychologen bestaan wel hoor, maar dan noemen ze zich 'gedragsdeskundigen'. Zo iemand is b.v. Drs. Machteld van Dierendonck. Zij zal je overigens niet meer vertellen dan dat ik al deed: het luchtzuigen ontstaat door welke reden dan ook en soms door toeval. De prikkel die het zuigen en slikken geeft, geeft het paard een 'lekker' gevoel want er komen endorfinen vrij ( net zoals de pijnprikkel van een praam b.v.). De basis is dus: hé, dat wat ik nu doe is lekker. Je zou het dus ook kunnen omdraaien en er van maken: Jakkes, wat ik nu doe is vies! Of het nu lekker of vies is, de ervaring die het paard opdoet, leert 'm iets en dat slaat-ie in z'n hersens op. Vandaar mijn advies 't toch 's even te proberen!
Groetjes, Marianne

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 5 februari 2004, 10:35:


Goeie tip - ik zal 't ter harte nemen!
Ik kan me niet zo goed voorstellen hoe jouw pony dat dan doet.. snuift-ie dan lucht in door z'n neus, of door de mond?

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 5 februari 2004, 17:23:


Nou zeg! Da's een mafkees - zoiets heb ik echt nog nooit gezien! De internetpagina die je noemt geeft geen kontakt!

sannie schreef op donderdag, 5 februari 2004, 23:02:


Ha die Sandra!! Ik vermoedde wel dat jij 'Sannie' was in de ledenlijst! Noem 't maar ver doorgeschoten telepathie (altijd handig, ook bij het rijden)! Misschien een ideetje om onze discussies maar hier voor te zetten - dat spaart een pagina lezen!

Wat netjes dat jij je voorgesteld hebt - ik ben er weer eens plompverloren ingedoken!

We houen kontakt!
Groet, Marianne

Geen zorg! Het is gelukt hoor - leuke site en een goed initiatief. Ik ben al
jaren een fan van de 'Manege zonder Drempels' , maar ben daar niet aktief
bij betrokken.

NH en Dressuur…

Ik reageer maar eens even op de verschillende berichtjes van de afgelopen dagen waarin vragen gesteld en beantwoordt worden over de combinatie van verschillende methodes. Het schijnt een menselijk trekje te zijn om alles in vakjes in te delen en ik zie dat jullie dat ook doen! Want op een uitzondering na, ziet niemand in dat de grondgedachtes van NH of dressuur, endurance, springen, western of weet ik wat, eigenlijk heel goed te combineren zijn.
En voordat ik misverstanden creëer: ik heb het over de GRONDGEDACHTE en naar mijn mening is dat niet anders dan behoorlijk met je paard omgaan en je te verdiepen in het wezen en aard van het paard.
Dat de uiterlijke verschijningsvorm van de verschillende rijstijlen varieert, is wel duidelijk en dat vind je aantrekkelijk, of niet! Persoonlijk zie ik er helemaal niets in om met een bolle rug met m’n benen vooruit op een paard te zitten stuiteren ( herken je dit Frans? Het bewegende plaatje van je persoonsgegevens naast je bericht laat dat een beetje zien) maar, als iemand zich daar lekker bij voelt, so what! En sommigen van jullie zullen meteen een oordeel hebben over ‘die dressuurmiepen’ met hun stang/trens, sporen en mooie rijpakjes!

Maar waar gaat het nu eigenlijk om? In de dressuurwereld wordt inderdaad wel negatief gedacht over de NH-methodes. Dus ook daar heerst de hokjesgeest. Maar.. er is al een beweging gaande met als beste voorbeeld de samenwerking tussen Emiel Voest en dressuurprofessional Tineke Bartels. Zij ontdekt nu wat ik zelf al jaren geleden heb ontdekt, nl. dat de goede zaken van beide methodes elkaar uitstekend kunnen ondersteunen! Met een andere benadering en de methodes van anderen, open je nieuwe wegen! Ook ten gunste van je paard, en daar gaat het ons toch allemaal om?

Toegegeven, in de dressuur worden zaken wel eens aangepakt op een manier die de NH-ers niet zullen aanspreken. Althans zo lijkt het – maar denk je nu echt dat je een paard tot een hoog niveau kunt rijden door middel van dwang? Vergeet het maar, dat lukt je echt niet. Bovendien, iemand die op zo’n manier dressuur rijdt, valt toch door de mand uiteindelijk want de grondgedachte van de dressuur is niet veel anders dan de NH-methode: een zichtbare eenheid kunnen vormen met je paard, zonder uiterlijk vertoon van hulpen of ‘geweld’ .

Uit eerdere stukjes op deze site mag wel duidelijk zijn dat ik me best kan ergeren aan mensen ( vooral meisjes/vrouwen) die een paard allerlei menselijke eigenschappen toedichten ( zo lees ik dingen als ‘baasje pesten’, ‘trucjes’ ‘gevoel voor humor’ etc.).
Dat is voor mij wat Frans zo mooi noemt ‘Antropoformisme’ ten top. Het grootste respect dat je voor je paard kunt tonen is niet je eigen denkwereldje en gevoelens op het dier loslaten, maar te willen leren en te zien wat dat wonderbaarlijke schepsel Paard uit zichzelf in zich heeft. Als je daar voor open staat en vervolgens op die respectvolle wijze met je paard omgaat, ben je pas een echte NH-er! En dan hoef je ook geen ‘aanhanger’ te zijn van allerlei goeroes – je hebt ’t dan nl. gewoon zelf gesnapt.

Ik hoop dat jullie zullen willen begrijpen dat ik niemand probeer te kwetsen of de kast op wil jagen. Groet aan allen! Marianne