Wil schreef op dinsdag, 4 oktober 2005, 14:58:


Hallo Wil,

wat fijn voor je dat het zo goed geneest. Dan is het ook te gek om nog snel even iets anders te proberen. Van zilverwater heb ik eigenlijk nog nooit gehoord. Kan je dat in Belgie bij de aphoteker halen?

Groetjes,
Sabrina

Kristel Vanden Boer schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 19:23:


Hoi Kristel,

ik ben niet zo bekend met parelli. Vroeger hebben ze me geleerd: als je wilt stoppen moet je aan de teugels trekken! Heel idioot dus.
Heel veel heb ik echter geleerd uit het boek van Klaus Ferdinant Hempfling. Hij stuurt, stopt en laat zelfs paarden achterwaarts gaan zonder enige optoming.
Nu heb ik voor het eerst zijn manier van stoppen toegepast op het beleren van mijn driejarige ruin. Hij reageert daar super op! Mijn probleem als ik rijd met bit en dergelijke is altijd dat ik een paard niet op een fatsoenlijke manier tot stoppen kan brengen. Dat probleem heb ik bij hem dus niet (en hopelijk nooit meer).
Ik zal het even uitleggen: Om te stoppen kantel je het bekken, buigt je bovenlichaam licht voorover, en sluit je benen aan.
Een paard dat nooit op die manier gereden is zal daar misschien niet dadelijk op reageren. Maar oefening baart kunst!
Ik kan je niet uitleggen hoe verrast ik was dat dit werkelijk werkte op een paard waar nog nooit iemand op gezeten had. Hij gaat op die manier zelfs achteruit! Wat nog het leukst is: hij stopt ook nog eens mooi verzameld op de achterhand! Als je het wilt weten; ik rijd hem nu op een gewoon stalhalster met teugels, die ik zeker voor het stoppen, helemaal niet gebruik.

Wel heel opvoedend voor mij want nu merk is pas hoe vaak ik eigenlijk onbewust naar voor ga zitten op het paard. Vooral bij het rijden van wendingen heb ik die neiging. Dat leert hij me dus wel af door dan telkens zo plotseling er de rem op te gooien dat ik me een hoedje schrik!
Ik weet niet of je hier iets aan hebt want parelli doet het misschien op een heel andere manier. Maar mij valt dit echt 100% mee.

Groetjes
Sabrina

Nick Altena schreef op donderdag, 6 oktober 2005, 20:15:


Ja Nick,

ik wist wel dat daar reactie op zou komen.
Dat geloof ik wel. Maar hier is het nu eenmaal zo. Iedereen zou mij gek verklaren als ik zou zeggen dat ik nog een paar jaar wacht. Hij is eigenlijk nu 3,5 j. Dat is natuurlijk geen excuus maar het komt misschien nu over alsof ik hem al echt aan't "trainen" ben. Dat is niet zo.
Wat ik vooral met hem doe is grondwerk, aan de hand met hem buiten gaan wandelen enzo. Daarbij komt het voor dat ik hem eens bestijg om hem de basis al bij te brengen. Maar ik zal nooit langer als 10 min op hem rijden en dan is dat nog voornamelijk in stap. Dus daar zal hij wel niet dood van gaan. Bovendien vind hij het allemaal geweldig, dat kan ik aan zijn hele houding merken.
Kan jij me misschien aan informatie helpen waarin staat dat een driejarig paard nog te jong is zodat ik argumenten heb om aan mijn omgeving te tonen? Dan bedoel ik natuurlijk wel echt wetenschappelijke bewijzen he. Mijn gezond verstand zegt ook wel dat een driejarige nog te jong is om vollop mee beginnen te trainen (en dan heb ik het nog niet over de manier waarop).

Groeten
Sabrina

Nick Altena schreef op donderdag, 6 oktober 2005, 21:46:


Hallo Nick,

Heb je zelf paarden die je de ORS hebt aangeleerd? Heb je het ook echt al moeten gebruiken in noodsituaties? Ik zou het ook graag aanleren maar ben een beetje onzeker of het wel echt werkt in een panieksituatie. Ik begrijp denk ik wel het principe. Dat het werkelijk een reflex moet worden want zoals je zegt "in panieksituaties luisterd een paard zelden naar gesproken aanwijzingen" alsook naar je normale manier van stoppen volgens mij. Gelukkig heb ik nog zo geen noodsituatie meegemaakt maar voorkomen is beter dan genezen he.

Dan heb ik nog een vraagje: Hier op de site staat bescheven hoe je het moet aanleren. Maar waar ik enige moeite mee heb is dat je je hand over de teugel moet laten glijden en het paard daarop een reflex gaat ontwikkelen. Als ik op het paard zit en mijn teugels vastpak dan laat ik automatisch mijn hand over de teugel glijden om hem op de juiste plaats vast te nemen. Dat gaat toch voor verwarring zorgen? Kan ik het paard ook op een andere manier zijn hals laten buigen? Ik noem nu maar een dom voorbeeld: door op zijn schouder te tikken. Zou het op die manier ook een reflex kunnen worden?

Groetjes
Sabrina