Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 25 september 2008, 21:32:


Ik woon hier aan een betrekkelijk drukke baan en ervaar constant hetzelfde. Amaroc is er reeds immuun voor geworden net zoals de pony en Invierno, maar met wat een geweld camions en bussen hier rakelings naast paarden komen voorbij denderen is niet normaal. Ik ben er wel eentje dat op het fietspad rijdt omdat ik bang ben dat ik anders omvergereden wordt, maar denk niet dat ik in die gedachtegang er ver naast zit. De meeste bestuurders letten nog niet eens op induk die een paard geeft. Zelfs bij paniek geven ze nog vollop gas en gaan op hun toeter staan. De veulens heb ik het eerste half jaar 2x per dag over de baan naar de weide moeten brengen ... bestuurders die mij achteraf vlak af zeiden dat dat onverantwoord was ... tja wiens schuld is dat: die van de zwakke weggebruiker of die van de wegterroristen? Als ik van jouw was ging ik ook ens langs de lokale politie

jan seykens schreef op donderdag 25 september 2008, 22:25:


Ik weet het Jan ik zou dat ook moeten doen. Maar ik woon pal aan twee van zulke onoverzichtelijke bochten die ik min 2x per week passeer. Misschien moet ik het idd gewoon doen en niet te veel nadenken.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 26 september 2008, 9:10:


hihihihihihi .... en ik weet waarooooooooooooom .....hihihihi. Er is wel een verschil van reden bij de mannen en de vrouwen hier in de omstreken

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 26 september 2008, 9:14:


Dit oefenen aan korte teugel op de grond. Als je daarna opstapt ... blijkt er een eurocentje gevallen te zijn, merk ik.

Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 26 september 2008, 9:30:


nejeuh, ik laat lekker iedereen in het ongewisse

Martina schreef op vrijdag 26 september 2008, 9:37:


boontje komt om zijn loontje zoals je al zei ... een boomklever.

Peter Donck schreef op vrijdag 26 september 2008, 10:31:


ik heb hier een oud mevrouwtje die klant van me is. Rijdt 50€ in eerste vitesse en kan het nooit laten om te toeteren als ze naast Amaroc komt rijden om eens vriendelijk goede dag te wuiven. Went wel, maar ik moet er steeds weer mee lachen. Het menske weet ni beter

Monique Meijer schreef op vrijdag 26 september 2008, 10:42:


vroeger reed ik elk weekend met een dame van 76 mee van Antwerpen naar wechelderzande om te gaan paardrijden. Nu zij had geen hoedje maar cowboyboots!!!!!!!!! Een keer kwamen we op het drukke rondpunt van Antwerpen en zat de bovenrand van haar laars vast aan haar zetel en kon zij plots niet meer remmen!!!!!!! Ahhhhhhhhhhhhhhh, soit aangezien zij last had van reuma in haar vingers sloeg ik als bedankje haar vingers een tussen de deur dicht!!!!!!!!!!!!!!aaaaaaaaaaaahhhhhhh, jammer ze stonden nog steeds niet recht Ach het was een schat van een mens allen geluk met gevoel voor humor!

Martina schreef op vrijdag 26 september 2008, 10:49:


dat is omdat fietsers niet hebben leren wijken voor de kuit en geen schouderbinnenwaarts kunnen rijden, zij willen geen strakgetrokken armen aan dat stuur. Met als gevolg alles onder de stront of plat tegen de vlakte. OOOh jee, wat vind ik mezelf weer grappig. Ik zal mij maar eens gaan concentreren op het echte werk, een beetje fysische inspanning zal mij mentale rust schenken

Herman schreef op vrijdag 26 september 2008, 11:24:


aiaiaiai hoe kom ik daar weer bij, ik moet dringend aan het werken gaan nu, als ik al aan 50€ ben aan het denken tijdens het schrijven van leuke anekdotes Sluukes

Cindy Helms schreef op vrijdag 26 september 2008, 11:26:


Ok de laatste dan: je rijdt heel makkelijk 50€ op als je altijd en alles in eerste vitesse rijdt! Ik had in mijn onderbewustzijn die link al gelegd blijkbaar

Gisteren vertrok ik met Amaroc richting Eddy (om vandaar uit een grotere rit te maken). De miserie was dat de hoofdbaan die ik altijd neem (beduidend korter dan alle andere leuke paadjes) onderbroken was. Pffff je denkt toch niet dat ik een uur om ga rijden Dus ik te paard naar daar, vlak voor 3 kranen, een graafmachine, 2 John Deers met opliggers gestopt, afgestapt en gewacht. Amaroc trok grote ogen, maar zolang ik er ben ...
Komt er daar ineens een werkman aan. "Mhhh ... zit je daar soms wel eens op?" "Euh ja, er ligt toch een zadel op?" "Mhhh .... die heeft geen bit in!" "Euh neen, nooit" "Mhhh... gene schrik dat em ga lopen?" "Euh neen, nooit" Dan volgt de algemene inspectie ... "ah ma ja, das ook anders rijden hé, Western!" (Je ziet hem denken, lekker slof slof op zulk suffe knol).......... aaaaaaaaaaaaaaaaaaaah ..... Neen onnozelaar ge weet ni wat ge zegt (dacht ik bij me zelf). " en jij ook paardjes ?" "ja" "voor de sport zeker?" "Ja Jumping" zei hij zelf voldaan.
Toen de machines stil gelegd werden, ben ik terug opgestapt en "en passage (spontaan voor grote machines), schoudertje, wijken, renvers, ... (al vragend) er tussendoor gereden. S'avonds nog een keertje en dacht bij mezelf: doe me dit maar eens na en dan ook nog liefst op dit paard en met deze optoming dan weet je dat je daarvoor wel over de nodige capaciteiten moet beschikken en een bit daadwerkelijk niet van doen is!
Enkele maanden had dit nog ondenkbaar geweest ... nu ben ik gigantisch trots op Amaroc! (en ook een heel klein beetje op mezelf )
( Nu hoor ik alle mannen denken: ah die vrouwen en hun paarden ...)

Aafke schreef op dinsdag 30 september 2008, 11:32:


Ik vind het ontzettend leuk dat jouw dochter dit oefent met jullie paardje. Zal later nog van pas komen. Er zijn nog steeds teveel mensen die jonge paarden hup de weide of stal insmijten er 3jaar niet naar om kijken, om dan plots te laten vaccineren en zadelmak te maken. Geef mij maar die jonge mannen die paard mogen zijn, maar een minimum aan respect, beleefdheid, manieren en andere goede zaken geleerd hebben.
Ik geef mijn jonge mannen geen clickertraining, noch voedselbeloningen omdat zij dan verschrikkelijk opdringerig worden en dit gedurende meerdere dagen. Met hen oefen ik al die dingen met als beloning mijn stem of een aai. Amaroc is 11 en werkt al wel af en toe op clicker (bv spaanse pas omdat ik ergens in het verleden vast ben geraakt daarin) maar opdringerigheid hoort er niet bij, want dan krijgt hij geen beloning of hij moest eerst zijn hoofd van me weg gedraaid hebben. Bedelen wordt genegeerd. Maar ... ik ben geen professionele clickeraarster, dus opbouwende kritiek zal van enkele anderen moeten komen

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 30 september 2008, 14:02:


Hoe langer hoe meer besef ik dat wij allen op dit forum maar 1 gemene deler hebben en dat is: zo paardnatuurlijk houden van paarden binnen ons eigen relativeringszin. En net zoals in de tradi wereld met een hemelsbreed verschil in doeleinden: Ik bv. doma vaquera en Garoccha (zie filmke), maar ook recreatie ter ontspanning van mijn paard, anderen dan weer Engels dressuur of grondwerk al dan niet met clicker, western, louter recreatief. En allen willen we onszelf en ons paard én sommigen onder ons ook de tradi's ervan overtuigen dat het op onze manier kan. Dat verschil moeten we leren accepteren van elkaar. Jammer dat er altijd weer kipkap van elkanders inzichten gemaakt wordt (en muggeziften over neusriemen, stress, teugels, cordeo's, snoepjes, clickers, druk) en dan kijk ik naar een ieder onder ons. Ipv 1 grote lijn te trekken en elkaar te steunen in eender welk doeleind dat we willen bereiken. T'is een statement naar de buitenwereld toe om zoveel mogelijk paarden de kans te geven hun eigenaars de ogen te doen openen en hun verstand te laten draaien. En ja, ik vind net zoals Eddy dan dat we er keihard gaan voor moeten werken om daarmee naar buiten te komen, want in mijn achtertuin bereik ik niemand ermee. En al hobbelend op mijn paard nog minder
Diegene die nu gaan zeggen: maar mijn paard hoeft niet in een krul zoals op dat filmke... hebben mijn algemene boodschap gemist net zoals er al een aantal andere gepasseerd zijn.
Groetjes
Cindy