Koen Theys schreef op woensdag 12 augustus 2009, 23:41:


Hoi,

Zou het persoonlijk toch wat geleidelijker aanpakken. Met misschien overdag op stal en s'nachts op stal. En geleidelijk introduceren in de groep. Als je merkt dat het goed gaat, kan het best vlot gaan.

Met geschoren kootholtes zou ik toch wat oppassen voor mok.

Groetjes

Arabesk schreef op dinsdag 5 mei 2009, 14:26:


Hoi,

Graag had ik hier even op gereageerd. Alle pensionpaarden staan wel degelijk in kuddeverband 24/7 buiten. Omdat hun eerste kudde te groot was geworden, hebben ze een tweede opgericht.

Ik heb daar vorig jaar een weekje een cursus gevolgd en mijn paard heeft toen inderdaad op stal gestaan en op de weide. De paarden die daar dus maar een korte tijd verblijven, voor cursus of training, worden niet in de kudde gezwierd omdat dit de groep telkens teveel overhoop zou zetten. Hier heb ik alle begrip voor. Nu was ik niet voor de volle 100% tevreden over het verblijf van mijn paard daar (de cursus was wel uitstekend), maar ik denk dat hun pensionpaarden het echt wel goed hebben.

Groetjes

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 14 augustus 2009, 19:18:


Ja, dat vraag ik me ook af. Wat is het verschil? Dit is gewoon toch kwestie van interpretatie van het woord dominantie. Dieren (en mensen ) wachten toch gewoon tot de kans zich voordoet om zelf de leiding te nemen. Dit kan naar aanleiding van verschillende factoren; ouderdom, ziekte, ...
Waarom is het zo onmogelijk dat een hond, paard diezelfde principes toepast op mensen? Omgekeerd gebeurt dit toch ook. Wij doen toch ook antropomorfisme. Hoe vaal leggen wij geen menselijke gedachten, gevoelens in dieren. Omdat we niet beter weten. Waarom kan het dan niet zijn dat dieren ons "behandelen" zoals ze dit met een soortgenoot doen.
Hiermee wil ik niet goedkeuren dat alle middelen toegestaan zijn om "leiderschap" over je paard, hond,... te verkrijgen. Leunt meer aan naar dictator hé. Gaat het niet meer om een relatie van wederzijds respect waar beide partijen zich goed bij voelen. Tja en dan kan je je nog gaan afvragen of het wel gaat om leiderschap.

Ik heb zo meer het gevoel dat dit een filosofisch gegeven is, dan iets wat je echt wetenschappelijk kan benoemen. Allemaal kwestie van interpretatie.

Vriendelijke groeten

Gea

Eva Saegerman schreef op zondag 16 augustus 2009, 9:21:


Waarom is straf zo verkeerd? In het onderwijs welteverstaan. Ga je over de schreef moet je hier de gevolgen toch maar van dragen. Moeten jongeren niet leren dat er grenzen zijn.
Natuurlijk staat dit los van het leerproces zelf. Maar over het breken van afspraken en regels. Als iemand rechtlijnig tegen alle regels ingaat, kan je je afvragen waarom en proberen de oorzaak van het probleem aan te pakken. Maar aan de andere kant vind ik ook dat er respect moet zijn, beleefdheid, ... En dat wil er soms wel eens aan ontbreken. Zelfde met opvoeden thuis. Positieve bekrachtiging is heel belangrijk, maar stout zijn mag toch nog bestraft worden of niet?

Piet schreef op zondag 16 augustus 2009, 10:33:


Ja, maar ik heb het gevoel dat het een combinatie van beide moet zijn. Stel je kind moet om 10 u. thuis zijn en komt steeds te laat. Stap 1; waarom ben je te laat en graag de volgende keer op tijd. Maar bij herhaald gedrag straf. Als een kind merkt dat er dan geen gevolg aan gegeven wordt hoe ga je dit dan aanpakken? Mijn reactie is dan volgende keer thuis blijven. Als mijn kind dan een paar weken later wel op tijd thuis komt, krijgt hij/zij een positieve opmerking. Of een peuter die een ander kind systematisch bijt?