delinde schreef op woensdag, 14 september 2005, 10:14:

Knip


Hallo Kris, een NAET of 'n JMT-behandeling beschrijven is zeer moeilijk. Het komt erop neer dat je een subsistuut gebruikt, een plaatsvervanger die de daadwerkelijke behandeling ondergaat. In dit geval Jette, de andere therapeut.
Jette ontvangt de behandeling, en geeft, door huid-op-huid contact de behandeling door aan het paard. Alle protocollen worden als vraag gesteld, d.m.v. een sterke of zwakke spierreactie van een arm. Klink heel vaag, maar zo werkt het wel.
Heb je veel weerstand in je arm en kan de therapeut de arm niet makkelijk naar beneden drukken, heb je geen allergie voor de stof die je op dat moment in je hand hebt. Heb je helemaal geen weerstand, nou.... dan ben je knap allergisch...
Een allergeen kan van alles en nog wat zijn....
Ook trauma's zoals de boosheid, verdriet, hulpeloosheid. D.m.v. dezelfde spiertesten wordt het aan het lichaam 'gevraagd', je onderbewuste reageert hier meteen op door zwak of sterk te zijn.
Ik hoop dat ik niet zelf aan de trauma's van mijn paard heb bijgedragen! Dat dit dus al in een verder verleden, in de USA ligt..... De kwikvergiftiging kan hij, onbedoeld, wel hier in NL opgelopen hebben door de landbouwbestrijdingsmiddelen...
Dus nee, ik zal er niet aan meewerken dat de problemen terug komen maar hem zo goed mogelijk verzorgen, Paard Natuurlijk!

De hoeven spelen al veel langer, en waren al 1 jaar ijzerloos... En ook hard op weg om te verbeteren. Toevallig vallen de JMT behandelingen samen met zijn nu goed gaan op de verharde weg. Maar: omdat zijn imuumsysteem zo ontzettend gaat verbeteren zullen ook de hoeven nog sneller verbeteren... Dit was dus geen proces van 2 weken maar van 1 jaar.... )
Toen hij nog op ijzers stond, voorheen dus, liep hij altijd gevoelig... Wij denken dat hij al drie jaar hoefbevangen is....

Groetjes,

Wil.

Peet schreef op woensdag, 14 september 2005, 12:19:


Hi Peet... even nog een reactie van mij hierop: met de JMT techniek bereikt met zeer goede resultaten in de psychologische trauma's....
Even m.b.t. Chaser: van een paard waarvan ik de laatste maanden uitsluitend de fraaie achterkant mocht bewonderen heb ik binnen 2 weken weer een vrolijk en opgewekt paard wat mij in ieder geval weer begroet en ook weer naar mij toekomt!
Hij wil weer geknuffeld worden, hij wil aandacht, hij wil z'n Boett-deken op en komt als ik hem roep.... Nou.... voor mij staat als een paal boven water dat hoe JMT dan ook mag werken.... het voor mijn paard in ieder geval flink wat gedaan heeft!
Buiten dat: heel erg off-topic: zal ik aanstaande zaterdag ZELF een JMT-behandeling ondergaan, om de laatste restjes 'weet-ik-veel' op te ruimen... en daarna persoonlijk als subsituut voor mijn eigen paard te dienen.
Als jou immuumsysteem goed werkt en je lichaam in balans is, worden ziektes, trauma's, allergien... etc. veel beter en sneller verwerkt....

Groet,
Wil.

Moira schreef op woensdag, 14 september 2005, 13:13:


Heeeeee???? Moira??? Welkom op Paard Natuurlijk!
Blij dat je er bent... jij kunt dat veel beter uitleggen als ik! En Moira, je hebt gelijk.
Toen ik mijn allereerste behandelingen van Jette kreeg, kwam er oud zeer naar boven, nl. een rodeo-rit van zeker 20 fikse bokken (nee jongens, NIET met m'n Chaser) die ik alleen maar uit kon zitten omdat er een Australian Stocksaddle op lag...
Dankzij de vleugeltjes ging ik dus niet vliegen... Maar achteraf had ik veel beter wel kunnen vliegen... Want na 20 van zulke bokken, neus tussen de voorbenen en achterbenen steil achterover uitslaan, had ik dus wel een Whiplash!
En vlak na de eerste behandelingen van Jette... kwam de Whiplash en bijbehorende pijn voor zo'n 10 min. per dag terug!!!! Dat heeft 3 dagen geduurd... maar ik weet nog heel goed hoe het voelde....
Een van de 'bijwerkingen' van de NAET methode.... Positief eigenlijk, want er gebeurd dus wel degelijk wat in je lichaam....
Groet,
Wil.

Marlies schreef op woensdag, 14 september 2005, 17:57:


Hoi,

Chaser doet niets liever! Hij heeft in de USA een speciale showgalop geleerd, the Rocking Chair Canter.. jaja... mondvol. Het komt er op neer dat dit een voorwaartse beweging is waarbij de achtervoeten voetje voor voetje voorwaarts gaan.
De voorhand komt bij iedere galoppas (zo je wilt!) omhoog in een soort steigerparade.
Veel mensen denken dat dit verzet is... maar hij doet dit op een voor hem duidelijk commando, nl. het opheffen van de buitenteugel.
Omdat hij dit goed kon, en het ook mooi vond, heeft hij heel gemakkelijk steigeren geleerd.... op het commando: STIJG... Ja )) ik kon even niets beters verzinnen!
Hij is van nature een voorzichig paard en vind bovendien dat zijn onderkant het allermooiste is... Dus vind hij dat prachtig om te laten zien )
En inderdaad: hij heeft een goede en heel stevige achterhand.

Groetjes,
Wil.

Hallo,

vandaag via een oude kennis pardoes een Quarterhorsemerrie gekocht. Op dit moment staat ze al bij Chaser in het weiland.
De kennis vertelde dat ze in juni met dit paard gemend had, paard (NOA) is van iets geschrokken en p.o. met 1 been buiten de inspan terecht gekomen.
Gevolg: fikse paniek en paard aan de kletter. De kennis is kennelijk even 'weg' geweest, groom is van het rijtuig afgevallen en toen de kennis bijkwam kon ze zelf het paard toch nog laten stoppen.
Dat is het verhaal over wat er gebeurd is.
Ze zegt zelf dat ze niet zo'n held was, nu helemaal nooit meer en mennen is helemaal afgelopen. Ze wil met dit paard nooit meer iets doen. Ligt niet aan het dier, maar zit in haarzelf. Ze heeft NOA vanaf juni met behulp van een DA goed verzorgt.
Het was een heel diepe vleeswond, tot op het bot. Gelukkig geen spieren, pezen of bot beschadigd. Volgens haar is het al een flink stuk genezen.

De kennis heeft eigenlijk de moed opgegeven en kan op dit moment de verzorging van NOA niet meer aan. Ik ben gaan kijken en mijn eerste indruk was een zeer vriendelijk en attente jonge merrie die misschien een beetje pech heeft gehad.
Ik kon haar overal aanraken en ik vond haar rustig overkomen. Ze werd dagelijks afgespoten en daarna werd er gemalen koffie over de wond gegooid. Dit schijnt eventueel wild vleesgroei tegen te gaan.
Verder, indien nodig, pijnstillers, Buut.
Jullie kunnen de foto's van NOA bekijken op

http://www.mijnalbum.nl/Album=GWEZQVDQ

Ze staat niet op ijzers en heeft dit ook nooit gestaan. Het lijken wel wat lange tenen maar daar kunnen we wel wat aan doen.

Graag jullie mening over hoe deze open wond verder te behandelen.
Ze loopt absoluut niet kreupel en heeft verder geen koorts of zo.
Paard is goed verzorgd, ingeent en ontwormd etc.etc.

Groetjes,

Wil.

Spirithorses schreef op donderdag, 15 september 2005, 0:46:


Hi Pien, ik zal alle info lezen en eens kijken wat het beste is voor deze merrie.
Ik vind haar al behoorlijk lage hielen hebben.... van nature. Alleen die tenen ;-((
Pffff. veels te lang. Ze is wel bekapt geweest maar niet zoals wij dat doen.
Nu, laat ze eerst maar even 'thuiskomen' en acclimatiseren. Het lijkt alsof ze hier al jaren woont maar we zullen elkaar toch eventjes moeten leren kennen.
Alhoewel ze tot nu toe erg 'cool' overkomt en alles geloof ik wel prima vind.
Ik denk dat Chaser de komende winter een heel prettig gezelschap heeft )
Want de afspeenprojecten gaan binnenkort weer, flink gegroeid, terug naar hun baas.....

Het leuke: toen ze aankwam keek Chaser op en ik zette haar meteen in z'n weiland.
Haha... ze stonden binnen een paar minuutjes al maantjes te kroelen...
Nou.... dat zegt mij genoeg! Chaser heeft meestal een flinke afstand van 'vreemde' paarden en zeker voor merries heeft ie een heilig ontzag....
Deze NOA werd meteen geaccepteerd... toch weer leuk om te zien.
Als zij nou Chaser is beweging en Chaser haar nu in beweging houdt.... ))

Groetjes,

Wil.