Mandyc schreef op donderdag 10 mei 2012, 8:36:


Oké, daar kan ik mij dan wel weer iets bij voorstellen. Hoewel... vergeet niet dat dit paard deze zelfde truuk al vanaf het moment dat hij ingereden is, heeft uitgehaald en beloond gezien en dat het na de opfokster ook bij 4 nieuwe eigenaars en dus zeer uiteenlopende plekken is gebeurd. Lijkt me dat dit paard allang heeft gegeneraliseerd?

Bij training is het advies om een bepaald gedrag minstens op 5 verschillende plekken te trainen, om die generalisatie te bewerkstelligen, omdat het context-gericht leert. Dit paard heeft het gedrag waarschijnlijk op heel wat meer plekken getraind, dus ik ben een beetje twijfelachtig of het werkt,.''

Van het opbouwen van een band met een van de eigenaars kan geen sprake zijn geweest, gezien hij overal maar kort is geweest. In die zin zal dat zeker niet hebben bijgedragen bij een oplossing ervan.

Het advies van de fokster aan de eigenaresse om 10 km te rijden en slingerend terug te rijden, werkt volgens mij niet. Niet bij een paard waarbij het gedrag al zo geinstalleerd is.

Inventiviteit, weten wat je doet en gericht trainen zou misschien nog effect kunnen hebben (ik ben hier niet zeker -vandaar ook mijn vraag-.... bij onderzoek bleek dat een gedrag wat diep geworteld zit, graag weer tevoorschijn komt in een stresssituatie, ongeacht hertraining)
Hoe dan ook... de huidige eigenaresse heeft die kennis niet en durft er volgens mij ook niet meer mee te rijden, gezien het paard alweer lange tijd alleen nog grasmaaier is. Vandaar ook dat ze hem wil verkopen. En dat zal geen sinicure zijn, in een tijd van overvloed.

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 10 mei 2012, 10:07:


Ik heb geen exacte gegevens. De eigenaresse woont zo'n 1000 km hiervandaan, dus ik kan niet even gaan kijken. Ik heb zelf ook de vraag gesteld wat hij doet met een ander paard erbij, maar daar heb ik nog geen antwoord op.
Ik kan mij voorstellen dat ze iets meer kans op verkoop aan juiste eigenaar heeft, als het paard tenminste te rijden is met een ander paard erbij.

De manier waarop je training omschrijft, zou ook iets zijn waar ik aan denk. En dan per stap opbouwen. Alleen.... je krijg dat verdraait moeilijk andere paardenmensen aan het verstand gepeuterd en ik denk dat ze dit paard allang heeft opgegeven.
Daarnaast geeft ze ook aan dat grondwerk geen optie is vanwege haar slechte knieen. Dus verwacht ik niet dat ze ernaast gaat lopen (of fietsen)

Het is natuurlijk niet mijn paard en theoretisch heb ik niets met haar te maken, maar gezien het probleem kwam de betreffende vraag gewoon in mij op.... of je zoiets nog eruit krijgt....
Dat ik wat meer op de hoogte ben over dit specifieke paard heeft er alles mee te maken dat we zochten naar de kinderen van sil vorig jaar, toen ik nog een paard zocht, uit nieuwsgierigheid en om te kijken of daar een geschikt paard bij zat,.
Sil is ook een apart paard wat je moet kennen, maar echt een persoonlijkheid, waar we gek op zijn. Vandaar.
Het contact nu heeft veel te maken dat ze eigenlijk hoopt dat ik het paard koop.Ze zegt dat niet met zoveel woorden, maar daar komt het wel op neer.

We hebben echter al twee grote, fijne paarden en twee ukkies en daarmee een leuke groep. Een extra paard, zijn extra kosten, zeker in de winter, en onze stal voldoet dan niet meer aan de voorwaarden mbt de maat (geloof ik... niet echt nagemeten)

Als het aan mij lag, zou ik trouwens evengoed een redelijk bedrag bieden voor het paard (ze vraagt nu teveel geld en dat heb ik ook duidelijk gemaakt) en ik denk dat ik hem dan toch snel genoeg zou hebben, want ze kan er niets mee. Ik zou dat alleen voor het paard doen, omdat het zo'n stakker is die van eigenaar naar eigenaar verhuisd om uiteindelijk bij de slacht te belanden... Een paard wat met zijn 6e al aan een 6e eigenaar begint, heeft weinig kansen in het leven. Persoonlijk zou ik er niet wakker van liggen als ie niet op buitenrit kan, (heb tenslotte 2 paarden die dat wel kunnen) al zou ik wel proberen te trainen, alleen al vanuit trainings-uitdaging-oogpunt.
Maar goed... dat ben ik...
Mijn echtgenoot peinst daar waarschijnlijk nog niet eens over. En ongelijk heeft ie dan niet.

Jacqueline v d Berg schreef op donderdag 10 mei 2012, 11:28:

Zeg dat nu niet

Maar idd... een tegenwerkende factor in huis voorkomt dat je in zeven sloten tegenlijk loopt en ook ik heb de neiging om alles in huis te halen...
maar op de een of andere manier trek ik mij het lot van dit paard teveel aan. Stom. Kan daar natuurlijk een heel spiritueel verhaaltje aan hangen, maar ik denk eigenlijk dat ik gewoon een fantast, idealist en watje ben en omdat ik zo gek op sil ben.

Ik heb een bloempot en een greenguard, maar de greenguard bevalt niet. Komt misschien ook omdat billy een piepkleine snoet heeft.

Eigenlijk vind ik het allebei rotdingen, maar ik vrees dat ik er weer aan moet, want billy wordt weer te dik en hard in het lijf.
Wordt hoog tijd dat eens iemand een heel paardvriendelijke oplossing vindt.

Heb ook wel eens een stuk wei afgezet, waar hij dan met tommy in stond, maar dan beweegt hij nauwelijks mee. Dan staat hij maar zielig bij de draad naar de andere paarden te kijken. Als hij bij de anderen staat, rent hij tenminste nog regelmatig.

Frans en Ilona... jullie zijn nogal vindingrijk... vind eens een vriendelijkere oplossing dan een hannibal hector masker

Christel Provaas schreef op donderdag 10 mei 2012, 13:24:


Dat zou ik zeker overwegen als ik een paardentrainer was. Maar die ben ik niet. Ik vecht mijn weg naar meer begrip, beter leren trainen en beter leren begrijpen door middel van zo veel mogelijk leren, ermee te werken, met mensen te overleggen en vooral door vallen en opstaan.

Als ik met zo'n paard aan de slag zou gaan, zou ik geen tijdsdruk willen voelen. Bovendien heb ik geen idee of ik het probleem waar het om draait; buitenrit zonder gevaar voor eigen leven, eruit zou krijgen. In ieder geval zeker niet in beperkte tijd. Zou hij hier komen om te blijven, dan zou dat voor mij niet zo belangrijk zijn. Maar als hij hier zou staan voor de verkoop, is dat een ander verhaal.
In de omgang schijnt hij gewoon al erg braaf te zijn. Het is puur het probleem van het ertussen uit gaan en ik kan geen enkele garantie geven dat ik dat kan oplossen.

Komt nog bij dat ik hem toch niet van de hand zou kunnen doen als hij een tijd hier stond en ik ermee gewerkt had, Zelfs als het hier goed zou gaan, is de kans reeel dat het probleem terug komt als hij weer verplaatst wordt. De meeste mensen werken toch vanuit het principe ' hij moet voelen wie de baas is' en als hij werkelijk op Silja lijkt, is dat gedoemd te mislukken.
Als hij werkelijk op Sil lijkt, heeft hij trouwens ook veel tijd nodig om te wennen, voordat je zijn vertrouwen krijgt. En dat is met een paard wat al zo vaak van hop naar her is gesleept ook niet iets wat vliegensvlug ontstaat
(nog afgezien van het beschamen van het vertrouwen als ie dan weer weg moet)
En nog afgezien van het feit dat ik zelf een enorm watje ben en dieren niet van de hand doe.

Wat ik mij eigenlijk afvraag bij opbouwen... Ik heb eens gelezen dat een paard wat beperkt op de wei staat, zoveel mogelijk naar binnen propt in die tijd en dat paarden die slechts een dagdeel in de wei stonden, daardoor net zo veel gras binnen kregen als de paarden die hele dagen in de wei stonden.

Hoe zit het dan daarmee, in verhouding met het opbouwen?

Mandyc schreef op donderdag 10 mei 2012, 18:05:


Ik snap wat je bedoelt hoor. Ik denk alleen dat dit paard al in zoveel verschillende situaties en bij zoveel verschillende eigenaars/ruiters dit gedrag heeft getraind, dat het moeilijk wordt om dit op te lossen dmv een andere omgeving bv.
Zes eigenaars, zes stallen, zes verschillende manieren van rijden, ingespannen en ohz dus tig verschillende streken... het is allemaal al gepasseerd.
Het gedrag is goed geinstalleerd, zeg maar. Het voldoet aan alle voorwaarde waaraan je wilt dat gedrag wordt geinstalleerd. Alleen niet dit gedrag

Ik vermoeid zo dat de prikkel tot het gedrag niet zozeer in omgeving of ruiter zit (die zijn tenslotte erg divers) maar in het paard zelf.

Ik neem aan dat het te hertrainen is door een kundig trainer die ziet wat er gaat gebeuren voordat het gebeurd of ongewenst gedrag per definitie voor is, maar ik vrees dat herhaling van gedrag onder andere omstandigheden niet onwaarschijnlijk is.

ik ga ook op zoek. Heb nog een bloempot liggen voor billy (hij wordt weer veel te hard in zijn lijf) en moet ook iets voor Hälga hebben.
Ik zou willen dat er eens een diervriendelijke versie kwam ipv die misselijke greenguard die veel te hard is en tanden scheef afsluit en de vieze stinkende bloempot.
Dan zou ik mij ook stukken minder bezwaarlijk voelen als ik dat ding weer moest gebruiken.

Naar aanleiding van het topic graasmasker. Helaas ontkom ik er ook niet aan, maar ik vind het ongelooflijke rotdingen en kan mij niet voorstellen dat een wat meer paardvriendelijke versie niet te vinden is.

Ik vraag mij af....
Zou je zoiets kunnen maken van tentstof met gaten? Fijnmazig net? Ik noem maar wat...
Wie denkt mee over mogelijkheden, voors en tegens....

Ik zit daar dus ook mee. Uit elkaar halen is erg lastig hier. Billy kruipt overal onderdoor en Hälga wandelt dwars overal doorheen. Vandaar dat ik vorig jaar ook weken eindeloos geklungeld heb met strookbegrazing en paddock paradise en het moest opgeven.

Grasmaskers lijkt de enige optie.