Idunn schreef op donderdag, 7 oktober 2004, 16:16:
> Jeetje aan 4 hoeven! Phoe zeg, dan is het ook logisch trouwens
> dat ze niet raar staan want ze staan raar als ze de voerhoeven
> proberen te verlichten. Volgens mij is er geen manier van staan
> die zou kunnen helpen als alle 4 je voetjes pijn doen.
> Volgens mij kan een paard toch ook wel en spier en
hoefbevangen > tegelijkertijd zijn? Dus dat spierbevangenheid werd gecontateerd
> kan toch nog steeds zo zijn geweest.
Nou meestal gaan ze dan liggen is mij verteld. Ze had dus zo'n prednison of te wel cortisone injectie gehad. Iets verkeerde dosering ook nog (paard ipv pony). Maar goed dat is geweest. Achter was minder erg dan voor. Achter alleen een ring zichtbaar, geen vergroeiing.
Later heeft ze nog heel vaak een soort van bevangenheid teruggekregen. Zelfde manier van lopen, dan links, dan rechts, dan alleen zichtbaar in draf in een volte, enz. Soms zag ik het alleen omdat ze wat minder vlot van stal naar ruif buiten liep. Maar ze had het toen zo vaak. En vanaf dat moment geloofde niemand meer dat het echt bevangenheid was. Dus vandaar ook dat ik in eerste instantie reageerde met: Isabella had dat ook, maar ik heb nooit een oorzaak kunnen ontdekken.
Ik ben nog altijd voorzichtig met voer, werk en gras. Heb dus wel de ijzers eraf en op blote voeten, maar op de weg nog altijd met hoefschoenen. Ben bijna een jaar "pijn"loos nu (op wat kleine gevoeligheden na). Nu zie ik dat de witte lijn los laat aan de wand. Dat is waarschijnlijk (hoop ik) de laatste stuiptrekking die er nog uitgroeit. Want vorig jaar oktober liep ze nog op eieren, dus bevangenheid (?) nog niet geheel weg. Hoef doet er 12 maanden over staat hier vermeld ergens dus zou die laatste "euvel" nu zichtbaar kunnen zijn?
Is geheel mijn theorie hoor.
Groeten,
Ingrid
Warboel
