minette schreef op vrijdag 19 december 2008, 21:52:


Zand meest waarschijnlijk Wij hadden twee paarden op het land met dunne mest, bleken beiden vol met zand te zitten. Eentje is er zelfs aan overleden.

Drie jaar geleden heb ik eindelijk een prachtige plek gevonden om mijn toenmalige kwpner op te zetten. Ik vond het geweldig. Mooi weiland, midden in het bos met schuilstallen. Er was zelfs een rijbak.
Na twee jaar is mijn paard daar overleden aan zandkoliek. Let wel we voeren altijd onbeperkt hooi of kuil, daar zitten ze nooit zonder. Maar ze blijven maar grazen die paarden of er nu gras staat of niet.
Verder is er zomers redelijk veel gras en swinters is het kaal.
Mijn paard bleek na overlijden en sectie 50 kilo zand in zijn darmen te hebben en had tot de dag van koliek nooit klachten.(goede mest, prima conditie, glanzen als een spiegel. Hij deed het echt prima op dat weiland. Maar had op een die dag milde koliek. Savonds laat nog DA laten komen, die het allemaal wel vond meevallen: Hartslag was goed ademhaling ook, geen koorts. Volgende ochtend om acht uur was hij al op sterven na dood. Nog naar Utrecht gegaan, maar was geen redden meer aan. Nu nieuw paard Weer op dit prachtige plekje gezet. Gaat ook weer prima met haar, ze is er zielsgelukkig, MAARR natuurlijk ben ik erg bezorgd over zand, dus ik heb na een maand een mesttest gedaan met onderzoek: handschoen Vijf a zes mestballen water en wat denk je? In alle vingers een laag zand.
Nu heb ik voor mijn gevoel de keuze Of terug naar een setting met goed weiland en op stal in de winter, of mijn paard hier laten en het risico nemen dat deze ook overlijdt aan zandkoliek. Uiteraard kies ik voor het eerste. Ik ga terug naar een stal waar ze overdag buiten staan en snachts binnen. Ik baal er enorm van, maar redenering is "liever een stalpaard dan een dood paard"

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 8 mei 2009, 1:17:


Ik verbeeld me dat ik erg veel van paarden weet. Doordat het zo goed ging met het paard en ze bakken met onbeperkt hooi of kuil hadden, ben ik inderdaad toen niet voldoende alert op zand geweest. Maar als jij dan zoveel van paarden weet mag jij me vertellen hoe je een paard hiertegen beschermd op een weiland waar ze zomers en swinters opstaan. Hooi likstenen alles hebben ze daar. Lijnzaad gaf en geef ik ook regelmatig gekookt, maar helpt allemaal niks als ze zand blijven eten.

Dat zand testen is inderdaad heel makkelijk Zo'n handschoen, zes mestballen en zand zakt na 10 minuten in de vingers.
Ben nu al bezig met zand clear, eerst poeder, maar dat eet ze niet. Toen korrels bij paardendrogist gekocht, dat eet ze redelijk, maar niet de grote voorgeschreven hoeveelheid van twee maatbekers per dag, dat krijg ik er niet in.
Het weiland is niet van mij, ik huur het samen met nog twee paarden eigenaren, we staan dus met z'n drieeen. De anderen hebben op dit moment geen zand in hun poep. Het arabiertje, heeft wel vorig jaar ook in Utrecht gestaan met zandkoliek. Hij heeft het wel overleefd.
Omdat ik nu de paarden observeer qua eetgedrag, zie ik dat mijn kwpner gewoon slordiger graast, polletjes met zand niet goed uitschud, dat doen de andere twee beter. En zij eet hooi dat op de grond valt wel op en de andere twee raken het niet meer aan als het de grond heeft geraakt. Ook neemt zij af en toe spontaan een hapje zand zo hier en daar. Mijn inziens is mijn paard minder een survivor waarschijnlijk dat een kwpner toch meer gedegenereerd is. Mijn kwpner zorgt gewoon minder goed voor zichzelf dan de arabier en de koudbloed. Zo likken de anderen wel aan de likstenen en zij nooit.

Doordat het weiland niet van mij is heb ik niet het weilandbeheer in handen. Maar vorig jaar was het gras echt wel goed, stonden we met maar twee paarden op een hectare, onbeperkt hooi en toch hebben beiden paarden zandkoliek gekregen in de herfst en winter. Ik ben in ieder geval erg bang en bezorgd geworden. Paarden krijgen in principe pas koliek bij zand tussen de 30 en 50 kilo En met de hoeveelheid die ze nu heeft, schat de DA het op 15 tot 20 kilo en ze staat hier nu een maand. pfffffffffffff

e m kraak schreef op vrijdag 8 mei 2009, 14:50:


Dat zand testen is inderdaad heel makkelijk Zo'n handschoen, zes mestballen en zand zakt na 10 minuten in de vingers.
Ben nu al bezig met zand clear, eerst poeder, maar dat eet ze niet. Toen korrels bij paardendrogist gekocht, dat eet ze redelijk, maar niet de grote voorgeschreven hoeveelheid van twee maatbekers per dag, dat krijg ik er niet in.
Het weiland is niet van mij, ik huur het samen met nog twee paarden eigenaren, we staan dus met z'n drieeen. De anderen hebben op dit moment geen zand in hun poep. Het arabiertje, heeft wel vorig jaar ook in Utrecht gestaan met zandkoliek. Hij heeft het wel overleefd.
Omdat ik nu de paarden observeer qua eetgedrag, zie ik dat mijn kwpner gewoon slordiger graast, polletjes met zand niet goed uitschud, dat doen de andere twee beter. En zij eet hooi dat op de grond valt wel op en de andere twee raken het niet meer aan als het de grond heeft geraakt. Ook neemt zij af en toe spontaan een hapje zand zo hier en daar. Mijn inziens is mijn paard minder een survivor waarschijnlijk dat een kwpner toch meer gedegenereerd is. Mijn kwpner zorgt gewoon minder goed voor zichzelf dan de arabier en de koudbloed. Zo likken de anderen wel aan de likstenen en zij nooit.

Doordat het weiland niet van mij is heb ik niet het weilandbeheer in handen. Maar vorig jaar was het gras echt wel goed, stonden we met maar twee paarden op een hectare, onbeperkt hooi en toch hebben beiden paarden zandkoliek gekregen in de herfst en winter. Ik ben in ieder geval erg bang en bezorgd geworden. Paarden krijgen in principe pas koliek bij zand tussen de 30 en 50 kilo En met de hoeveelheid die ze nu heeft, schat de DA het op 15 tot 20 kilo en ze staat hier nu een maand. pfffffffffffff

verasita schreef op vrijdag 8 mei 2009, 11:24:


Ja, erg he dat deed mijn vorige paard ook en deze misschien dan ook wel. Balen hoor!

clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 8 mei 2009, 10:34:


Ja, Diarree kan een aanwijzing zijn, maar mijn overleden paard had gewoon prima normale mestballen, niks mis mee. Dus ze hoeven geen diarree te krijgen. Dat is ook het gevaarlijke De symptonen van teveel zand zijn, totdat ze koliek krijgen, heel sluimerend en weinig alarmerend, zodat je dan opeens te laat kunt zijn.

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 9 mei 2009, 0:24:


Toevallig heb ik overlegd met een dierenarst van Utrecht over het zand en haar ook de mesttest laten zien. Zij zei dat bij die hoeveelheid zand in de mest er minstens 15 tot 20 kilo zand in de darmen moest zitten. De meeste paarden krijgen pas koliek tussen de 30 en 50 kilo, maar dan kan het ook zomaar te laat zijn. In principe hoort er geen zand in de mesttest te zitten, maar minder dan een theelepel op vijf a zes mestballen is oke. Kortom zo zit het volgens de experts. Ik ben er in ieder geval behoorlijk klaar mee. En al die zandweg is leuk, maar die van mij eet het niet of wat betreft de korrels wel een beetje maar moeizaam en ik kan niet inschatten of dit afdoende is. Lijnzaad (gekookt)gaf ik al vijf keer per week. Verder staat ze pas een maand in het weiland. Ze zal dus wel een slordige grazer of een zandeter zijn. Maar na zo'n binnen acht uur dood ervaring met je paard word ik er in ieder geval niet rustiger van. Heb ik rust omdat mijn paard lekker buiten is, wat ik super fijn vind krijg je dit...

e m kraak schreef op zaterdag 9 mei 2009, 3:57:


Tja natuurlijk heb ook ik niet voor niks voor deze setting gekozen en zie ik niets liever dan mijn paard lekker buiten dag en nacht. Ik geloof daar heilig in dat dit het beste is voor een paard. Maar dit weiland wat al jaren 24/7 begraasd wordt is misschien toch niet zo optimaal. Ze gaat eind zomer naar een stal waar ze ook wel op de wei gaat, maar dan snachts en winters binnen, of een paar uur naar buiten. Geloof me dat vind ik niet leuk, maar ik wil gewoon niet nog een paard aan het zand verliezen. Met stal heb ik toch wat meer controle wanneer het weiland weer kaal is.

Heidi_Aiden schreef op zondag 10 mei 2009, 20:05:


Als ik mijn paard aan huis hield, zou ik zeker dit soort oplossingen verzinnen en uitvoeren, maar ik ben afhankelijk van de pension mogelijkheden in mijn omgeving en daar hebben ze geen bestrate paddocks zonder zand.
Ze gaan nu in Utrecht onderzoeken waarom ze zand eet, kan allerlei oorzaken hebben, dus daar begin ik maar eens mee.

Esterellah schreef op maandag 18 mei 2009, 13:10:


Dank je voor je antwoord, daar kan ik wel wat mee. Denk dat jouw verhaal qua oorzaken wel compleet is.
Heb haar in Utrecht laten onderzoeken op tekorten (mineralen, electrolyten) leverfunctie, nieren. Dat was allemaal in orde. Nu heb ik haar op een andere pensionstalling gezet. Ze staat nu in een weiland met gras tot aan haar kogels, met vijf andere paarden en heeft het super naar haar zin. Ik denk dat stress ook een hele grote rol heeft gespeeld. Na de verhuizing at ze nog zand en nu zie ik het haar niet meer doen. Ze begint er ook weer beter uit te zien en is niet meer zo sloom Kortom ik denk dat deze setting haar beter past. Ze kunnen op deze stal alleen in de wintermaanden niet dag en nacht op de wei, dus zal ze swinters snacht op stal staan. Jammer, maar dat is dan de prijs van deze onvermijdelijke beslissing. Ze hebben ook zandkampjes en daar zet ik haar dan met een kapje op in. Ik denk dat deze oplossing voor mij en mijn paardje het beste is. Overbodig om te melden dat ik haar natuurlijk niet 24/7 op stal ga zetten, dat zou voor mij en haar overdraaglijk zijn.

Momenteel sta ik op een grote pensionstal waar alle faciliteiten zijn die je je maar kunt wensen, mooie ruime box, goed kuil verschillende goede rijbakken, binnenbak enzovoort. Ze kunnen ook lekker op de wei, zomers dag en nacht en winters overdag. Zomers in de groep en nu met een maatje. Het enige grote nadeel is dat het weiland vrij slecht is, omdat het overbegraasd wordt in de zomer en de mest er niet uitgehaald wordt. Zo heb je hele grote mestplekken en de mest wordt er doorheen gesleept, hierdoor is er een hoge wormbesmetting. Zowel zomers als in de winter is het behoorlijk kaal en staan de paarden veel wortels te trekken. Er mag absoluut geen kuil of hooi op het land gevoerd worden.

Nu kan ik terecht op een kleine stal zonder luxe met een rijbak die vrij zwaar is, kleine stallen, maar ze kunnen wel altijd op de weide die super groot en schoon is en altijd voldoende gras, maar de paarden (zijn er maar 6) staan apart met draadjes ertussen.
Nu is mijn paard heel ziek geweest, voordat ik naar deze pensionstal kwam. (ze at veel zand en (bleek later) had ziekte van lyme te hebben. Inmiddels is ze na maanden weer goed en kunnen we weer wat met haar doen. Ik ben door haar ziekte bang dat ze van de verhuizing stress een terugval krijgt.

Nu twijfel ik of ik haar moet verhuizen zodat ze elke dag op een goede wei kan staan, of dat ik moet kiezen voor een slechte weide, maar haar de stress van een verhuizing bespaar en haar bij haar vriendin(nen) laat. Daarbij is op de grote stal het weiland 3 maanden dicht en op de kleine stal kun je het hele jaar door zoveel als je wil op de weide, ook mag je daar kuil op het weiland voeren. Ze heeft daar geen weidemaatje behalve dat ze wel naast andere paarden staat.
Wat moet ik doen. Haar hier laten met de beperkingen van het weiland of kiezen voor een eindeloze weide en op ander punten conssessies doen?

Heeft iemand een advies?