Ilona Kooistra schreef op vrijdag 4 november 2005, 19:14:
knip

Ilona, hoe goed je het ook bedoelt, ik had nog zo gevraagd mijn bericht of niet of in zijn geheel te citeren.
De erg duidelijke opmerking van Peter, waar weinig voorafgenomen stelligheid voor nodig is, hoort namelijk echt onlosmakelijk bij dit antwoord. Anders slaat het helemaal nergens op.

En onvolledig geciteerd worden is zeer storend (en erg slecht voor de context).

Peter Donck schreef op zondag 6 november 2005, 22:02:

Lijkt me voor de hand liggen, maar als je dat niet snapt wil ik het voor de volledigheid nog wel even helemaal citeren hoor. Het was niet mijn bedoeling jouw uitingen te manipuleren.

-------------------
--------------------


?

Peter Donck schreef op maandag 7 november 2005, 7:46:

Nee, ik denk het niet.
Hahahahahahahahahahahaha!
Maar ik laat 't hier maar bij.

ingrid van der post schreef op maandag 7 november 2005, 19:56:

Een van de bekappers (Fred Kammer) die ook op deze site staat ment zijn Shires (!) bitloos. Als ik er niet heel erg naast zit met de No-bit bitless bridle (bitloos_hoofdstel.htm)." target=_blank>http://www.paardenservice.nl/bitloos_hoofdstel.htm).

Ik lees over paarden die "uit hun dak gaan" en daartegen beschermd moeten worden. Dat doen paarden die gewend zijn buiten te staan en al helemaal in een kudde niet zomaar, en zowiezo niet als ze geblesseerd zijn.
Dus heb je een paard dat altijd binnen staat en bij buitenkomen automatisch "uit zijn dak gaat" (wat ik inderdaad vaak zie gebeuren) dan zou ik zeggen... bescherm dat paard dan maar tegen zichzelf. Zet een klein uitloopje af ofzo.

Staan paarden met zijn 2 of max. 3-en buiten op een ruime weide (wat hier het geval is?), dan zou ik er niets aan veranderen. Gecontroleerde, rustige beweging is volgens mij altijd beter. Het paard weet hoever hij kan gaan. (Tenzij we te maken hebben met paarden die geen natuurlijk gedrag meer kunnen/mogen vertonen.)
Inderdaad geen zware zandbakken, maar gewoon de vlakke weide, dat lijkt me logisch.

Moet een paard in een grotere kudde functioneren, dan kán het wel eens handig zijn om hem op zijn minst apart, of samen met een ander rustig paard te zetten. Beetje afhankelijk van de positie in de kudde en in hoeverre zo'n paard zich ongestoord kan overgeven aan zijn blessure.

Christel Provaas schreef op dinsdag 15 november 2005, 18:59:
Marie-Christine Vesters schreef op woensdag 16 november 2005, 9:34:

Hahahahahahahaha!
Heeft men mij al eens fijntjes gewezen op het feit dat ik werk voor mijn paarden in plaats van omgekeerd, maar jij doet het nóg beter.
Inspannen die verwende mormels Christel!!

Christel Provaas schreef op zondag 20 november 2005, 19:53:

Gaat het hierover? Is al eerder voorbijgekomen volgens mij. Men dacht dat het niet echt was. Ik kreeg het vanmorgen in de nieuwsbrief van de dierenbescherming binnen.

http://www.dierenbescherming.nl/nieuws.php?id=1181

Zal, hoe bizar, toch wel echt zijn denk ik....

Oeps. Het was misschien handig geweest eerst even te checken of die paarden nou wel zo verschrikkelijk op stal stonden.....

En verder vind ik dat de zo logisch gevonden rekensom niet klopt.
Omdat er nog miljoenen anderen in hetzelfde of nog rottere schuitje zitten, kan ik met een gerust hart mijn rug keren naar hij/zij die op mijn pad kruist?

Wel. Ieder zijn filosofie. Wat mij betreft kan ieder levend wezen dat mijn pad kruist op mijn maximaal mogelijke medewerking rekenen. Ieder levend wezen dat zijn leven op een aangename manier kan eindigen is er een. Ieder individu telt.
De kip op mijn stoep vindt zijn asiel. Of er nu tegelijkertijd miljarden soortgenoten doorgedraaid worden of niet.

Zo ook ieder dier dat niet hoeft te sterven en zijn leven hoeft te lijden in gruwelijke omstandigheden omdat ik ze niet op wil eten er ook een. Ik wil niet persoonlijk medeverantwoordelijk zijn aan al dat leed.

3x Hoera voor de mensen die de Friese merrie opgevangen hebben en nog voor haar betaald ook! En die trouwens nog een heleboel andersoortige noodruftigen opvangen. En die géén ander paard in plaats van die merrie gekocht hadden, omdat ze namelijk aan opvang doen....

Sluit dan ook maar gelijk alle honden- en kattenasiels? Stoppen met het opvangen van door onze maatschappij misbruikte wezens door mensen voor wie het individu wel telt is slechts het ene eind van de lijn. Voorlichting, controle, regelgeving het andere eind. Onlosmakelijk verbonden.

En inderdaad.
Stop nou es met die veulens, kuikens, kittens en wat mij betreft ook kinderen! (Want hoe zou de wereld erbij gebaat zijn al de diersoort mens nu eens lekker uitstierf. Is er geen terug-naar-natuurlijk-stroming meer nodig ook Het is al 43 jaar mijn motto, maar de mensheid snapt er betreurenswaardig weinig van. Het is ook ZOOOOO leuk zo'n veulentje...... (een waarheid als een bio-koe!)

Frans Veldman schreef op vrijdag 25 november 2005, 15:10:

Ja. Probeer 't eens Frans. Misschien dat ik 't nu snap......


Ha! Je bent toch niet de enige Mensa gegadigde hoor. Fout. Wat doen mensen die dieren opvangen? Die nemen een van die overige 50 paarden.


Yep!


Tuuuuuuuuuuuurlijk! Had je het nou onlangs over leesbrillen?

e m kraak schreef op vrijdag 25 november 2005, 15:00:

!!!!!!!
Dat 't BESTAAT!!!

Hoe heb je dat zo snel gevonden? Heb je er naar gezocht?????

Maar nee, ik sluit me nergens bij aan. Ik heb een hekel aan bewegingen.

Dikke zachte konten van dikke hersenloze mutsen (of wat was 't ook al weer es...) verdelen dus beter druk dan de knokige billen van een mager scharminkel?
Of....
....een houten zadel!!!!

Ik vind het toch zó jammer dat ik het allemaal niet kan begrijpen...

Frans Veldman schreef op vrijdag 25 november 2005, 17:08:

Nee. Dat is en was de oplossing.


Ja. goed zo!


Waarom? Laten we het bij het reeds bestaande asielsysteem houden alsjeblieft.

dan volgt heel je verhaal over:
en
enzo.

Wat dus niet van toepassing is, maar leuk verzonnen.


Okay. Ik probeer het nog eens uit te leggen (hahahahahaha!). Pak je leesbril er eens bij en lees nog ff terug:
"Voorlichting, controle, regelgeving het andere eind. Onlosmakelijk verbonden. "

In plaats van méér ruitertjes die leuk Parelli doen en veulentjes fokken heb ik eerlijk gezegd liever minder ruitertjes. Dus.... strengere regeltjes, meer voorlichtinkjes, betere controletjes enzo....

Is toch veel logischer dan dat hele promootverhaal?

Huertecilla schreef op vrijdag 25 november 2005, 17:12:

Echt niet?

Hahahahahahahahahahahaha!
Leg nog es uit dan, ik snap het nog steeds niet.

Komt dat misschien omdat mijn hersens verdwenen zijn?
Tegelijk met die boom waarschijnlijk.
Je let ff niet op.... en....

Ah toe..... Leg nog es uit......

't is ook zo moeiiiiiiiiiiluk!

Frans Veldman schreef op vrijdag 25 november 2005, 17:33:

Okay, we gaan gewoon door...
Nee.

Asiels zijn veelal geïnitieerd en gerund door mensen met goede bedoelingen die voor een aantal individuele dieren een (levens)groot verschil maken.
Het is niet de taak van deze mensen om voor alle dieren die in onze maatschappij een lullig leven en dito einde beschoren zijn een oplossing te bieden.
Dat is iets te complex nietwaar?


....miljoenen kippen, varkens... etc. etc. Mijn god, ik wou dat ik daar iets op kon verzinnen.
Maar dat ik dat niet kan, wil niet zeggen dat ik bijvoorbeeld het hangbuikzwijntje dat op mijn deur gedropt wordt niet binnenlaat.
Ook al is het zo dat daarmee de mensen die dat dier ooit kochten er gemakkelijk van af kwamen. Is het dier op dat moment met mijn weigering geholpen?
Ben ik vervolgens verplicht alle overtollige zwijntjes te adopteren? Het zwijntjesoverschot op te lossen?


Nee dus. Weer die leesbril erbij. Weer ff terug.
ff naar dat andere eindje. ff die parelliënde veulenskwekende ruitertjes onderdrukken.... eh.... anticonceptie zeg maar.... beter dan abortusje ofzo? Zoiets? Is het dan duidelijk?

Wat ik nu al een tijdje probeer uit te leggen is dat de oplossing voor - om bij bovenstaand voorbeeld te blijven - een mogelijk hangbuikzwijntjes misbruik niet ligt in het afwijzen van dit dier dat nu eenmaal in deze positie gekomen is, maar aan de andere kant. Bij het begin.

En dan volgt een nieuw verhaal dat eindigt met:

Ik ook. Ik voorzie hetzelfde probleempje bij dit verhaaltje.


Voor wat betreft alle dieren. En zeker zolang kerk en staat nog steeds niet echt gescheiden zijn.
Maar dat ontslaat niemand van persoonlijke verantwoordelijkheid. Het verschuilen achter leiders is een van de meest irritante gewoontes van veel mensen.


Wie zegt dat ik of jij of mensen die dieren opvangen als individu dát op kunnen lossen. Dat zou al te megalomaan zijn.
Nee hoor. Ik doe mijn nederige best. En daarnaast probeer gewoon nog steeds zelf in ieder geval niet bij te dragen aan overschotten, zelf zo min mogelijk verantwoordelijk te zijn voor leed en een verschil te maken voor ieder individueel wezen dat mijn pad kruist.

Ieder levend wezen is er een. In wat voor constructie en maatschappij dan ook.

Ik kan alleen maar hopen dat als jij of ik ooit door omstandigheden in desperate staat aan iemands deur kloppen, de persoon die opendoet niet al te grootse afwegingen gaat maken alvorens ons binnen te laten.

e m kraak schreef op vrijdag 25 november 2005, 18:09:

Eh... niks?
Als ze maar een goed leven hebben gehad en netjes geslacht worden.
Er zijn nu eenmaal massa's mensen die graag heel erg veel vlees eten en die moeten toch geholpen worden.

Maar wat is er nou eigenlijk tegen het gunnen van een mooi pensioen voor een merrie die haar hele leven veulentjes gebaard heeft zodat de ruitertjes leuke raspaardjes met konden kopen?

Als iedereen hier nu eens stopt met kopen van paarden naar wens, ras of gangen en vanaf nu alleen nog maar adopteerd wat er op hun weg komt....

Of is dat nou net zo utopisch als: