Spirithorses schreef op donderdag 14 januari 2010, 12:01:


Als respect moet komen van een woordje, dan ben je ver weg. Mijn opa heeft z'n leven lang tegen niemand u gezegd en ook voor geld wat hij ontving als hij voor iemand gewerkt had, nooit "Dank je wel" over zijn lippen gekregen. Hij aanvaarde dat waar hij recht op had met "Ja Prima", of "hoetso".
Het grappige is dat het Zeeuws-Vlaams dialect geen u kent. In bepaalde delen wordt jij en jou vertaald als gie en ouw, in andere jie en joe. Het westen heet "het land van kik en gie" ( ik en jij). Pas sinds we in de jaren 60 overspoeld werden met allochtone Ollanders gingen die gekke Zeeuws-Vlamingen ook u zeggen en weet ik begod niet of ze daar ook respect mee bedoelden. Jie en joe was veel zuiverder.

Arno8 schreef op donderdag 14 januari 2010, 16:10:


Ik meen dat ik er ooit ook al eens een artikel over geplaatst heb.
Wat me verbaast is dat de veulens blijkbaar niet kreupel lopen.
De theorie is nl. dat door het kreupel lopen de onbelaste hoefwand zal krimpen rond het gebroken hoefbeen en daardoor een natuurlijk gips vormt.
Het laatste paard wat ik gevolgd heb, een fries, zeker geen veulen meer, hebben we door niets te doen zijn gebroken hoefbeen- er hebben hier op hoefnatuurlijk nog rontgenfoto's van gestaan -zonder operaties zo genezen. Maar dit paard was wel degelijk kreupel.

van lennep schreef op donderdag 14 januari 2010, 1:04:


Als er niet héél rap een hoefzweer door gaat breken belde ik de veearts Esther.
Het paard kan namelijk overál kreupel van geworden zijn. Die man kan de hoeven van 50 cm afstand bekijken

Arabesk schreef op donderdag 14 januari 2010, 17:53:

Ja! wèrkt!

Spirithorses schreef op donderdag 14 januari 2010, 12:44:


Absoluut Pien, ik was me er trouwens niet van bewust dat ik het vaak over hem heb. Mijn Opa heeft me de liefde voor paarden en natuur en daarover normen en waarden op een manier die alleen een opa kan, bijgebracht. Het was een simpele man, met alleen 4 jaar lagere school. - want gewerkt moest er worden- maar leerde me ploegen met 2 Belgen, eggen, afijn alles wat een boer vroeger met zijn paarden deed én vertelde me dingen....
Mijn ouders hadden daar helemaal niks mee. Ik denk wel eens dat hij rond me is, maar eigenlijk geloof ik dat hij IN me zit.... Gewoon in die genen die blijkbaar een generatie over hebben geslagen en dat ik dus misschien wel naar binnen kijk als ik iets over hem vertel
Het lijkt trouwens of de geschiedenis zich herhaalt. Mijn kinderen hebben helemaal niks met paarden, maar mijn kleinzoon is een geboren bioloog en kan niet wachten tot hij zijn rijles weer krijgt.

van lennep schreef op donderdag 14 januari 2010, 18:36:


Jazeker, ik heb hem bezocht op dezelfde dag als ik naar de hb Timo van Christine ging kijken en toen was hij practisch rad.

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 16 januari 2010, 0:46:


En da ge bedankt zijt da witte. Ik heb helemaal niks met slangen.
Ik zou beginnen aan de muis zijn basis. Samen met mij keihard leren weglopen.