Vandaag heb ik een wandeling (was hard werken met 50 cm hoog gras) gemaakt door de wei. Aanleiding was eigenlijk dat ik in het blad " levende have" een artikeltje had gelezen over Melde, ookwel melganzevoet. Ik herkende dit onkruid en er stond bij dat dit niet goed zou zijn voor schapen en geiten, dus ik was bang dat het voor paarden ook niet goed zou zijn. Meteen maar eens de wei inspecteren, kruiwagen mee, en alle melde die ik kon vinden eruit getrokken voor de zekerheid. Op de anderhalve hectare kreeg ik hooguit 1/4 van de kruiwagen vol. Het stond voornamelijk voorin de wei. Kent iemand dit onkruid en weet iemand of het ook echt slecht is voor paarden?
Ik kwam ook nog 2 verdwaalde kruiskruidplanten tegen die ik er meteen heb uitgetrokken. De bloempjes zaten nog dicht. Gelukkig hebben we hier bijna niets meer van staan, aangezien we dit sinds we hier wonen eruit trekken.
Daarnaast zag ik ook dat we heel veel soorten gras in de wei hadden staan. We hebben 2 jaar geleden voor het laatst gif gespoten tegen de onkruiden om een mooie grasmat te houden, maar omdat ik liever geen gif spuit hebben we het eens op zijn beloop laten gaan. We hebben nu ook veel meer verschillende soorten gras dan hetgeen we gezaaid hadden. Bloeiende paarse aartjes, herderstasje, en heel af en toe een zuring. Ik heb een plek met klaver kunnen ontdekken. Aan de zijkanten van de wei groeit wel veel haagwinde, kan dit kwaad, als hiervan wat in het hooi terrecht komt?
Aan de achterkant van de wei staan bossen Acacia (bijvoet) die ik wil gaan sparen . Maar er staat ook een plantje wat ik niet kan thuisbrengen. Het begint met een stengel (beetje paarsachtig en behaard) en splitst zich in meerdere stengels. De blaadjes zijn groen, met een gladde rand, langwerpig met duidelijke nerven erop. En in de toppen komen knopjes (paars als ze gesloten zijn) en witte bloempjes als ze open zijn. Het is geen smeerwortel. Wie denkt te weten wat voor plantje dit is, en met name de giftigheid?

Zodra het een tijdje goed weer is gaan we hooien en ik wil natuurlijk niet dat er giftige planten tussen zitten. Door de langdurige droogte van 2 weken geleden hebben we toen niet gehooid omdat ik bang was voor een hoog fructaangehalte (het gras was ook grotendeels bruin). Inmiddels heeft het gras zich grotendeels hersteld en zien we weer nieuwe grassprieten opkomen. Zodra het kan, en er geen aanleiding is voor een hoog fructaangehalte hebben we dus weer een hoop werk voor de boeg.

Ik hoop dat er iemand antwoord heeft op mijn vragen, al is het een uitgebreid verhaal geworden

Groetjes Jolanda

joop schreef op zaterdag 13 juni 2009, 18:21:


Ja Joop! Volgens mij zeg je het meteen goed en is het nachtsilene. Ik heb er wat foto's van opgezocht en de stengels, en bloempjes zijn precies zo. Alleen zitten er bij ons aan de stengel wel wat blaadjes. Zou dat met de bloeitijd te maken kunnen hebben? Ik ken de plant totaal niet, dus ben wel benieuwd waarom deze niet in het verhaal zou passen? Hij staat helemaal rondom de weide, naast en onder de omheining (de paarden kunnen er wel bij). Dit is denk ik wel grond die amper bemest wordt, hier groeien diverse (on)kruiden.

Die robinia pseudoacacia is het niet. Het is inderdaad Artemisia.

Alvast bedankt voor je antwoord, heel interessant.
Heb toevallig zojuist in het blad " Levende Have" een oproepje gezien voor een weidewandeling met een kruidenexpert. Misschien dat ik me daar eens voor opgeef .

Groetjes Jolanda

Vorige maand is onze kleinste pony toch weer licht hoefbevangen geraakt. Hij heeft nog wel al die tijd kunnen stappen, draven en galop (in de wei) maar vanuit het zachte op het harde stappen, daar had hij moeite mee. Veel gras heeft ie niet gehad, en als hij in de weide staat, dan is dat met korf. Waarschijnlijk heeft hij insulineresistentie, hij mag voor het mooie nog wat afvallen maar is zeker niet erg dik. Helaas valt hij ondanks alle beweging niks af lijkt wel. Zijn manekam blijft ook vrij hard. Hij krijgt al weken een dubbele dosering magnesium chelaat.

Hij krijgt elke dag beweging (ik rijdt hem niet), hij blinkt als een spiegeltje maar hij blijft gevoelig lopen over het harde. Nu heb ik eens wat gehoord over het geven van kool en spelt bij hoefbevangen paarden. Ik heb dit nog niet eerder gehoord maar ik zou hier graag meer van willen weten. Weet iemand waarom dit juist goed is om dan te geven? Wat voor stoffen zitten erin? En hoeveel moet je ervan geven? En hoe lang?

Groetjes Jolanda

jan seykens schreef op woensdag 17 juni 2009, 14:02:


Ik had juist gehoord dat dit een positief effect heeft bij hoefbevangenheid? En aangezien er bij deze pony niks helpt vooralsnog ben ik zoekende naar nog meer mogelijkheden. Hij liep nu eindelijk ruim een half jaar prima zonder problemen (op weinig tot geen gras, verder geen enkele vorm van kracht- of bijvoeding, veel beweging, en wekelijks de hoeven bekappen), en ineens toch weer richting hoefbevangenheid. Tot nu toe ben ik er altijd heel snel bijgeweest en kon hij altijd nog redelijk goed lopen, maar er lijkt nu geen vooruitgang meer in te zitten.

Groetjes Jolanda

Isabel van der Made schreef op woensdag 17 juni 2009, 22:34:


De oorzaak is compleet onbekend. Er zijn geen oorzaken van buitenaf aan te wijzen. De vorige keren heb ik Wim de Leeuw erbij gehad, en ook hij kan geen duidelijke oorzaak aanwijzen. De manier waarop wij hem houden vond hij uitermate geschikt/schraal voor een hoefbevangen pony, hij denkt dan ook meer aan insulineresistentie.
Ik heb er de vorige keer ook een traditionele dierenarts bij gehad, en die dacht ook aan hoefbevangenheid maar kon er verder weinig aan doen, behalve foto's maken, wat we ook hadden gedaan. Ik zou er heel veel voor over hebben om een duidelijke oorzaak te weten, maar vooralsnog is het nog onduidelijk.

Gezien de verdenking van insulineresistentie geven wij hem magnesium. Hij heeft daar wel enige aanwijzingen voor, zoals een dikke harde manekam en het feit dat hij ondanks alle beweging die hij krijgt geen druppeltje zweet en niks af lijkt te vallen. Overigens is het geen superdikke pony. Ik geef de magnesium pas een paar weken, en ik weet niet wanneer ik hier resultaat van kan verwachten. Een paar weken lijkt me nog te kort, dus voorlopig ga ik toch nog even door. Ik heb hele positieve verhalen gehoord hierover. Zeker als het overvloedige magnesium wordt uitgescheiden dan vind ik het de moeite waard om te proberen gezien de lange weg die we al hebben bewandeld.
Hij vertikt het om de magnesium via hooi of iets anders te eten, het is ook erg sterk ruikend spul, dus ik maak het aan met water, en doe dat papje in een spuitje en spuit het rechtstreeks in zijn mond.

Zoals ik het nu lees zijn er eigenlijk geen redenen om kool en spelt te gaan geven. Vanwege de koolhydraten en de suikers zou ik het zowiezo liever laten staan inderdaad, maar dacht dat er misschien een stofje inzat wat heilzaam is tegen hoefbevangenheid ofzo. Het is mij heel onbekend maar een tijd terug sprak ik iemand die veel hoefbevangen paardjes opvangt en die zweert bij kool en spelt (en kurkuma). Maar ik weet de reden daarvan helaas niet.

Groetjes Jolanda