Kurt schreef op donderdag 23 mei 2013, 16:32:




Een van mijn merries heeft vaker koliek gehad wanneer ze hengstig was en een eisprong had. Is je merrie toevallig hengstig?

Groet, Pien

Jet van Gulik schreef op dinsdag 28 mei 2013, 16:17:


Nee nee, jij bent niet de enige. Ik ben alleen op FB en op PN, verder nergens om niet teveel prikkels te krijgen. Ook ik lees uitsluitend via warboel (alles dus!).
Groetjes, Pien

e m kraak schreef :

Ach jij bent gewoon bang voor vooruitgang

ILAT schreef op dinsdag 28 mei 2013, 20:25:


Hoofd laag en nerveus karakter gaan bij mij niet zo samen.
Is paard wel gezond, levenslustig en werkwillend verder?

Groet, Pien

ILAT schreef op woensdag 29 mei 2013, 13:56:


Ow nogwat; zijn haar beide ogen OK?
Wij kwamen er bij een van mijn merries achter dat ze aan een oog blind was doordat ze aan één kant schrikachtig werd en ze haar hoofd scheef ging houden.

IM schreef :> Ik ben nu in Ghana, alweer bijna twee jaar.

Hee, Bel, wat ontzettend leuk je hier weer te zien. Fijn dat het goed met jou en uiteindelijk ook Opal gaat.
Misschien kunnen we de oude garde nieuw leven inblazen
Groetjes, Pien

Talitha schreef op maandag 3 juni 2013, 10:48:


Mag ik vragen waarom een paard af en toe 'lekker in het zweet gewerkt' moet worden?

joop schreef op maandag 3 juni 2013, 11:08:


Ik doe dat hier ook zo. Altans, ik zou dat zo doen omdat ik in de werking geloof, ware het niet dat we geen hoefbevangen paarden (meer) hebben.

Toen onze Quarab merrie Puck in 2007 bij ons kwam had zij een geschiedenis van chronische hoefbevangenheden en telkens weer hoefontstekingen achter de rug. Dat was ook de reden dat eigenaar afstand van haar deed want ze kon geen aangepast beslag betalen. Achteraf is dit Puck's redding geweest.
Inmiddels zijn we 6 jaar en een veulen verder en Puck is nooit meer hoefbevangen geweest en heeft gewoon op het gras kunnen lopen. Ik houd haar manenkam wel steeds in de gaten, da's bij haar een goede graadmeter voor 'teveel' en 'te dik'. Ik wijt een deel van háár problemen aan het jarenlang op stal staan, veel te vet zijn en stress tot en met (ze was 8 jaar niet uit haar stal geweest, alleen om eens in de zoveel weken te gaan sjezen door het bos).

Puck heeft tot afgelopen jaar gewoon meegedraaid in onze lessen en blootsvoets de buitenritten gelopen. Ze is inmiddels 20 jaar en sinds een jaartje met pensioen en loopt 24/7 op de weide.
Ik moet er wel bij zeggen dat, sinds zij niet meer werkt en volop op de weide loopt, ze weer een iets te dikke dikke manenkam krijgt dus heb ik haar toevallig net eergisteren op paddock-hooirantsoen gezet om eventueel gevaar de kop in de drukken.

De Ijslander van mijn vriendin was idem heel lang hoefbevangen. Jaren heeft het er niet gunstig uitgezien voor hem maar hij is nu helemaal opgeknapt. Hij is nu in de twintig en op de een of andere manier over zijn gevaar heen. Er ontstaat natuurlijk na jaren vaak ook een evenwicht, je leert de zwakke plekken van het paard kennen en je leert te anticiperen op de signalen die je bij je paard ziet. Ook hij heeft na jaren geen gras inmiddels weer aangepaste weidegang.

Toch zie je dit niet vaak, daar ben ik me wel van bewust. Niet elke eigenaar is in staat de signalen op tijd te herkennenen in te grijpen!

Het kan dus na een hele tijd soms wel weer , die weidegang. Maar je moet eerstens de oorzaak vinden, die oplossen, en de weidegang aanpassen/doseren plus manenkam en vetophopingen in de gaten blijven houden. Niet wanhopen als je paard een hele tijd, misschien nooit meer, op de weide kan. Een paddockleven met hooi en vriendjes is nog altijd beter dan met pijn in de voeten op de weide.

Groet, Pien

Talitha schreef :>

Persoonlijk denk ik dat je veel meer effect bereikt met regelmatig bewegen, topsport hoeft daarbij niet. Als er hier een loopt te zweten dan weet ik dat-ie stress heeft. Overvraagd, slechte conditie, pijn, ongemak, zichzelf opfokkend (ongeduldig) of een laatste restje teveel aan wintervacht, etc.
Ik werk mijn paarden nooit bewust in het zweet omdat dit gezonder zou zijn, ik geloof daar helemaal niet in.... (sorry)

joop schreef :

Was dus inderdaad een het denken om Mrs Puckefluk voor het eerst in haar leven een graasmasker om te knopen maar heb daar nul ervaring mee.

Preston schreef :


Precies dat wat jij beschrijft zie ik Puck ook wel doen. Nu los ik het op door haar na een paar uur van de weide te halen en dan kan ze in de paddock wat sprietjes bij elkaar harken. Voor de gezelligheid zet ik er dan een van de jonge paarden bij zodat ze toch wat company heeft. De rest van dat groepje loopt gewoon om haar heen op de wei.
Het moet maar even, tis niet anders.

Preston schreef op dinsdag 4 juni 2013, 9:18:


Ben erover aan het denken om Puck's pensioen tijdelijk even in de ijskast te zetten en haar weer een beetje te gaan laten uithelpen in de lessen. Dan kan een van de lespaarden even met vakantie. Puck zou dat prachtig vinden. Dat 24/7 gras is niet de oplossing voor haar.

martika schreef op zondag 30 juni 2013, 19:26:


Sinds wanneer veroorzaakt een hoofdstel zo'n druk op de atlas dat dit ontzien moet worden? Als je een paard hebt met een dusdanig gevoelige atlas heeft-ie wel een vet fysiek probleem.

Je kunt er gelukkig wel een bit aan vast gespen, dat scheelt.

joop schreef >

Precies. En daarop was mijn reactie gebaseerd.

De 'nieuwe' trend in osteopatenland is dat het gros van de osteopaten bij het gros van de paarden atlasproblemen constateert. Die waren er nooit maar nu ineens wel.
En de makers van dit hoofdstel hebben daar zo te zien handig op ingespeeld.
Een sidepull geeft namelijk geen druk achter de oren.