Merel Stoffers schreef op zondag 13 mei 2012, 20:55:


???
Misverstandje?
Het is niet mijn paard... het is de zoon van ons paard. De eigenaresse heeft mij benaderd omtrent dit paard vanwege het probleem en een beetje de hoop dat wij er interesse in hadden....

Ans Jondral schreef op zondag 13 mei 2012, 15:25:


Ik denk eigenlijk dat je het een beetje erger maakt dan het is. Billy loopt ook met zo'n ding op de neus. Hij vind het in het begin moeilijk dat hij minder kan vreten, maar hij vind apart zetten veel erger. Na een paar uurtjes is hij aan het graasmasker gewend en boeit het hem totaal niet als ik het aan doe. HIj kan er gemakkelijk mee eten, maar doet alleen veel langer erover waardoor hij minder op een dag eet.
Omdat hij wel gewoon bij de kudde kan blijven lopen, beweegt hij net zo veel als voorheen. We hebben een fikse plak grond, die ze tig keer op een dag afleggen .
Ik merk eigenlijk niets van zielig, hoewel voor mijn gevoel de korf nog voor verbetering vatbaar is.
Maar dichttapen... nee hoor... vergelijk het eerder met iemand met een maagband... eten kan wel, maar langzamer en in kleinere hoeveelheid. Apart zetten in een paddockje met uitkijk op een grazende kudde... dat is pas frustrerend.

Dik zijn vind ik overigens nog tot daaraan toe. Niet goed, maar oke.... maar Billy bv wordt hard in de manenkam en dat is geen goed teken. Hij heeft dat niet als hij een graaskorf draagt en aan het werk wordt gezet. Ik wandelde al veel met hem en deed agility op tempo, maar ben nu ook begonnen met longeren.Ik voorkom liever ernstigere problemen.

Hälga is overigens ook te dik. Was ze al toen ze hier kwam. Maar met haar bouw ik het werk op. Met sil ook. Trulsa is niet te dik.Die heeft alleen beetje raar lijf.

Anja Seijn schreef op zondag 13 mei 2012, 21:30:


Nou ja, niet zo letterlijk nemen. De pony kan veel minder eten en natuurlijk vind ie dat niet leuk. Dat vind hij in een paddock ook niet leuk. HIj wil gewoon veel vreten. Punt. Maar hij loopt met korf vrolijk door de wei, speelt, rent en gaat met de kudde mee en pikt de hele dag grasjes. Zet je hem apart (desnoods met een andere pony erbij) in een paddock, dan staat hij de hele dag stilletjes bij de draad te kijken.
Dat is pas zielig.

Maar hé... dat is mijn mening. Ik heb het allebei geprobeerd, maar geef mij dan toch maar de korf, waarbij hij gewoon met de rest mee kan en de hele dag over de plak grond kan zwerven. Zielig? Nee.... echt niet. In een paddock/afgezet stuk wei... daar is hij zielig.

Merel Stoffers schreef op zondag 13 mei 2012, 22:49:


Ah op die manier. Ik dacht dat je dacht (hehe lekker moeilijk) dat de opmerking aan mij was gericht, in de zin dat ik geen tijd in het paard wilde steken. '

Klopt... ik trek het mij aan. Komt omdat ik zijn moeder goed ken en gek op d'r ben. Stom... sentimenteel... ik weet het allemaal. Paarden als haar zoon zijn er massa's- Dat weet ik goed. Maar als ze te dichtbij komen, trek ik het mij evengoed aan.

Ans, ik denk dat je beeld van de graaskorf niet klopt. Billy lijkt niet eens in de gaten te hebben dat ie het ding om heeft. Kan het ook zonder problemen om doen, terwijl hij echt wel een wijsneus is. Als je met iets komt wat hij niet ziet zitten, maakt hij dat hij weg komt, met als toegift de kont in de lucht.
Hij kan alleen, zoals gezegd, minder eten.

Apart gezet geprobeerd, twee jaar geleden. Ik had een supersneu ponytje wat niet liep.
Strookbegrazing en paddock paradise... vorig jaar geprobeerd. Billy kruip overal onderdoor met zijn 75 cm (en het lukt hem precies tussen twee klikjes van de stroom door) of tussendoor. Rampzalig. Hälga neemt een aanloop en bulderd er gewoon dwars door heen.
Na vorig jaar dagelijks de heining repareren gaf ik het op toen ik hem op een bepaald moment net weer op orde had gemaakt, hälga naast mij een aanloop nam en er simpelweg als een buldozer dwars doorheen ging
Ik denk dat ze haar punt duidelijk probeerde te maken.
Geloof mij maar gerust... dat wordt je snel beu.

Nu heeft billy dus de graaskorf op en gezien de kudde tig keer per dag van voor naar achteren in door de wei loopt en hij hard moet hollen om het zaakje bij te houden, krijgt ie beweging en is hij tevreden. Hoewel hij natuurlijk wel graag veel meer zou vreten. Geen twijfel mogelijk. Maar dat kan niet

De neusgaten zijn vrij (heb de korf aangepast) en hij komt er alleen met de lippen tegenaan als hij staat te eten. (drukt de rubberen onderkant op het gras en eet de grasjes die door het gaatje komen

Ilona, het krabbelen vind ik ook het meest vervelend, maar paarden zijn wel creatief. Billy wrijft nu met zijn snoet om te krabbelen. En dagelijks is ie ong 2-3 uurtjes zonder korf.

Ilona Kooistra schreef op maandag 14 mei 2012, 8:47:


Jep, ik wil hem iig bestellen. Heb de huidige bloempotjes aangepast, zodat die nu ook meer open zijn bij de neus. Vind ik al een verbetering.
Maar ik zal je op de hoogte houden.. Mocht je met frans een prachtige uitvinding doen mbt een zo paardvriendelijk mogelijk masker, dan hou ik mij graag als testpersoon aanbevolen. Met billy heb ik al ervaring erin, maar dat is echt een makkelijk pony'tje. Als hij bij de rest van de groep kan zijn, is het al snel goed.
We hebben hem ook wel eens bij silja gebruikt, maar dat was geen succes. Die kreeg meteen schaafwondjes en had er duidelijk meer moeite mee. Hälga zou ook moeten afvallen, maar omdat we met sil mindere ervaringen hebben, twijfel ik nog.
Om die reden had ik vorig jaar ook geexperimenteerd met strookbegrazing en paddockparadise, maar dat was absoluut geen succes met een onderkruipsel en een tank. Je wil niet weten wat ik heb afgevloekt met de dagelijkse reparaties. En toen Hälga naast mij door gewoon erdoorheen knalde, net na een reparatie, heb ik het opgegeven. Ik zit dus nog met te dikke paarden.
Billy zet ik flink aan het werk tegenwoordig en de bedoeling is om dat ook met de grote paarden te doen. Ben begonnen met lessen, omdat ik niet echt ergens kwam mbt training, dus ik hoop dat ik ze straks wat meer kan laten bewegen
Maar een zeer paardvriendelijke korf zou niet verkeerd zijn.

Ans Jondral schreef op maandag 14 mei 2012, 10:15:


Klopt. Dat probleem ontstaat bij de greengard. Die gebruik ik om die reden ook niet

En goed... het is per paard verschillend. Bij silja vond ik het ook geen succes. Ik denk dat het altijd een kwestie is van bekijken van paard tot paard en een afweging maken. Af laten vallen is altijd een crime en je moet altijd een afweging maken wat het beste werkt voor een specifiek paard. Onder andere omstandigheden had ik gekozen voor blijven paddockparadise met wisselende 'openingen' opdat het niet een grote modderzooi wordt e.d. , maar helaas bleek dat vorig jaar dus echt geen succes hier.
Ik ben gezegend met een 6 ha wat ideaal is mbt beweging, maar waar ook veel groeit. Ik had liever een bos gehad van die afmeting. Het enige voordeel is dat het 'arm' gras is met veel kruiden e.d.

Trouwens... wat ik mij afvraag met strookbegrazing/schrale weides etc.... Ik heb altijd gelezen dat kort gras juist gestressd is en minder goed dan lang gras. In dat opzicht zou je denken dat juist een enorme plak grond een voordeel is omdat het gras langer groeit/minder gestressed is en dus minder eiwitten en suikers bevat. Hoe zit dat nu?

Christel Provaas schreef op maandag 14 mei 2012, 10:29:


Ja, daar dacht ik ook aan....
Ik vraag mij dat dus oprecht af....
Overal lees je dat kort gras slecht is vanwege het hoge suiker/eiwit gehalte, maar lang gras eten ze meer....
Nu zou het zo kunnen zijn dat ze, omdat ze van lang gras meer eten-eerder buik vol houden, toch per definitie minder suiker/eiwit binnen krijgen.

Maar let wel... dit is puur theoretisch en ik heb geen flauw idee of deze stelling klopt. Zou het leuk vinden als iemand daar exacte uitleg over kan geven, want het boeit mij wel.

Ans Jondral schreef op maandag 14 mei 2012, 10:28:

Als ik nu oefen met mijn veulen om zijn halstertje

persoonlijk beredeneer ik dat anders... Het veulen kent het halster in eerste instantie niet, dus is het eng en wil het weg van dat ding.
Vervolgens wordt het aangedwongen en die handeling is niet fijn. Het onderstreept dat het halster eng is, dus wil het nog harder weg van het ding.

Het halster bezorgt niet het ongemak. Wel het omdoen. En dat bevestigt het veulen in de angst voor het halster.

Ik zou hier dus voor een andere aanpak hebben gekozen. Maar goed... dat is dan persoonlijk.
Mijn twee shetjes waren 1 jaar (hengstjes), ongehanteerd en bang voor alles toen ze hier kwamen, een aantal jaar geleden. Het kostte meer tijd om ze overal aan te wennen, maar middels R+ ging het vanaf de eerste stap opeens allemaal heel snel en ik heb nooit enige dwang hoeven toepassen met het aandoen van halster of wat dan ook
;Maar zoals gezegd... het is persoonlijk.

Ik zeg ook ieder zijn eigen manier... ik kies zelf voor een andere methode, maar dat moet ieder voor zichzelf weten.
over uitleg halsteren veulentje, kun je je het beste verdiepen via de clickersites/sites over positief reinforcement, als je dat werkelijk zou willen weten. Is mij teveel werk om nu op te schrijven en als het liever op eigen wijze doet, is het ook nutteloos werk.
Ik voel mij nl helemaal niet geroepen om mensen te overtuigen. Beschreef alleen mijn eigen visie. Thats it.