Ilona Kooistra schreef op dinsdag 30 november 2004, 20:59:


Hier paarden ca. jan/feb/maart enkel op paddock met 4-5 botten hooi (2volwassen paarden, 2 tweejaarse, 1 shet) per dag + 0,5 kilo pianissimo per paard. Shet krijgt een handje om de rest met rust te laten. Soms een wortel, een sneetje oud brood erbij maar nooit veel en niet altijd. Soms ook halve tot hele pavokoek. Als ik in de hooiruif een grote bot hooi laat leggen van ca. 350 kilo dan is hij ad libitum op 5 dagen op.
De rest van het jaar in de voormiddag op paddock 1-1,5 bot hooi over diverse hooinetten. S'middags gaat één van de weides open. Ergens tussen 17-19u wordt de weide weer dicht gedaan. 0,5kilo pianissimo per paard ( Enno krijgt iets meer, die valt zeer snel in), pony weer een handje + 1,5-2 botten hooi.

Helms Cindy schreef op zaterdag 27 juni 2009, 9:25:


JA LAP!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ik zou s'morgens wat langer in mijn bed moeten blijven liggen, dan heb ik misschien geen last van forumspoken!
Sorry!

Helms Cindy schreef op vrijdag 26 juni 2009, 8:48:


Even een akelige mededeling

De dag nadat 'ons' hooi afgereden was, zagen we plots in de verte daar een hert staan. We hadden dit diertje daarvoor nooit gezien op de weide. Het gras stond natuurlijk ook hoog.
Met de botten binnen te halen, merkte iemand op dat ze 1 bot achtergelaten hadden omdat daar een dood konijn onder lag. Ik ben gaan kijken
Het was een helft van een hertejong. De andere helft stak in de bot hooi. Pffff ... arm dier! In het vervolg ga ik de weides af om te kijken of er jongen of nesten in de weides liggen voordat ze komen om het hooi af te rijden.

jan seykens schreef op zaterdag 27 juni 2009, 9:50:


als moederdier weg is, moet het kleintje zich stil houden om niet op te vallen voor roofdieren. Hij wist ook niet wat op hem afkwam natuurlijk. Was hij er deze keer toch maar vandoor gegaan ...

jan seykens schreef op zaterdag 27 juni 2009, 9:55:


ik vertrek ook niet zonder hoor In de piste met mijn vorige merrie deed ik dat wel, maar met de kanonnen die ik nu heb ... durf ik het gewoon niet meer (of misschien nog niet). Ook al gebruik ik die teugels minimaal. Maar ik ben dus ook benieuwd naar andere reactie's

Maria Delavega schreef op zaterdag 27 juni 2009, 11:15:


je hebt gewoon het meest toeristiche deel van Averbode gedaan Er zijn echt wel mooiere stukken waar je mens noch kapel tegenkomt. Volgende keer neem je gewoon Eddy, Jan, Ellen, Vicky of mij onder je arm mee

Julia el Mecky schreef op zaterdag 27 juni 2009, 13:19:


Hulpteugels zijn veel meer een gevaarlijke mode trent dan een hulpstuk. Arme paarden met onwetende eigenaars.
Veel succes met je zoektocht naar steun om je pa te overtuigen

eddy DRUPPEL schreef op maandag 29 juni 2009, 20:55:


Geen enkel van onze paarden heeft gisteren de schuilstal (hierin hangen zo van die vliegen-vang-zakjes) langer dan 5min verlaten. Zelfs niet toen de weide opengezet werd in de namiddag. Bah zou ook niet ganse dag vol vliegen en dazen willen hangen. Rijden? Die beesten weerhouden mij er ook een beetje van. Daazenbeten genoeg op mijn lichaam

Jacqueline v d Berg schreef op dinsdag 30 juni 2009, 12:36:


spannend, hoor!

Herman schreef op woensdag 1 juli 2009, 17:00:

Peter Donck schreef op woensdag 1 juli 2009, 20:28:

Herman schreef op donderdag 2 juli 2009, 9:28:


Er mag ook niet volledig vergeten worden dat Avanti in vrij erbarmelijke conditie was toe hij bij je toe kwam. Cfr. het eerste filmpje toen hij net van de trailer kwam. Maar het duurde lang vooraleer hij eruit zag zoals nu, fantastisch dus. Bravo Herman.

Marije Huijsmans schreef op donderdag 2 juli 2009, 11:46:


Heel veel sterkte met het verwerken van je verdriet. Het zal tijd van je vragen, maar zoals Herman reeds schreef: tijd heelt alle wonden of we dat nu juist wensen of niet. De pijn verzacht, de herinnering blijft. Velen onder ons hebben het reeds meegemaakt. Bij velen rolt er nog een traan over de wang bij de gedachte aan hun eerste paard dat ze ooit verloren hebben. Dat eerste paard ... een soulmate, zo maken ze er maar één!

Martina schreef op donderdag 2 juli 2009, 16:03:


ik had vandaag gedurende een klein half uurtje de mini-paddock met schuistal van de grote paddock en weilanden afgesloten, zodoende dat ik alle mest even ongestoord kon weghalen. Paarden verongelukten elkaar haast wat. Kletsnat in het zweet bomvol dazen. Ik heb snel de schuilstal maar leeggehaald en de draad terug opengezet. Het was een stormloop!
Mhja zo'n dazenval begint toch te lonken ...