Zo,we zijn nu een 5 maanden verder.
Anda ,mn ijslandse merrie was een stakend paard.
Bij de vorige eigenaren staakte ze voortdurend.
Ook ,als ze met een groep meeging.
Ik ben er achter gekomen ,wat de oorzaken zijn.
Ze is 1e een zeér voorwaarts paard.
Dus ,zelfs als ik ga rijden met een stel grote paarden,stapt ze ze er zeker 4x de snelheid uit.
Ze loopt graag voorop,maar na een tyd stopt ze.
T enige wat dan moet gebeuren is ,dat we een van de groep een tydje voorop laten lopen.
Simpel !
Dus ,niks staken,maar laat een ander t voortouw even nemen.
Vanaf de stal ,de weg op richting de polder was aldoor een ramp.
Heel nerveus en met mn anda truuk ,kreeg ik haar wel die kant op,maar ben nu achter de reden gekomen van de nerveusiteit.
DIE KANT OP
ECHT NIET!!
Als ik dus die kant opga,en ik dan na een tydje rechts afsla,slaakt ze echt een zucht van verlichting.pfff en is ze meteen weer ontspannen.
Hoe simpel toch.
Toen ik net met Vera bij lou stond had ik t zelfde.
Vera liep dan wel,maar kreeg juist de zenuwen,als ik richting de laatste plek ging,waar ze t absoluut niet naar dr zin had.
Leuk hoor,hoe ja dan dingen terug kan koppelen.
Terug naar Anda.
Ik loop nu naast haar met lange lijnen,naar de "gehate"richting en als ze nerveus word,ga ik met mijn lichaam tegen haar flank lopen en leg mn arm om haar heen.
Dat werkt heel rustgevend.
Dat ryden ,die kant op laat ik even voor wat t is.
Gisteren voor t eerst (na 2 wandelingen zo)zijn we bijna zonder stress die richting opgegaan.
Dus relatief best snel.
T is een zeer intellegent dier,wat alles snel begrijpt en we maken mooie vorderingen.
Brraaf paard en Brave trudy