Hallo,
Naar aanleiding van een vorig bericht die ik hier geplaatst heb, waarbij ik goede meningen heb gehoord, wil ik jullie het volgende voorleggen.

We zijn bezig met het beleren van mijn paardje (Een ruin, 4,5 jaar oud, kruising fries x andalusier x??). Met we bedoel ik mijzelf, en iemand die ik op advies van mijn instructrice ingeschakeld heb, die veel ervaring heeft met het beleren van jonge paarden.

De eerste 8x 'erop' gingen ontzettend goed. Hij was super braaf en relaxed. Nu praten we over een periode van een week of zes, we hebben 1 a 2 keer in de week met hem gewerkt. Voor de rest natuurlijk longeren/wandelen etc., bekende dingen voor hem. Dit is iets waar ik nu 6 maanden naartoe heb gewerkt (van leren borstelen/voetjes geven, verkeersmak maken, leren longeren, zadel/hoofdstel, dubbele lijnen). Alles rustig aan en in kleine stapjes.

Nu is het de laatste keer dus helemaal mis gegaan. Dinsdag hebben we nog een super dagje gehad, braaf door de bak stap/draf en een klein galopje. Vrijdag stapt mijn 'helper' er op, en ze ligt er binnen twee minuten weer af (bokken). Ze gaat er weer op. Dit keer blijft ze een rondje zitten (al bokkend), totdat het zadel verschuift en ze valt er weer af. Hierna heb ik hem vastgehouden en zijn we een klein stukje door de bak gestapt, om het goed af te sluiten. Maar hij was erg gespannen hieronder.

Nu ben ik vandaag zelf erop gegaan, met iemand die ernaast liep, een rondje gestapt, en er weer af gegaan. Dit ging gelukkig wel goed, al vond hij het wel even spannend.

Wat hij dus vrijdag gedaan heeft is zijn hoofd tussen zijn benen en rug bollen. En echt doorgaan totdat zij eraf lag (dus geen vreugdebokje). De tweede keer bleef hij zelfs toen doorgaan (omdat het zadel naar voren was geschoven) totdat ik een schreeuw gaf en toen stond hij heel verbaasd te kijken...

Hoe dit nu kan gebeuren? Het was kouder, misschien de weersverandering? Het zadel is pas nagekeken. Verder heb ik geen pijnlijke plekken kunnen vinden oid.

Een aantal dingen zitten mij dwars:
1. Mijn helper, die er op zich achter stond om bitloos te beleren, wil nu een bit indoen, om te voorkomen dat hij zijn hoofd weer tussen zijn benen doet. Hier sta ik niet achter. We gebruiken nu een sidepull, iemand een idee voor een bitloos hoofdstel wat duidelijker hulpen doorgeeft oid?
2. Hoe hiermee om te gaan? Mijn helper is op haar rug gevallen en heeft hier flink last van, dus kan een aantal weken niet rijden. Ik heb zelf een aantal keer op hem gereden, en zou hem dus op kunnen pakken, maar wat is wijsheid? Rust geven? Een paar stappen terug en weer rustig aan opbouwen?
3. Ik krijg meteen het advies om hem dan toch maar 'weg te brengen' om te beleren. Maar het liefst wil ik er zelf gewoon bij blijven, om ervan te leren en omdat ik wil weten wat er allemaal gebeurd. Plus,bij degene bij wie ik hem zou willen brengen, die op mijn manier beleerd, moet hij op stal 's winters, wat ik gewoon niet wil.

Ik ben heel benieuwd naar jullie meningen, en (opbouwende) kritiek.

@Nymphaea: Dat is niet het geval geweest, hooguit, als ik bok ben ik mijn ruiter kwijt. Want ik heb hem nog wel aan de longe aan het werk gezet en ik ben pas gestopt toen hij dat laatste rondje rustig stapte met ruiter (toen had ik hem wel vast).

Ik overleg zeker ook met mijn lesgeefster, maar omdat zij nu dus aanraadt om een bit in te doen en omdat praktisch iedereen in mijn omgeving mij voor gek verklaart dat ik bitloos wil beleren, wilde ik dit verhaal op op het forum kwijt omdat ik hier meer 'gelijkgestemden' vind.

@Nils: Het zadel was naar mijn idee wel goed aangesingeld. Het schuift alleen heel erg omdat hij zo rond is. Ik heb dan ook een staartriem gekocht om het zadel beter op de plek te houden. Maar het is zeker iets voor mij om goed na te kijken en om er goed op te letten!

Bedankt voor de vele reacties! Ik hoop op alles antwoord te geven, als dit niet zo is, please remind me!

Allereerst, ik heb mijn zadelmaker opgebeld om toch even naar het zadel te laten kijken, ook naar aanleiding van jullie posts. Ze komt volgende week zaterdag. Want het is echt een schat van een paard en hij vindt een hoop leuk, maar als iets te ver gaat (naar zijn idee) kan hij heel heftig zijn. Bijvoorbeeld, de hoefsmid kwam zijn hoeven doen, en ik kan alles met voetjes optillen, en heb het ook andere mensen laten doen, om te wennen. Maar deze hoefsmid kon niet bij zijn achterbenen komen, hij sloeg meteen. Dus hij kan best heel goed zo heftig op het schuiven van het zadel gereageerd hebben.

En even om iets recht te zetten, ik wil dus ook geen bit indoen! En met een duidelijker bitloos hoofdstel bedoel ik niet harder of scherper maar duidelijk qua onderscheiding van de hulpen. Op deze site staat een testje met bitloze hoofdstellen en welke de duidelijkste hulpen gaf, ik geloof dat het touwhalster nog het dichtst in de buurt kwam? Hier wandel ik ook vaak mee, dus ik vraag me af of ik dat dan moet proberen ipv de sidepull?

Het zadel vindt hij echt niet eng meer, hij staat ook heel relaxed als ik het op doe. Het op en af doen van het zadel heb ik ook veel geoefend, en het op en af stappen ook. Verder hebben we de hulpen inderdaad vanaf de grond allemaal aangeleerd, met behulp van dubbele lijnen. Hier is hij dan ook helemaal bekend mee. Geleidelijk aansingelen vind ik ook niet meer dan logisch :)
Hij is verder ook heel relaxed met alles. En dat merk ik goed aan hem, of hij iets eng vind of niet, want hij is heel gevoelig en vind alles gauw spannend. Voor vrijdag liep hij, ook met iemand op zijn rug, met oortjes naar voren, hoofd/hals laag/ontspannen, echt pompiedompiedom, dit is leuk :)
Daarom vind ik het ook ontzettend jammer dat dit is gebeurd

Even over zijn leeftijd, het is inderdaad vrij jong, maar het is echt alleen de bedoeling dat ik deze winter lekkere stapritjes ga maken met hem. De enige reden waarom we nu draf/galop er kort bijpakken, is omdat ik niet wil dat als hij schrikt en een sprintje trekt, hij dan dubbel schrikt omdat er iemand op zijn rug meehobbeld. Maar ik ben helemaal nog niet van plan om hem zwaar te belasten. Ook merk ik dat hij het allemaal gewoon ontzettend leuk vind. Hij is heel leergierig en als ik een dag of paar dagen niet veel met hem doe (dus niet wandelen oid) dan is hij echt beledigd.

Wat ik heel fijn vind is de bemoedigende woorden. Ik ga inderdaad mijn gevoel volgen en niet naar dwangmiddelen grijpen. En inderdaad, alle tijd van de wereld!
(sorry het is weer een heel verhaal)

@ Coralie: mijn begeleider is er juist als eerst opgegaan (ik heb al maanden niet echt gereden en daarvoor hobbelde ik op mijn oude paard die zo braaf en bomproof was, het was voor mij ook enige tijd geleden dat ik op jonge paarden gereden had, dus vond ik veiliger), zij heeft mij vanaf het begin geholpen en hij kent haar ook goed, want het is inderdaad een zeer eenkennig paard en de eerste keren moet hij niets van vreemden hebben. Maar hij was al goed gewend aan haar. (Het ligt trouwens ook heel erg aan de persoon, ik heb nu een andere hoefsmid, en daarbij is hij braaf, geeft alle voetjes en probeert niet eens uit te halen oid). Hij kiest zijn mensen uit :)

Verder, wat die dag nieuw was, was dat ik met opstappen niet pal naast hem stond maar een metertje verder, om hem geleidelijk aan 1 op 1 te laten wennen. En het was kouder die dag, dat kan natuurlijk ook een grote rol gespeeld hebben.

@Tali: Ik heb idd ook een kruislings systeem (dr Cook hoofdstel) bij mijn oude paard gehad, maar had nu juist gekozen voor een sidepull omdat ik dacht dat dit beter de hulpen door zou geven, omdat de release van een kruislings niet altijd even goed en direct is.
Maar het is dan een kwestie van uitproberen wat past denk ik? Wil hem nu ook niet gaan verwarren met allerlei probeersels eigenlijk.

Helaas heeft mijn begeleidster aangegeven er niet meer op te willen zonder bit... Dus ik ben op zoek naar iemand die mij kan helpen, omgeving Katwijk aan zee, Zuid-Holland. Iemand een idee? Erik Bos heb ik al contact mee gehad, maar die beleerd dus alleen op zijn eigen locatie.

Ok dank jullie wel allemaal!
@Piet:Daar ga ik dan mee aan de slag, kleine stapjes, op de grond naast hem en sturen. Fijn dat ik dit met jullie gedeeld heb. Iedereen roept altijd, haal er een professional bij, want die weet het en anders verpest je je paard. Maar ik ga gewoon mijn eigen gevoel volgen. Veel beter voor mijn zelfvertrouwen ook

@Marlies: Even om antwoord te geven op je vraag, hij was erg terughoudend toen hij voor de eerste keer de begeleidster ontmoette. Maar dat was hij tegen de meeste mensen eigenlijk wel, dus ik schonk er niet veel aandacht aan. Maar hij had het dus niet bij alle mensen. Dus ik had beter moeten opletten Want wat jij zegt kan heel goed kloppen.

@Dani62: Dat lijkt me erg leuk, idd om een keer ervaringen uit te wisselen. Het is gewoon fijn te weten als je goed bezig bent. Sta jij bij April toevallig? Ik meen wat te herkennen van de foto's uit je advertentie.

Hallo,
Hier even een update van mij. Het lag dus toch aan het zadel!! Dit was te smal geworden en drukte op zijn schouderbladen. Ongelofelijk dat hij binnen 3 maanden uit zijn zadel gegroeid is! Dus voor mij een wijze les dat ik voorlopig rustig aan doe, lekker wandelen, totdat hij uitgegroeid is. Ik heb nu een nieuw zadel, met verwisselbare boom, dus hopen dat hij weer snel vertrouwen krijgt dat het geen pijn meer doet! (voor de boomloze fans, ik heb bewust voor een boomzadel gekozen).

Nu ik weet dat het aan het zadel ligt, is het nog nodig om een osteopaat erbij te halen? Hij loopt verder soepel en rolt makkelijk om, geeft ook nergens pijn aan. Doe het met alle liefde maar ze zeggen vaak, als je eenmaal hieraan begint blijf je bezig (en ik spreek uit ervaring met mijn oude paardje).

Bedankt voor de reacties! Mede door jullie heb ik de zadelmaker erbij gehaald. Erg blij en opgelucht dat ik mijn eigen gevoel heb gevolgd en geen dwang heb toepast :)

Bedankt voor de tips!

@ Christel: Ik weet inderdaad dat het zadel achter de schouderbladen moet liggen, maar omdat het zadel dus te smal was geworden, schoof het naar voren waardoor het de schouderbladen belemmerde. Osteo ga ik idd dan nog maar mee wachten :)

@ Wieteke: Ok dat is natuurlijk ook logisch, als je er zo over nadenkt. Weer wat geleerd! Maar mijn vorige paard had dus 6 scheve wervels die gekraakt moesten worden toen ik hem kreeg. Hij was ook behoorlijk kreupel daarvan Maar ik moest inderdaad elk jaar bijhouden, ondanks dat het niet van mijn rijstijl was, omdat hij er al zo lang mee gelopen had voordat ik hem kreeg. Ben er achter gekomen dat het van een val kwam, 4 jaar eerder .

@ Maria: Ik ben idd benieuwd naar de foto's! Ik wandel namelijk met touwhalster en daar reageert hij goed & licht op. Maar sidepul is nu nog een ander verhaal. Dus handig om te combineren!
Ik ben inderdaad bekend met de zones van Hempfling, daar ben ik mee bezig, al vind hij dat erg lastig, hij is onzeker zodra ik in zone 3 kom. Ik ben inderdaad heel veel aan de wandel, hij durft nu ook met me te draven, eerst vond ie t maar eng, maar hij reageert heel goed op mij en ik blijf in zone 1, daar let hij op voelt hij zich het veiligst.
Kan jij mij uitleggen wat lastig is aan de combinatie andalusier fries? Daar ben ik wel heel benieuwd naar! Dat is overigens niet het enige wat bij hem erin zit, maar zover weet ik het