clarissa ruijgrok schreef op donderdag 25 juni 2009, 9:56:



Arabesk??

Wil schreef op zondag 28 juni 2009, 13:38:


Godzijdank voor het paard!
Ik hoop dat die DA en HS er ook wat van leren.....

Moniek schreef op dinsdag 30 juni 2009, 12:24:


Ik heb vandaag een briefje geschreven met de vraag of de paarden 's nachts de wei op mogen, en overdag hooi mogen. Ze staan nu de hele dag op een kluitje in de schuilstal. Alleen de fjord (licht van kleur) waagt zich op de wei.
Vandaag een poging gedaan te rijden, maar paard werd overladen door een dazeninvasie. Ben maar weer gestopt.
Ik ga aan de knutsel...heb een skippy en een hoepel gescoord.
Moord aan de dazenWhip!

Liesje_Olli schreef op woensdag 1 juli 2009, 8:16:


Eigenlijk is halthouden onderdeel van een heel erg groot verhaal waarin alles klopt. Er zijn natuurlijk noodgrepen voor als de nood aan de man is, en een en ander volgt elkaar op. Maar als je die ene ideale stoptechniek uitlegt die misschien wel alleen geldt voor een extreme situatie, gaat iedereen denken: o, als ik dàt zó doe, kan ik mijn paard altijd dwingen om te stoppen. Maar dan slaan ze het hele verhaal over, dat is nu net weer niet de bedoeling.
Het is de bedoeling dat je communicatie perfectioneert, en met gevoel in je lijf op je paard stapt. Dat de verhoudingen kloppen, en dat je paard je vertrouwd en het fijn vindt om zich door de ruiter te laten leiden.
Halthouden is bij mij 'samen stoppen', iets anders dan het paard laten stoppen.
Dat is een techniek die je kunt leren, en moet je oefenen.Noodgrepen zijn er wel, maar eigenlijk niet iets wat je zou moeten willen.
Eerst gevoel krijgen voor beweging en richting, daarna pas de noodgrepen leren kennen.
Neem je eigenlijk les?
groetjes

Piet schreef op dinsdag 23 juni 2009, 20:05:


Piet, ben je al aan de knutsel?
Ik ben die 45 p tellende draad van bokt aan het doorspitten.
Staan leuke ideetjes bij!

Peter Donck schreef op vrijdag 3 juli 2009, 8:48:


waar haal je dan witlof-wortel vandaan?
Ik heb het hier in de omgeving nooit gezien

Monique Meijer schreef op vrijdag 3 juli 2009, 11:49:


mooi verhaal!
Je ontdekt zo wel weer een trauma, zielig nou weer. Zo'n beest wil wel heel graag meedoen, en dan wordt ze nóg geslagen.
Komt goed bij jullie, bezems die slaan zijn verleden tijd.
Lekker ding die Lily.

Piet schreef op zaterdag 4 juli 2009, 0:44:


inderdaad
www.marcokrul.nl/ontschoening.html
mercredi.mijnpony.com/

groetjes

clarissa ruijgrok schreef op zondag 5 juli 2009, 8:42:


http://mercredi.mijnpony.com/article.asp?blog=10729
zo beter hoop ik

belinda defraene schreef op zondag 5 juli 2009, 12:38:


Met grote spuiten (zonder naald) water geven om uitdroging voor te zijn, of gewoon met een fles water erin proberen te gieten Je was al van plan om morgen de da te bellen, hè? Benieuwd hoe dan de nierwaarden en leverwaarden zijn..
Sterkte!!

eddy DRUPPEL schreef op maandag 6 juli 2009, 17:40:


Goed idee, wij hebben dit weekend 4 dazenballen opgehangen, de meest simpele vorm: skippie zwart gemaakt, volgesmeerd met insektenlijm, en al meteen vlogen de eerste dazen erop.
Toen kwam er een vlindertje aangefladderd, en die vloog er dus netjes omheen, want vlinders komen weer op nectar(geur) en kleur af.
Geen één vlinder gevangen dus, wel veel vliegen en dazen. Dus, zelfs onze heel simpele, slordig geflanste lijmbal, doet het dus ook!! (en kost bijna niks)
Paarden staan veel in de schuilstal, en soms wagen ze zich op de weide omdat ze wel willen grazen. Dat houden ze hooguit een kwartiertje vol, en dan rennen ze allemaal tegelijk in galop terug naar de schuilstal, achtervolgd door een zwerm dazen. Whuh
Vandaag waren er minder dazen, door wind en lagere temp.
Maar ze waren er nog steeds..
Wij gaan dus de hele wei volzetten, de stalbeheerder wil eventueel wel iets met buizen flansen, en dan hangen wij de ballen er wel aan.
Ik maak er nog wel foto's van.