Ik wil hier even een probleem voorleggen.
Mijn paardje staat nu zo'n 5 maanden op blote voeten dat dit niet makkleijk zou worden had ik al verwacht, hij heeft hele platte voeten/zolen, en was met ijzers al gevoeliger op grind.
Het begon met gevoeligheid, ik heb hem in het land gezet en ging dagelijks een klein stukje wandelen.
Ik heb omdat dat eigenlijk ook al niet ging, hoefschoenen aan laten meten bij Smit.
Voor ik die schoenen had werd duidelijk dat hij een hoefzweer had in de toon, die zat zo diep dat de dierenarts het niet aan durfde die er uit te snijden.
Hij had vreselijk veel pijn, en de kans dat hij ook hoefbevangen zou worden was groot,het enige wat hielp was stalrust en pijnstillers, en zijn voet in gips, dat voelde niet goed maar als hij alleen maar even had gelopen was het de volgende dag helemaal niks.
Sinds een paar weken is het gips eraf en is de zweer eruit, en loopt hij weer goed op zachte ondergrond.
Hij stond in een landje apart met zijn schoenen aan want er liggen ook wat stenen, dat ging prima totdat hij een keer door het poortje schoot en vreselijk is gaat rennen.
Zijn voeten zijn bij zijn hoefballen helemaal kapot het lijkt wel of zijn hoef is los gescheurd je kan het echt omhoog klappen, bij de kroonrand zo gezegd en kijkt dan naar het leven.
Dus nu zie ik het niet meer zitten, hij staat nu maar zonder hoefschoenen in het land, en s'nachts op stal, ik maak twee keer per dag zijn voeten schoon met betadine shampoo en doe daarna cotivet, op de wonden.
Ik zie het alleen niet meer zitten, wie heeft dit ook meegemaakt en steekt mij een hart onder de riem.