jennet schreef op zondag 2 augustus 2009, 17:44:


Ik heb van mijn eerste merri ontzettend veel geleerd. Heb veel les met haar gehad in de dressuur. Met een draver he, nou niet te doen en ze kwam maar niet. Toen zijn we naar de ardennen verhuisd en kreeg ik geen les meer nou daar sta je met een paard in de bossen het heeft echt meer als een jaar geduurd voordat ik er ook maar iets mee kon doen.

Ik stapte in het bos vaak af als ze zich bang voelde want ik was dan even bang. De laatste keer dat ze dat gedaan heeft gaf ze een schop naar me met haar voor been ik was toen heel boos en heb haar niet in bedwang kunnen houden (zelf pas 16 toen). Ik heb haar los gelaten en ze ging er vandoor. Een half uur later kwam ze bezweet terug met haar been in de teugel, ik heb toen haar hoofdstel afgedaan en ze heeft mij de hele weg gevolgd met alleen een stalhalster om. Vanaf die dag kon ik met haar doen wat ik wilde ze had vertrouwen in mij en ik kon haar gewoon op een halster rijden.

Wat ik bedoel te zeggen want dit is niet een goede manier maar het laat wel zien dat je geduld moet hebben en dat het opeens veel beter kan gaan als zij eenmaal het vertrouwen in je heeft het eerste jaar is altijd moeilijk jullie moeten elkaar leren kennen en zelfs na dat jaar zal je zien dat het niet altijd meevalt maar echt na een paar jaar gewoon lekker relaxed gereden te hebben zal je zien dat geen ander paard jouw beter heeft kunnen leren als je eerste paardje.

sandratien2 schreef op donderdag 14 januari 2010, 19:40:


Ik heb geen filmpje gezien alleen tekst, maar ja ik weet ook niet of ze beter af zijn door elektrocutie. Maar ik denk dat deze varkens ook niet opgegeten gaan worden.