Stijn C schreef op dinsdag 26 mei 2009, 19:40:


haha mijn eerste gedacht was ook van 'die denkt dat em op ne moto zit'

Jacqueline v d Berg schreef op dinsdag 26 mei 2009, 20:15:


paarden ok... maar ik raak niet meer met mijn auto bij de weide (is nodig voor drinkwater...) der is een heel grote boom die langs het pad stond ontworteld en nu zit er een diep gat waar de weg was... vrij vervelend dus...

ook van mijn kant even een uitgebreidere reactie hier...

mijn reactie bij je advertentie was zeker niet bedoeld om je af te breken, laat dat eerst al gezegd zijn.
ik wilde er eigenlijk gewoon op wijzen dat ik mezelf vrij goed herken in jouw (zeker als ik terugkijk naar wat ik deed op 19 jarige leeftijd). als het om kwantiteit zou draaien en op cijfertjes aankomt, heb ik zelfs meer ervaring dan jij. ik heb nl van mn 16e tot mn 20ste continu les gegeven aan kinderen en jongeren (gemiddeld een 10tal personen per week, zowel met eigen als met mijn paarden). ik heb ook in opdracht heel wat paarden zadelmak gemaakt en ook mn eigen paarden allemaal zelf beleerd. nu de laatste 2 jaar geef ik enkel nog privéles en op kleinere schaal, wegens niet te combineren met universitaire studies... en toch... hoewel ik 'amper' 22 ben en dus zeker nog niet de jaren der wijsheid bereikt heb, begin ik dat alles toch erg te relativeren. ik zou ook vol van mezelf kunnen gaan verkondingen dat ik al 6 jaar les geef en al x aantal paarden heb beleerd, maar uiteindelijk is dat alles enorm relatief... daar gaat het uiteindelijk helemaal niet om.
Toen ik 19 was, vond ik ook dat ik al veel ervaring had met paarden en zou ik ook vechten zoals jij nu doet wanneer iemand mijn kennis betwijfelt wegens te jong. ook op andere vlakken geloofde ik mensen nooit als ze me zeiden 'je zult binnen een paar jaar nog wel eens zien' (oa mn vriend zei dat vaak, hij is 10 jaar ouder). wel, ze hadden (en hebben nog steeds) gelijk! daarom dat ik zei dat ik mezelf nooit trainer zou noemen. ik besef nu maar eens te goed dat ik zeker niet op alle mogelijke problemen een professioneel antwoord zou weten.

ik wil je best geloven dat je erg goed bent met paarden en kan alleen maar aanmoedigen dat je zo gepassioneerd bent, maar ik denk dat je een beetje snel wilt gaan. help de mensen verder die er om vragen en werk intussen je studies af. daarna kan je zeker uitgroeien tot trainer als dat echt hetgene is waar je goed in bent.

Jasmijn Wauters schreef op woensdag 3 juni 2009, 11:45:


stuur na de blok maar eens een mailtje, dan gaan we eentje drinken op de oude markt in Leuven, ik zit ook aan de KU

Sandra van Bommel schreef op woensdag 17 juni 2009, 8:27:


ik verbuik rond de 30 kg voordroog (+ wat scharrelen op de winterweide en bietenpulp op koudere dagen) per dag voor een klein ponietje, een D pony en een fijn gebouwd paardje... kheb de indruk dat die van mij vrij zuinig zijn... ze komen hier echt mee toe tot ik de volgende dag kom bijvullen en zijn mooi dik (zeker de ponies :$ ). tis wel heeel goeie voordroog

Geertje schreef op dinsdag 23 juni 2009, 17:34:


ik dacht 24/7 met graaskorf te proberen, maar ik maak wel het gatje iets groter zodat ze er net voldoende mee kan eten... ik weet dat ik mijn ponietje niet op gewicht zou kunnen houden als ze eerst 24 u mag schrokken a volonté en dan 24u met korf moet staan...

amaai, kben ook is een weekendje op vakantie hoor maar dit is wel een heel ergerlijke rel aan het worden vind ik... tis net door z'n dingen dat het forum een vuilbak lijkt...

eigenlijk hebben jullie allemaal gelijk :)
in het begin valt iedereen wel is een aantal keer van zn paard, maar uiteindelijk heb je bijna nooit wat voor... dan begin je een betere zit te krijgen en val je niet zo makkelijk meer, maar als je valt, zal het hard zijn helaas...voor een onozel sprongetje opzij val je er tenslotte niet meer af (allee als je toch iets of wat een zit hebt niet). ze moeten dus al lelijk doen om je eraf te krijgen.

ik geef eerlijk toe dat ik een heel slechte gewoonte heb qua capdragen... ik draag er nl nooit een en heb er niet eens eentje die past en toch... tegelijk besef ik maar al te goed dat er altijd iets kan gebeuren waarmee mijn paarden mij wél liggen kunnen hebben (letterlijk dan)...
Berekend risico? geen idee, maar ik weet wel dat ik 2 keer in mn leven mn voet heb gebroken; één keer op mn paard (niet gevallen trouwens, pony sprong opzij vlak tegen een boom en mn voet draaide achterstevoren tussen de boom en haar) en een keer door domweg van de trap te vallen... juist ja, met dat banale ding gebeuren de meeste ongelukken thuis dacht ik...
ik ben ook al in het water van mn pony gestampt door een andere pony en vervolgens onder water vertrappeld geweest en toch draag ik geen bodyprotector (nochtans mooie zwarte hoefafdrukjes op mn borstkas...)
en de enige keer dat ik een hoofdletsel gehad heb dat aan paarden te wijten was, dan was het door een kopstoot van Elly (ja die kleine witte pruts :-$) er naast lijkt me dus minstens even gevaarlijk...

bovendien hanteer ik dezelfde redenering als hierboven ook al vermeld; op een paard waarvan ik niet zeker weet wat ie gaat doen als ik erop ga zitten, kruip ik gewoon niet op. en ook het netjes afspringen in galop ed beheers ik vrij goed

en toch he... tis zoiets simpel waarmee je weer een potentiële kwetsuur kan uitsluiten... maar de gewoonte wil er maar niet in graken. niemand heeft mij ooit verplicht van met cap te rijden en uit mezelf ben ik nooit toe gekomen om er zo strikt in te zijn omdat ik het risico dus nog steeds als relatief zie... voor mij lijkt het ongeveer hetzelfde risico als op een dag een of andere oen tegenkomen die knal door het rood rijdt of je voorrang negeert...

Karin schreef op vrijdag 10 juli 2009, 21:48:


ik heb afspringen in galop ook speciaal aan iedereen die bij mij ooit les genomen heeft geleerd! eens je dat een paar keer hebt geoefend (gecontroleerd aan de longe), dan zul je het in nood ook doen, maar anders durven ze er echt niet afspringen, ookal hangen ze aan de nek te bengelen ofzo; het lijkt wel alsof alles in hun schreeuwt 'vasthouden! vasthouden' terwijl rustig eraf springen net een veel betere optie is. dat is toch wat de ervaring mij leert. blijkbaar komt de mogelijkheid netjes afspringen niet op bij mensen die dat nog nooit gedaan hebben...ik leer ook een bepaalde techniek aan en zorg dat ze dat met wat vlotheid kunnen. zo zit de beweging er ook wat in zodat je niet klungelig probeert er af te springen, maar blijft hangen en dan toch nog met je smikkel eerst naar beneden gaat...

sandratien3 schreef op zaterdag 11 juli 2009, 10:40:


jaja uiteraard vanaf dat t paard rare sprongen begint te maken en ik merk dat ik niet zo stabiel meer zit (bij een beugel kwijt tijdens een serie bokkensprongen, zou ik dus meteen springen, want als ze dan een korte draai maken dan ben je er aan voor de moeite), niet wanneer ik al onderweg naar beneden ben...