Bij ons bestaat het grotendeels uit stenenbestrating en deels beton. Verder geen bodembedekkingin de inloopstal. Ze liggen buiten lekker in de blub of op iets hoger gelegen grond rondom enkele bomen waar het minder modderig is.

Dani62 schreef op vrijdag 12 november 2010, 14:26:


Wat als je paard bij het commando volg denkt " okee ik kom straks, maar nu ff niet?...

Het was eerst al een crime om hem uit de wei te krijgen. In beweging brengen van de voeten dmv slangenvoltes/voltes en daarna de richting op die ik in gedachten had met positieve beloning erna, hielpen maar even, uiteindelijk heb ik daar dus ook echt meer druk moeten gebruiken mbv de leadrope. Nu is het geen probleem meer. Soms probeert hij het nog wel maar dat duurt maar kort. Mbv clickeren wordt hij haast over enthousiast, dan komt hij bokkend en maaiend achter mij aan dus daar is ook nog wat werk aan de winkel..
Het terrein af is echter een stuk lastiger....Hij is niet snel onder de indruk van meer druk, is mijn ervaring dus moet ik al snel naar fase 4 van Pien toe gaan werken. Ik had het graag anders gezien maar het lijkt haast niet anders te kunnen.
Clickeren dmv een target lukt enkele meters maar daarna gaat hij toch echt weer in de remmen en ik vind gewoon dat hij nu zolangzamerhand wel kan weten dat hij gewoon weer terug op de wei komt nádat we een buitenrit of wandeling hebben gemaakt.
Eenmaal op weg loopt Niek ook graag mee en luisterd hij ook stukken beter dan in het begin toen we hem hadden. Komt ook omdat ik mij nu veel meer bewust word van het 'wezen' paard en zijn natuurlijke reacties hoe daar mee om te gaan.
Vroeger moest de pony/het paard gewoon luisteren, zoniet, pats gewoon een zwiepert met de zweep en lopen zal je vlgns mijn opa. Tsja, en wat doe je dan als kleindochter hè.
Ik wil het nu graag anders maar ben daardoor misschien weer te onduidelijk geweest en te voorzichtig en Niek....maakt daar handig gebruik van.