femke gersteling schreef op woensdag, 17 augustus 2005, 0:38:
> Hoi, ik heb me bijna twee jaar lang verdiept in het NH werk met
> paarden onder de inspirerende en confronterende begeleiding van
> Pieter Baalbergen. Ik ga mezelf echt geen expert noemen, maar
> conditioneren om dat gene toe te laten wat jij wilt doen, maar
> is het dan echt iets wat het paard graag wil of is het iets wat
> het dier maar ondergaat omdat het anders iets onplezierigs moet
> verduren? Altijd een leuke vraag voor jezelf!
Hoi Femke, ik ben het dus helemaal met je eens.
En met name met het laatste. In mijn ogen is het aanraken met de CS een
desensibilisatie die niet gevraagd vanuit het paard komt maar vanuit de mens omdat de mens vindt dat hij moet wennen aan een aanraking of wat ook.
In mijn geval wacht ik tot er een moment komt dat het als vanzelf gaat. Dat moment komt er altijd en je hoeft er niks voor te doen behalve veel bij je paard zijn en hem veel observeren.En weer die groep als voorbeeld die mij helpt.
Ik ben nu zover dat ik Diesel ben aan het inrijden en dan weer ontstaan er momenten, kansen. Ik nam me niet voor om op hem te stappen en plots was toch het moment daar omdat ik dat in hem zag. (Hij was al een kei in grondwerk dus daaraan hoefde ik niet veel te doen). Die tijd die dat paard nodig heeft bepaal niet ik maar
hij. Het is voornamelijk een kwestie van vertrouwen van hem uit.
Er is nog geen moment van strijd of twijfel geweest, ik ben zeer duidelijk naar hem toe, maar hij bepaalt.
En ik ga graag met hem mee, maar ik blijf wel die leidende mens.
Groetjes, Pien
www.spirithorses.be
Warboel
