Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 8 december 2004, 8:20:


Tja.. alles kan natuurlijk, maar wedstrijdruiters ( of wedstrijdmenners zoals je in een latere post schreef) zullen dat niet doen. De gedachte erachter is dat het trainen met een dikke wintervacht toch te veel energie kost van het paard ( warmteafvoer, zweet opdrogen) en de bedoeling van de training is uiteindelijk ook dat het paard in top-conditie komt. Het hebben van een zware vacht wordt dus niet als voordeel gezien.
Daarnaast spelen ook andere elementen mee: men vindt het niet mooi en het vergt ook veel werk en onderhoud. Voor een particulier is dat laatste niet zo'n bezwaar, maar als je -tig paarden op een dag moet trainen, kost het domweg te veel tijd. De paarden worden dus óf onder dek gehouden om een al te dikke vacht tegen te gaan, of ze worden geschoren en ook onder dek gestald of in de wei gezet.

Marianne

Hoi,

In verband met het 'lijntje' over melkafgifte door merries die niet drachtig zijn of recent een veulen hebben gehad: ik sprak vanmorgen een bevriende endocrinoloog die mij vertelde dat dit verschijnsel zich alleen kan voordoen door hormonale afwijkingen - en zoals ik je al eerder schreef - door cystes in de uiers of elders in het voortplantingsapparaat van de merrie ( eileiders, baarmoeder). De afgifte van hormonen door de hypofyse kan NIET beïnvloed worden door bv vitamines of andere voedingsstoffen zoals lijnzaad e.d.
Ik neem aan dat in de orthomoleculaire geneeskunde of bij de homeopathen wel stoffen bekend zijn die eventueel de hypofyse kunnen beïnvloeden.

Als het 'op-uieren' zoals dat in de veterinaire geneeskunde wordt genoemd van langere duur is, dan is onderzoek gewenst ( bv in verband met tumoren op de eileiders). Schijndracht, vergelijkbaar met bv honden, komt bij paarden niet voor.

Groet, Marianne

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 8 december 2004, 11:05:


Hmm.. nee, ik geloof niet dat dit mogelijk is - het vormen van een wintervacht is een natuurlijk proces dat niet te beïnvloeden is door te verzinnen 'ik krijg het anders te warm in de training'.. zelfs mijn paarden die allemaal onder dekens lopen, krijgen een andere, dikkere vacht ( wel veel minder dan een paard dat 24/7 zonder dek buiten loopt, maar wel stugger en dikker van structuur. Ook de kleur verandert).

Marianne

Peet schreef op woensdag, 8 december 2004, 11:03:


Electrolyten zijn stoffen (zouten) die met het zweten verloren gaan (uitgezweet worden). Daardoor kan het paard 'vermoeid' raken. Sportpaarden krijgen dus electrolyten aan de voeding toegevoegd.
Ze zitten ook in drankjes voor mensen die duursporten beoefenen.

En nee, het is geen kwestie van keukenzout aan de voeding toevoegen.

M.

Marianne schreef op woensdag, 8 december 2004, 11:30:


In aanvulling hierop:
Als men zweet we verliezen tegelijk kostbare mineralen essentieel voor een goed functioneren.
Zoals reeds vermeld in de bijgevoegde documentatie over de electrosport zijn het voornamelijk de mineralen natrium, kalium en chloride die tijdens het zweten verloren gaan. Het verlies van amper één procent vocht kan al voldoende zijn om de stofwisseling te storen. Twee procent vochtverlies zou onze prestaties zou onze prestaties al met twintig procent doen afnemen bij vier procent vochtverlies presteren we veertig procent minder.

Dat het niet voldoende is alleen water te drinken om het verloren
gegane vocht te herstellen bewijst het volgende experiment ;
Ratten die na thermische dehydratatie (uitdroging) een natrium- houdende drank kregen toegediend, bleken gemakkelijker te rehydrateren dan soortgenoten die het alleen met water moesten stellen. Menselijke vrijwilligers met een milde dehydratatie die water en natrium kregen toegediend, bleken tijdens de drie uur durende rehydratatieperiode tweeéntachtig procent van het vocht te recupereren, de vrijwilligers die alleen water kregen te drinken, herstelden in diezelfde periode slechts achtenzestig procent van hun verloren lichaamsvocht.

Hoeveel moeten we nu drinken :
Zolang de kleur van de urine helder blijft, zitten we goed. Gaat die echter te donker kleuren dan betekent dit dat ze veel afvalstoffen bevat en dat ons lichaam meer vocht nodig heeft.

Hans van Keeken schreef op woensdag, 8 december 2004, 12:03:


Als in keukenzout de stoffen natrium, kalium en chloride in voldoende mate aanwezig zijn, dan mag keukenzout ook!
Ik ben nl niet zeker of kalium en chloride in keukenzout zitten.. natrium uitteraard wel. Kwestie van uitzoeken, de volgende keer als ik weer een pakje zout koop. :)
Marianne

Marianne schreef op woensdag, 8 december 2004, 12:23:


Och suf.. ik weet het wel.. er zit wél chloride in want de benaming is NaCl en dat is dus natrium-chloride. Kalium zou dus ontbreken, maar kan als mengstof toegevoegd zijn. (Dat is de vraag).. er worden ook andere toevoegingen aan zout gedaan,zoals jodium.

De resterende vraag is dan of keukenzout 'per handje' toegediend, dan de juiste samenstelling en verhouding heeft..?

Marianne

Karin schreef op woensdag, 8 december 2004, 12:43:


Nou dat is zo gek nog niet! Mensen gebruiken in principe te veel zout (Na) dus als je dat achterwege kan laten..

Durf ik je niet te zeggen, misschien ook wel wat magnesium ( goed voor de spieren)...

Dus maar even gezocht:

. K, Na en Cl (elektrolyten)

Natrium en chloor komen in het organisme vooral extracellulair (in het bloed) voor, terwijl K overwegend in de cellen zijn rol vervult. K, Na en Cl zijn goed oplosbaar en vervullen daardoor belangrijke functies op celniveau: zij houden de osmotische druk in stand, ze zorgen voor het zuur-base-evenwicht en de waterhuishouding en voor de werking van spier- en zenuwweefsel.
Ze regelen ook de pH in de maag.
Na is betrokken bij het transport van monosachariden en aminozuren doorheen de darmwand, K activeert een aantal enzymes en chloor is een bestanddeel van amylase.

Een tekort aan kalium leidt bij jonge dieren tot een slechte ontwikkeling. Een onvoldoende toevoer van Na en Cl kan een verminderde eetlust veroorzaken. Dit kan zich ook uiten in een droge huid, een geringe prestatiedrang, storingen in het spijsverteringsmechanisme.

Overdreven opnames van zout en kalium geven aanleiding tot het opnemen van grote hoeveelheden water en verhoogde urinesecretie. Er is geen toxische werking als het paard maar voldoende water kan opnemen, maar hierdoor kan er ook geen reserve aan electrolyten worden aangelegd.
Paarden hebben een behoefte van 10 g Na, 30 g Cl en 20 g K. In de praktijk treedt er alleen een gebrek van Na op omdat het natriumgehalte van groenvoeders en hooi erg laag is en er in granen maar een matige hoeveelheid aanwezig is.
Bij sportpaarden stijgen deze behoeftes, omdat de elementen in grote hoeveelheden verloren gaan in het zweet.
Het paard reguleert zijn warmtehuishouding overwegend door verdamping van zweet.

Tijdens de inspanning is er geen vermindering van de K en Na concentratie in het bloed. Na en K voor het zweet worden uit de weefsels ipv uit het bloed gehaald. Daarom zou een hevig zwetend paard een tekort aan electrolyten kunnen ontwikkelen in de weefsels.

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 8 december 2004, 13:35:


Ik hou met Pauli ook wel rekening met de omstandigheden.. harde, stormachtige wind, veel geruis in de takken van de bomen - ze houdt er niet van! Als ik dan met haar zou rijden krijgt ze dat gezeur van mij ook nog 's an d'r kop en dan is er geen land mee te bezeilen! Regen ( op d'r oren) vind ze ook niet fijn. Tja, het is een watje af en toe.

Maar... ik vroeg me af: hoe definiëer jij 'zin' hebben .. hoe zie jij of je paardje wél of geen zin heeft om iets te doen?

Marianne

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 8 december 2004, 15:21:


Toch wel interessant dat Lo-Salt.. zeker vanwege het hogere kaliumgehalte. Las net op de site van Lo-Salt dat ons dagelijkse voedsel méér dan genoeg NaCI bevat, maar slechts 80% van de dagelijks benodigde Kalium.. en dat is dan gebaseerd op 'goed eten' ..
met de schijf van vijf..ofzo!

Het zou interessant zijn als Karin de samenstelling ( in percentages) van haar zakjes electrolytenpoeder zou kunnen achterhalen. Dan is er misschien wel een goedkopere oplossing te vinden. Ik denk wel dat de verhoudingen van de diverse stoffen belangrijk zijn.

Dat witte spul wat je op de vacht ziet na het zweten, dat zijn toch geen eiwitten? Volgens mij zijn het gewoon gedroogde zoutkristallen..

Groet, Mrianne

Frans Veldman schreef op woensdag, 8 december 2004, 16:57:


Eh... de samenstelling van zeezout is net zoals andere zouten NaCl, en bevat NIET voornamelijk kalium zoals jij hierboven schreef . Zeeater bevat 2,6% (massa percentage) NAcl , wat neerkomt op 26 gram per liter!
Wel is het zo dat zeezouten meer mineralen bevat (zoals magnesium, idd kalium, zink en heel wat andere hoogst essentiële mineralen), mits het niet al te vaak 'gezuiverd' is..

Als je echt voor Kalium wilt gaan, dan is LoSalt een goede optie!

Groet, M.

Hans van Keeken schreef op woensdag, 8 december 2004, 17:17:


:) je had in de volende postjes wellicht wel gezien dat ik inmiddels weer wat 'wijzer' geworden was..!
Groet, M.

Nick Altena schreef op woensdag, 8 december 2004, 17:47:


Nee, dat klopt dus niet... zeeout heeft net zoveel NaCl als 'gewoon' keukenzout. De enige meerwaarde van zeezout is, is dat er meer mineralen inzitten ( w.o. kalium) mits het zout niet spierwit gezuiverd is. Dus: voor kaliumzout... Losalt!

Groet, M.

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 8 december 2004, 18:08:


... ja dat is nu inderdaad de vraag .. de chemische afkorting voor Kalium is K - die voor kalium jodide is KI . Dat is dus een bewerkte kalium zou ik denken.
Hebben we een chemicus in huis? Het enige wat ik weet van kalium jodide is dat het gebruik van kalium-jodide tabletten aanbevolen wordt bij een nucleaire aanval.... (met likstenen zijn de paarden dus voorbereid)

Dus, dames van het likstenen onderzoek? Zoeken jullie dat nog even uit?

Marianne

Nick Altena schreef op woensdag, 8 december 2004, 20:35:


Is het niet zo dat de mogelijkheid van DNA bepaling er pas later bijgekomen is? Ik kan me vergissen hoor, heb de discussie niet zo in detail gevolgd..

Voor verschillende stamboeken ( o.a. het Friese Paarden stamboek) worden alle veulens al lang gechipt..


Nou... daar zou ik maar niet aan beginnen als ik jou was..
een van de 'redenen' dat paarden gechipt moeten worden is nu juist dat die chip niet of nauwelijks ( alleen met behoordlijke schade aan het paard) verwijderd kan worden. Dat zul je je lieverd toch niet aan willen doen?

Marianne