Sandra van Bommel schreef op zondag 2 januari 2011, 22:42:


Hoe zie je dat 'ontstaan' dan? (op eender welk moment)
Dan moet er toch op en bepaalde moment een proces geweest zijn dat voor die vergroeiing gezorgd heeft, dmv aanmaak en afbraak van bot en kraakbeen?

Ik wil je niet tegenspreken hoor Sandra, maar ik snap dit ff niet zo goed.
Die DA duidt die vergroeiing aan als de oorzaak van de kreupelheid?
Heeft Rappa daar dan ook pijn aan of is het puur mechanisch door de verminderde beweeglijkheid?
Ik begrijp hieruit dat het dan niet meer actief is? Maar is het dan überhaupt nog wel zo'n probleem?
Of is het dan eerder een kwestie van alle problemen in de rest van het lichaam aanpakken en proberen dat ze haar lichaam (inclusief sprong) zo goed mogelijk gaat gebruiken zodat ze niet opnieuw ontstaan?
Want dan is het eigenlijk gewoon wat ik al die jaren ook al gedaan heb met mijn paard: Paard aan de gang houden dmv training en je er verder niet teveel van aantrekken.
(Haha, en nu schrijf ik 'gewoon' maar zo simpel is't nu ook weer niet )

Sandra van Bommel schreef op zondag 2 januari 2011, 23:17:


Dan zit je in hetzelfde schuitje als ik.
Het moet handig zijn, zo'n paard dat je alleen maar hoeft te trainen als je er zelf zin in hebt.

Dus ofwel een bouwfout ofwel artrose...
Maar niet actief dus?

Pijn kan je wel achter komen als je de boel gaat uitverdoven.
Niet dat je paard dan noodzakelijk opeens 100% rad loopt. (aangezien ze nog andere problemen heeft.) Maar als je een verschil opmerkt, kan je daar wel conclusies uit trekken.

Op zich vind ik het wel herkenbaar klinken.
Bij mijn paard zijn de problemen ook pas opnieuw begonnen op de moment dat ze niet meer getraind werd.
Zolang ik haar elke dag reed, was er weinig aan de hand.
Die is cold Turkey vanuit haar prépensioen op trainingskamp vertrokken. Stond al 6 maanden te kreupelen op de weide en is daar meteen maar ff doorheen gereden.
Waarschijnlijk wel moeilijk voor haar in't begin maar meteen dagelijks goed in het werk en ze werd er alleen maar beter van.

Dat truukje lukt nu niet meer opnieuw omdat er nog andere dingen zijn gaan meespelen.
Maar met die vergroeide sprong alleen, ging het best toen...
Maar o wee als ik haar een dagje liet staan.
Dat heeft zeker een jaar geduurd voor ik mij dat ongestraft kon permitteren.

En kan je het de vorige eigenaresse dan eigenlijk wel kwalijk nemen?
Als Rappa het al jaren heeft?
Waarschijnlijk was haar rijden net hetgene wat het paard aan de gang hield?
En zo simpel is het niet om een paard met zulk defect perfect goed te houden in het rijden.
In principe weet ik ook precies wat ik moet doen, wat ik wel/niet mag voelen en waar ik op moet letten,en ik rijd/train de mijne ook steeds opnieuw in de soep hoor.
Da's dan weer leuk voor Cindy haar boterham natuurlijk.

Maar als ik dit zo lees zou ik Rappa niet zomaar opgeven hoor Sandra.
Klinkt best haalbaar, ook al heb je misschien zo nu en dan wat hulp nodig.
Maar de mijne is ook nog best leuk af en toe, ondanks dat hele gedoe.

Sterkte Myr voor jou en de eigenaar.

Ans

marjolijn schreef op dinsdag 4 januari 2011, 18:12:


Ik had vroeger ook een slanke shet.
Dat beestje liep zomer en winter 24/7 mee op de weide.
In de lente ging ze van de ene dag op de andere van een weide zonder gras naar een vette lente-weide, samen met de rest van de paarden.
En in de winter stond ze gewoon 24/7 mee voordroog te schransen. (En we voerden toen heel veel. Waren grote pakken die steeds zo snel mogelijk op moesten omdat ze anders slecht werden.)
Dat ponietje bleef smal en onder het regime dat wij haar hielden, had ze volgens haar shet-genen geheid bevangen moeten worden.
Dat had je echt niet met een andere shet moeten proberen.
Maar gek genoeg was ze daar absoluut niet gevoelig aan.
Zo'n strenge winter als de laatste 2 jaar hebben we met haar niet gehad.
Maar moest die pony ooit HB geworden zijn, zou mij dat heel erg verbazen.

Koen Theys schreef op dinsdag 4 januari 2011, 18:54:


Ha, hier word ik ook al verraden
Bedankt hoor

Ha thanx (de rest ook natuurlijk, maar ik zet het maar hier neer om niet te hard off topic te gaan in het andere topic.)

Enne, ik hoop het ook.
T'begin is alleszins al ok.

Wie niet waagt, wie niet wint,...
Dus probeer ik het maar even.
Misschien is iemand blij met hem?

T'is het oude verhaal eigenlijk.
Paard van 22 jaar die baan moet ruimen voor de jongere generatie.

Er zit al een heel verhaal achter het paard van malafide handelaren.
En is nu van een 14 jarig meisje aan wie ze hem verkocht hadden als zijnde een '13-jarig springpaard'. Het beest bleek echter 10 jaar ouder en niet in perfecte gezondheid. Grote teleurstelling natuurlijk. Het meisje heeft in tussentijd een 2-jarige aangekocht met wie ze binnenkort alsnog de springsport in wil.
Dit jonge paard komt in het voorjaar uit de opfok. En de ouders van het kind willen dan geen kosten meer opbrengen voor de oude.
Tegen dat het jonge paard komt, wordt hij geslacht.

Ik heb even geïnformeerd en als er toch iemand blij met hem zou zijn, zou hij gratis weg mogen.
Dus bij deze;
Het gaat om een warmbloed-paard van ongeveer 1m65, vos en ruin
En het is een enorm lief en aanhankelijk dier.
Netjes opgevoed en zeer goed hanteerbaar.
Hij heeft naar alle waarschijnlijkheid een carrière als springpaard achter de rug.
Want hij heeft een hele goede en gecontroleerde springtechniek en kan hoog ook.
Hij is nog zeer goed te rijden, is 100% verkeersmak en zeer braaf onder het zadel.
Je kan er een kanon naast afschieten. (Duidelijk een geroutineerd ex-wedstrijdpaard dat van niets onder de indruk is.) En toch is hij goed voorwaarts.
Eigenlijk is hij het perfecte beginnerspaard voor een volwassene of tiener. Op alle vlakken, zowel om te leren rijden als in de omgang.
Voor zijn leeftijd beweegt hij ook nog zeer goed, nooit kreupel ofzo.
De enige opmerking is dat hij een probleem heeft met zijn luchtwegen. (neigt naar dampigheid en heeft makkelijk luchtweginfecties.) En dat hij er inderdaad niet uitziet als een jonge god.
Verder is hij nog helemaal ok en bruikbaar.

Mocht iemand hem nog een paar goeie jaren willen geven, laat maar weten dan.

Ik kan hem niet openlijk adverteren omdat hij niet van mij is.
Daarom maar hier.

Maar ik zou het zeker zonde vinden als zo'n happy paard nu al zijn einde vindt.

Cindy Helms schreef op woensdag 5 januari 2011, 17:48:


Was jij niet op zoek naar een 'braaf beginnerspaard'?

Aoife Berserik schreef op woensdag 5 januari 2011, 18:27:


Het klinkt prachtig
24/7 buiten is net wat hij nodig heeft!
Hij krijgt bij ons op stal steeds luchtweginfecties omdat hij niet in ideale omstandigheden gehouden wordt. Deze zomer, als hij meer buiten stond, had hij nergens last van.

Ik vrees alleen dat zijn eigenaren hem niet gaan kunnen brengen.
Ze beschikken zelf niet over vervoer en zijn, vrees ik, ook niet van plan nog een cent extra te spenderen aan dit paard.
Maar misschien dat iemand op doorreis hem wel wil komen droppen bij jou?

Maar inderdaad eerst maar eens afwachten hoe het met die 2 merries zit.

Marianne Gomes schreef op woensdag 5 januari 2011, 18:04:


Tja, je hebt gelijk hoor.
Maar ongeacht of dit oudere paard nu een goed huisje vindt of niet, dat zal geen invloed hebben op de plannen met hun 2-jarige.

In het voorjaar is hij bijna 3 en tegen de zomer zal hij wel ingereden worden.
That's just the way things go.
Ik kan daar weinig aan veranderen.

Ik vermoed dat ze deze zomer, toen ze de jonge kochten, ook niet beseft hebben hoe dingen zouden lopen.
Het zijn ook niet de normale kosten die hen zo tegen steken. Het paard heeft de laatste maanden nogal wat last gehad van zijn luchtwegen. Een paar keer een dierenarts erbij, medicijnen etc... Dat loopt aardig in de papieren.
Het is natuurlijk een managementsprobleem en dat is hun ook uitdrukkelijk gezegd.
Maar daar wordt niks aan gedaan.
Dus zolang die op stal blijft staan en droog hooi en stro blijft krijgen, zal dat probleem blijven terugkeren.
Nu hebben ze gezegd dat de volgende keer dat hij een dierenarts nodig heeft (en dat zal wel binnen afzienbare tijd zijn, onder deze omstandigheden) dan gaat hij meteen rechtstreeks naar het slachthuis.

De dochter zou alleszins heel blij zijn als haar paard kan blijven leven.
Maar ik ga niet tussen moeder en dochter gaan stoken

Aoife Berserik schreef op woensdag 5 januari 2011, 20:22:


Tja, als ze er al voor kiezen dat hij geslacht zou worden omdat ze de kosten van euthanasie niet willen maken........Ik vrees ervoor.

Als ik kon, bracht ik hem zelf.
Maar hier jammer genoeg ook geen trekauto of trailer.

Misschien moet je dat weekendje aanbieden aan iemand die hem wil brengen?

Aoife Berserik schreef op woensdag 5 januari 2011, 21:51:


Tuurlijk ga ik het voorstellen!
Wie weet, komt er wel op één of andere manier een oplossing uit de bus!
Zo snel geef ik het niet op

En je hebt 100% gelijk!
Ik heb zelf ook een opvangpony rondlopen. Gevalletje 'anders gaat ze naar de slacht'.
Met dat verschil dat mijn pony niet meer 'bruikbaar' is.
Ponybeest werd netjes met de vrachtwagen voor mijn huis gedropt met papieren en hele rattaplan erbij. Geen cent aan betaald en zo hoort het! Ik ben zo al genoeg kwijt aan dat beestje. En als ik ze tegen kom, informeren de vorige eigenaren nog steeds naar haar.
Toen ik een winterdeken nodig had, moest ik bij hun maar eentje komen halen.
Moet mijn andere paard vervoerd worden, dan staan ze voor mij klaar, etc...
Kijk, das netjes!

Ik zou nog geneigd zijn om er zelf voor op te draaien.
T'zou ook niet de eerste keer zijn dat ik dat doe. Ik ben al wel eens een pony gaan ophalen in't buitenland (wel met financiële en logistieke hulp van anderen ) Ook een gevalletje 'anders eet ik hem op'. Die pony is nu super-kinderpony van een andere stalgenoot van mij.

Maar realiteit is dat ik ook maar een arme student ben en we hebben hier zelf nog 4 paarden die voedsel en verzorging nodig hebben...
Ik heb doorgaans ook geen donateurs.
Ik snijd dus ook behoorlijk in mijn eigen vlees met zulke dingen...

Aoife Berserik schreef op woensdag 5 januari 2011, 22:38:


Nou, lach jij mee.
Maar de pony die nu van mijn stalgenoot is, is dus serieus voor 1/3 betaald door de mensen van het Balingehof. (Pony is weggekocht)
Ik woon in België, het Balingehof zit ergens in Friesland en ze hebben die pony nog nooit gezien. Zoiets mag ook wel eens vermeld worden, hé?
En die pony stond ook niet bij de deur.
Stalgenootje is toen serieus op een avond gewoon de kantine van de plaatselijke manege binnen gestapt met het verhaal en de vraag wie de pony de volgende dag wilde gaan ophalen.
Een half uur later hadden we een trailer die iemand beschikbaar stelde en een ouder koppel vond het wel 'leuk' en hadden een geschikte auto en de tijd.
Allemaal gratis. De volgende dag stond de pony in België.

Ik stond toen ook behoorlijk met mijn mond vol tanden hoor.
Niet verwacht dat het soms zo simpel kon zijn als een manege binnen wandelen...

van lennep schreef op donderdag 6 januari 2011, 9:21:


Das een lief aanbod Esther!

Douane en dergelijke is volgens mij geen probleem naar Frankrijk.
Paard is verder ook in orde met zijn papieren.

Ik heb ondertussen ook nog van andere, dichterbij wonende mensen vragen gekregen om info en foto's door te sturen.
Geen idee of daar iets uit de bus gaat komen voor hem. Maar logistiek zou het natuurlijk een stuk makkelijker zijn als hij niet uren vervoerd hoeft te worden.
En zoniet, moet ik maar eens een duchtig woordje gaan babbelen met de eigenaar en heb ik ook wel zin in een route-tripje.
En dan moeten we maar eens kijken of we er op één of andere manier uit geraken.
Er is nog een andere PN'ner die via mail een gelijkaardig voorstel heeft gedaan.
Dus dan moeten we maar ff met z'n allen kijken wat haalbaar is.

Iedereen die gereageerd heeft, dikke merci trouwens!
Ik vind het echt top dat jullie je willen inzetten voor zo'n paard, dat je niet eens kent.

Ik laat iedereen die betrokken is, weten hoe hoe het loopt hoor.

Groetjes
Ans