Frans Veldman schreef op zondag, 10 oktober 2004, 10:24:


Aha, dat verklaart dus eigenlijk ook wel waarom Isabella acuut goed ging lopen in 2002 toen ze hoefijzers kreeg (bij die dunne zolen , zie eerder bericht).
Maar hoe kan het dan dat in mijn geval, ze destijds op het zachte zand ook gevoelig liep (als er geen echte serieuze bevangenheid in het spel was)?

Groeten,
Ingrid

Frans Veldman schreef op zondag, 10 oktober 2004, 10:41:


De abcessen komen toch bij de kroonrand te voorschijn als ik het goed heb? Volgens mij is het dan niet vanwege een zoolkneuzing, maar iets anders wat in de witte lijn dringt en naar boven trekt (zweer of zo die niet onder eruit kan en dus naar boven eruit komt). Weet het ook niet hoor, maar vond dit vrij ernstig klinken eigenlijk.

Groeten,
Ingrid

Spirithorses schreef op zondag, 10 oktober 2004, 12:04:

Een term door mij bedacht denk ik zo. Ik bedoel daarmee iets wat anders is dan de "doorsnee" ruiter heeft bedacht voor zijn paard.

> Verder, Ingrid, vraag ik mij af of je, als je een stap terug zou

Nou beetje humor vandaag door onze pony aan het licht gebracht en stukje oplossing van mijn probleem ontdekt (nou ja oplossing eerder een verklaring).

Vandaag wezen rijden met de kleine 2-wielige wagen. Dat deze lichter trok bleek al snel want Isabella liep nu keurig in een ietwat te snelle draf door. Dus wij erg happy. Fijne rit ging dit worden. Nou eh, niet dus. Althans na een half uur had ze genoeg van het doorlopen en als ik draf zei; stopte ze weer. Ging achterwaarts, zijwaarts of net wat. Stap was aanstappen en draf was ineens stilstaan en achterwaarts gaan. Remco die een hekel heeft aan de kleine wagen vond dit het moment om af te stappen en even lelijk te doen tegen ons paardje. Afijn Isabella ziet hem, begroet hem en gaat gelijk aan het lopen.

Huh?? dachten wij. Even getest. Ja hoor, zodra Remco ernaast ging lopen of ervoor liep Isabella keurig mee. Ging hij versnellen, ging zij versnellen, stopte hij ineens, stopte zij ineens. Ik hoefde niets te doen. toen haar laten stoppen en Remco een heel stuk verder laten lopen. Toen hij uit het zicht was, ging dat hoofd omhoog en wilde ze gaan hinniken, maar op dat moment zei ik dat ze mocht gaan. Nou in een volle onbeheerste galop schoot ze ervandoor. toen ze Remco zag hield ze in, ging stappen en kwam keurig bij hem tot stilstand voor een aai en brieste erop los.

Nog wat getest, ze draafde keurig aan, maar zodra Remco weer op de wagen zat, dan wilde ze weer niet draven.

Eh tja dat is dus duidelijk he .... volgende week gaat Remco er naast, hij wil geen bit in heeft hij te kennen gegeven, maar liever een touwhalsters.

Hahaha, het komt nog ooit zover dat jullie straks een wagentje zien met een 2-span mensen ervoor en een zwart paardje op de bok

Dat zijn wij dus dan he .

Groeten,
Ingrid

BMC schreef op zondag, 10 oktober 2004, 17:45:

Ja Remco gaat de volgende keer mee op de fiets.

Want het is ook zo dat we vroeger altijd alleen maar samen gingen wandelen, dus met z'n 3-en, omdat ik Isabella bijna niet kon houden. Als ze dan rustiger werd, kreeg ik het touw en meestal wilde ze dan ook niet goed doorlopen overigens. Bij Remco liep ze altijd beter mee. En nu ga ik vaker alleen omdat Remco het razend druk heeft met zijn werk en 's avonds liever niets meer doet. Dus eh, ze mist een stuk van de kudde???

Daarbij ook deels onze fout zaten we vandaag oa met mijn schoonzus te analyseren (overigens iemand hier van de lijst schijnt haar vandaag ontmoet te hebben bij toeval???).
Maar zo kwam ik er ook achter (of wist ik al, zelfs hier al eerder geschreven) dat we toen ze zovaak last had van haar hoeven, afstapten en haar bekeken, althans Remco bekeek haar. Hij eindigde de inspectie altijd met een aai. Als ik het nu goed bekijk, stopt ze nl. als ze moet gaan draven (en niet wil) en gaat dan schuren aan de burry ... eh die aai ???

Lastig die slimme paardjes eigenlijk. En ook lastig wij domme mensen .

Groeten,
Ingrid

Piet schreef op zondag, 10 oktober 2004, 17:54:

Oh nee, geen half uur draven. Doe ik nooit en nu zeker niet met die wintervacht. Nee ik bedoelde gewoon na een half uurtje rijden met afwisselend een draf en een stap. Ze was tot die tijd steeds goed aangedraafd en ineens betekende het Draf kennelijk weer achterwaarts of zijwaarts of zo. Ik zat nog wel zo op te letten dat ik het precies hetzelfde zei.

Ze had er gewoon even geen zin om op dat moment weer te gaan draven. Maar ze heeft dit gedrag geen enkele keer vertoont toen Remco ernaast liep. Die was wel bekaf overigens .

Nogmaals omdat hij zo'n hekel heeft aan de 2-wieler (in balans houden) loopt en liep hij standaard vaker met haar mee dan met de grotere wagen, dan zit hij het liefst achterop. Loopt eigenlijk nooit met haar mee.

Maar misschien denk ik weer helemaal verkeerd, maar het viel vandaag wel heel erg op en ik zat zelf ook erg op te letten wat is er met de kleine wagen anders dan met de grote. Sowieso dat meelopen al.

En o ja, verhaal was nog niet af.

Ze rende even lekker door (stevige draf) toen we bij een rare doorgang kwamen. In stap dus, maar eh beestje ging dribbelen, stuurfoutje en bons vast. Isabella zet met een ruk aan en de wagen dreigde te kantelen. Ik sprong er dus snel uit (ben al eens omgegaan met dit ding) en Remco wil de wagen optillen om los te krijgen. Zet Isabella me daar toch ineens aan, dat kon dus niet (ding zat vast) en toen ging ze omhoog. Afijn, ik had dus echt even mijn mafkees terug, want toen Remco de wagen los had, wilde ze ervandoorgaan en kon hij er nog net voorspringen. Nadeel van geen rem op de kar dit en ik had niet af moeten stappen natuurlijk eigenlijk.
Jaja leuke ritjes af en toe, vooral met die lichte wagen.

Wil er nog altijd iemand mee ??? Hihihihi.

Groeten,
Ingrid

Spirithorses schreef op zondag, 10 oktober 2004, 17:57:

Huh, wij vonden het zelf zo'n leuk grapje. Remco dus in het 2-span, maar dan wil hij geen bit in zijn mond (te koud) maar een touwhalster om zijn hoofd.

Kan dit echt niet anders uitleggen dat grapje hoor.

Groeten,
Ingrid

Maar goed, alle gekheid op een stokje. Het lijkt er dus op dat ze gezelschap zoekt op den duur. En ja met de kleine wagen liep Remco dus standaard vaker mee, met de grote wagen nooit gedaan. Daarom leek het er dus op alsof ze meer moeite heeft met de grote wagen.

Pony erbij is geen optie voor ons. Maar wat nu? Die fiets is ook maar tijdelijk, van honden hou ik niet, dus zal een vrijwilliger moeten zoeken (hihi).

Maar dit zou ook betekenen dat het parelli-gebeuren waar ik mee bezig was totaal los staat van het "verzet" voor de kar (dat zou ze toch wel gedaan hebben). Ze ging toch die dag beter lopen toen de drumband kwam = volk = leuk = gezelligheid.

En bij die parelli-oefening stond IK STIL en dat vind ze ook niets, dat wist ik al, zie longeren wat ze niet wil. Zolang ik ga meerennen wil ze best gaan draven. Maar als ik stop, stopt zijn ook. Eh heb ik dat niet ooit eigenlijk geleerd bij een andere oefening ???

Dus nog veel meer om over na te denken blijkt wel.

Groeten,
Ingrid

Als eerste even de titel veranderd. Vind ik zelf wat duidelijker omdat ik even dacht zoveel mails op mijn opmerkingen te hebben .

Maar ik denk dat het belonen dmv een clicker niet tot "negatieve" effecten hoeft te leiden (dat het paard alleen nog maar naar de Yes zoekt bedoel ik).

Hetzelfde is als ik met vrijheidsdressuur oefeningen bezig ben. Ik beloon met een stukje appel. En een shet eet graag uiteraard en ze doet echt haar best voor die appel, maar niet goed is niet goed. En dus geen appel. En dan doet ze daarna echt beter haar best. Doe dit al 2 jaar en ze heeft nog nooit staan te schooien voor een stukje appel. Ik denk dat als je consequent bent dat dit voor clickeren ook zo is.

Maar je doet dus oefeningen Piet; achterwaarts balkjes lopen en zo?

Wordt nu echt nieuwsgierig. O ja schoonzus komt niet mee .

Maak binnenkort een afspraak maar moet even kijken hoe we in onze vrije weekenden zitten (mail dus wel prive).

Groeten,
Ingrid

Vanmorgen alle informatie van deze site eens een keer geprint en ingebonden.

Dat is bij deze een mooi boekwerk cq naslagwerk geworden, voor mezelf en om eventueel uit te lenen.

Ik wil Frans en Ilona bij deze dan ook bedanken voor al hun informatie en de nuttige bijdrage hiermee voor een paardwaardiger-leven van vele paarden en pony's.

En langs deze weg wil ik ook een keer alle overige forumschrijvers bedanken voor al hun informatie waarvan ik hier heb mogen en kunnen leren.

Stuk voor stuk ben ik jullie, ieder op zijn/haar eigen manier, gaan waarderen

Dank jullie wel allemaal.

Groeten en een dikke knuffel van Isabella,

Ingrid

Frans Veldman schreef op woensdag, 13 oktober 2004, 15:27:


Diepvriezer ook ontdooit????

Je zit dus nu met ontdooide halve paardenbenen voor je cursus?
.

Gelukkig is het weer opgelost.
Ik had nog niet alles uitgeprint en was al even bang dat ik ipv kopieren, knippen had gebruikt .

Groeten,
Ingrid

e m kraak schreef op woensdag, 13 oktober 2004, 16:35:


Kompas in het hoofd?
Icm geur van hooi?

Toen ik Isabella de eerste keer meenam naar ons bos, waar ze nog nooit geweest was, viel het me op dat ze exact de weg naar "huis" wist te vinden tussen de bomen door en zo. Dat heeft me toen ook altijd verbaasd.

Groeten,
Ingrid