Esther schreef op woensdag, 6 oktober 2004, 13:56:


De 'grond' heeft er niet zoveel mee te maken - of het moet zijn dat er in bepaalde gebieden een hoge of lage dosis silicum zit. Want die stof is (volgens Ir. Taal) een onderdeel van het middel dat een paard kan genezen ( 87%) van SeMe.. voor het overige zou ik een ieder die er meer van wil weten gewoon willen aanraden om kontakt te zoeken met de heer Taal - hij heeft het onderzoek gedaan en kan zijn theorie het beste uitdragen.

Groet, Marianne

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 6 oktober 2004, 15:16:


Ja, jouw Isabella heeft een eigen willetje da's duidelijk!!!
Maar weet je wat ik me nu afvraag Ingrid ( en niet om lastige vragen te stellen, je kent me gelukkig (hoop ik) wat beter..)
Waarom wil jij je omgang en relatie met Isabella nu veranderen? Het ging toch goed tussen jullie en zonder het predikaat van Parelli of wie dan ook, hadden jullie het toch leuk samen? Ik ben best wel benieuwd wat jouw motivatie is om dat wat er tussen jullie op volstrekt natuurlijke wijze, en tot genoegen van jullie allebei, gegroeid was te veranderen?
Een andere gedachte was: als ik me niet vergis heeft ooit iemand ( Cornelie, of nee.. ik geloof Linda???) geschreven dat bepaalde dingen van Parelli niet werkten met haar paard.. en andere dingen weer wel.. Misschien ziet Isabella die methode niet zitten en zou je misschien op andere manieren wel bereiken wat je wilt. Een 'mixje' maken van sommige methodes werkt tenslotte ook.

Er is zo'n leuke engelse uitdrukking * Never change a winning team* (een goed werkende combinatie niet wijzigen) en dat zou wat mij betreft de kernvraag zijn: wat wil jij bereiken? Want dat dagje uit, dat ging nu toch ook?

En concreet: wat vertikt ze dan??

Groetjes, Marianne

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 6 oktober 2004, 15:43:


Ik ga er 's even goed over nadenken en kom er later op terug. Maar ik wil wel alvast zeggen dat ik het zéker met Egon eens ben - hoera!!! :) ( zie zijn bericht) dat 'dominantie' niet de kern is . Ik ga nu even paarden verweiden, kom er wel op terug!
Groet, Marianne

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 6 oktober 2004, 17:08:


Haha, je krijgt het wel weer over je heen meid: je valt tegen, er wordt je een pak ransel in het vooruitzicht gesteld en je bent gedegradeerd tot snoepzak... tja.. wie maakt er géén fouten?

Als je zelf het idee hebt dat haar vertrouwen in jou geschokt is ( door andere methodes of wat dan ook), dan zul je daar eerst maar 's aan moeten gaan werken denk ik. En dan bedoel ik niet door te 'werken' maar door eens even pas op de plaats te maken en wellicht terug naar 'af' te gaan. Dus, nu even geen dingen doen die nieuw zijn, maar weer gewoon, net als vroeger, 's effe lekker slenteren langs de weg, laten grazen zoals je eerder wel deed en proberen door de zaken weer als 'vanouds' te doen lijken.
Ik kan me heel goed voorstellen dat je - als je ziet dat het met een ander paardje wél lukt, je dat ook graag met Isabella zou willen zien gebeuren. Maar het ene paard is het andere niet en ze zullen allemaal op verschillende manieren reageren. Als je het nou toch zo graag NH wil, dan is de opzet om juist nu uit te pluizen wat voor Isabella wél werkt en niet alleen maar achter de regeltjes van meneer A of meneer B aan te lopen.
Leren, veranderen... het paard heeft de hersens van een garnaal, dus kun je, mag je, ook niet verwachten dat een verandering in een paar keer uitproberen meteen raak is.

Het kan best zijn dat je bepaalde technieken van grondwerk niet goed uitvoert en geen duidelijke signalen afgeeft - als je er iemand bij zou willen halen, doe het dan daarvoor - om te leren hoe je grondwerktechnieken onder de knie krijgt. Niet om de dominantieverhouding met je paardje te wijzigen!

Maar het allerbelangrijkste blijf ik toch vinden: accepteer dat 'goed' ook gewoon goed genoeg kan zijn en ook dat ieder paard ergens wel bepaalde beperkingen heeft. Misschien kán ze ook niet beter dan dat ze nu aanbiedt. Dat accepteren is ook NH!

Voorlopig zou ik even niks 'willen' - dat herstelt mogelijk haar vertrouwen in jou en jouw vertrouwen in haar.

Groet, Marianne

Karin schreef op woensdag, 6 oktober 2004, 17:31:


Geen antwoord direkt aan Karin maar wel even 'instemmend' inhaken, richting Ingrid: een beetje minder 'interpreteren' ( op onze menselijke manier!!) is zeker op z'n plaats! Voorbeeldje: als Isabella haar hooi niet opeet als Ingrid het geeft maar het vervolgens wél eet ans Ingrid's moeder het in de voerbak legt... Ingrid: in 't voortaan niet denken: och wat mankeert er aan, maar gewoon weglopen en denken: bekijk 't maar juffertje - met jouw hooi is niks mis, dus ga maar lekker eten!
Zeker weten dat als je na een uurtje terugkomt, het hooi op is ( ervanuitgaande dat ze niet om ziekte-redenen niet wil eten natuurlijk).

Datzelfde geldt voor Egon's genoemde consequent zijn - binnen de grenzen van paardvriendelijk gedrag is néé ook née en ja is ja. En brááf is leuk.

Hoe graag we ook willen, een paard heeft niet hetzelfde gevoel voor humor of andere zaken zoals wij. Die moeten we dan ook niet in ons paard willen zoeken. Lees nog eens het hoofdstukje op de hoofdsite door over antropomorfisme, daar staan toch wel waarheden in die je een eindje op weg helpen. Een paard kan niet veel aanvangen met onze menselijke beleving of emoties - we moeten die ook niet van hen verwachten!

Nou, je hebt weer genoeg om over na te denken hé! Maar heb nou alsjeblieft niet het gevoel dat je het allemaal fout gedaan hebt - zie het maar als een onderdeel van een proces. En da's juist spannend en inspirerend!

Groetjes, Marianne

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 6 oktober 2004, 19:27:


Uhhhmmm.... kun je je nog herinneren Ingrid dat ik je dat 'zuchten' of langzaam je adem uitblazen ook wel eens aangeraden heb ( twee keer zelfs, één keer hier lang geleden op het PN Forum en nog eens elders)????
ik ben dan wel nog niet bejaard maar kan wel een tijd'je 'oude boerin' voor je spelen - da's nog 's wat anders dan rooie draak hé :)

En wat je andere mails betreft: rustig aan hoor, alles laten inzinken en dan gewoon verder met die dingen die je het beste lijken! Heb je de clickeruitleg van Karen nog? Zo nee, dan wil ik je die nog wel even privé sturen!

Groets maar weer, Marianne

Arabesk schreef op woensdag, 6 oktober 2004, 22:35:



Lekkere dikke wol! Schaap op paard - niet PN maar wél effectief!
Groet, Marianne

Esther van Zoen schreef op woensdag, 6 oktober 2004, 21:09:


Tja... dat kan van alles zijn: van simpel zich pijnlijk verstapt hebben, een hoefzweer ( maar dan voelt de hoef warm aan), bevangenheid, HKO ( maar dat treedt meestal niet van het ene moment op het andere op).. of ergens hoger in het been. Ik zou er maar een DA bij halen als 't niet beter is na een een dag of zo..
Staat je paard (nog) op ijzers?
Marianne

Hans van Keeken schreef op donderdag, 7 oktober 2004, 9:23:


.... lijkt mij niet zo waarschijnlijk...? Tying up, oftewel spierbevangenheid, volgt meestal na juist intensieve arbeid, gevolgd door 'slecht' afbouwen en rust ( de bekende maandagsziekte).. of Ingrid, heb je vantevoren al wat stijfheid bij Isabella kunnen constateren?

Groet, Marianne