epona schreef op donderdag 5 januari 2006, 13:30:


Ja, ik denk dat ik goed begrijp wat je bedoelt.
Maar het woord Natuurlijk bekappen zegt het al, De zool geeft aan hoe het met de binnenkant van de voet gesteld is en we volgen deze natuurlijke grens.
De hoeken zijn een gegeven bij de Strasser methode. Bv de kroonrand moet ten opzichte van de grond altijd een hoek van 30 graden zijn. De voorhoef moet een vast aantal graden zijn, de achterhoeven mogen wat steiler staan dan de voorhoeven.
Allemaal exact op het aantal graden vastgepind.
Mijn Shiny heeft ook nooit ijzers onder gehad, zijn voeten zijn ook veel breder dan die van mijn andere paard , die nu veertien is en volgens mij 12 jaar op ijzers heeft gestaan.
Als ik dan van boven naar de hoeven van Shiny kijk dan denk ik: goh, wat plat eigenlijk. Draai ik zijn voet om dan zie ik een prachtig ronde holle hoef met een dikke hoefrand en een mooie witte lijn.
Hij loopt overal over, zonder een centje pijn, met korte hielen en de hielen zitten naast het breedste punt van de straal.
Ik zou me absoluut niet druk maken om hoeken. Desnoods, als dat voor jouw gemoedsrust beter is en je paard loopt er goed op, de hielen ietsje hoger houden, zolang je paard maar goed afwikkelt, dus hielen eerst.
Natuurlijk bekappen zegt: we volgen de natuur en bij goede regelmatige nabootsing van de natuurlijke slijtage die je paard zou hebben als hij op een harde onregelmatige bodem loopt, wordt de stand van de voet vanzelf optimaal.
Welke hoek de voet dan ook maakt. Hij heeft niet voor niks scharnierende gewrichten.

Piet
nah, tuurlijk Natuurlijk!

Jet van Gulik schreef op donderdag 5 januari 2006, 20:03:


whoaw Dat mag je even uitleggen aub. Clickeren gebaseerd op de Monty Roberts methode?????
Piet

epona schreef op donderdag 5 januari 2006, 20:56:


Zonder de voeten gezien te hebben, (wat poepie link is om dan een mening te geven), zou ik als reactie op wat jij schrijft, zeggen dat de hielen dus nog wat lager kunnen. De straal zou ik laten afslijten door veel over straat te lopen en zeker niet in gaan snijden. Laat de verhouding straal/ hiel zichzelf maar regelen. Dat kan de natuur perfect.

Piet
nah, tuurlijk Natuurlijk!

Peter Donck schreef op donderdag 5 januari 2006, 21:55:


Ik geloof dat we hieronder het lek boven hebben.
Het grote verschil in beleving tussen de een en de ander


Ik vind het zeer typisch voor onze macho mannuh dat er geen woord bij deze opsomming staat , die begrippen als liefde of meelevendheid vertolken, maar woorden die nog niet in de donkerste spelonken van hun ziel uitgaan van de gevoelens van het dier.
Is dat spaans? Macho?
Dierenmishandeling dat is Nederlands, dus laat ik het daar maar bij houden.

Jet van Gulik schreef op donderdag 5 januari 2006, 23:35:


Monty Roberts en Clickertraining....... Ik hoopte al dat je iets verkeerd gelezen had......
Er is hier pas nog een discussie geweest over de voor en tegens van de methode Roberts. Ik denk dat wanneer je even zoekt je wel het een en ander vindt. In mijn ogen is het bijna de tegenpool van clickeren, omdat ik niet zie hoe je nog meer druk op je paard kunt leggen dan met een join -up, al of niet overgoten met een "kuddegedrag" sausje. Terwijl clickeren practisch zonder druk werkt .
De werkwijze bij clickeren kan ik helemaal op papier zetten, maar ik vind dat je die gezien moet hebben.
Het principe is doodsimpel. Maar er zijn wel een paar valkuilen, die je overigens ook weer heel gemakkelijk kunt vermijden met de juiste instructie.
Zaken als je eigen timing en het paard beleefdheid aanleren zijn enorm belangrijk maar moeilijk uit te leggen op papier.

Piet

Piet schreef op vrijdag 6 januari 2006, 8:26:


Toch nog even een aanvulling.
Het is niet zozeer dat ik verwezen heb naar de site van Inge, omdat je daar zo nodig het boek moet bestellen, ( het is een echt handboek voor het clickeren ) want dat is zoals Ilona zegt ook hier te bestellen.
maar kijk eens onder de knop Artikels en dan "basics" Daar staat toch meer uitgelegd dan dat je misschien gelezen hebt. Ook over het " starten" van een paard
Piet

Nick Altena schreef op zaterdag 7 januari 2006, 0:29:


Kan nog net voordat ik met de voorbereiding voor de cursus van vandaag start :)...een stukje theorie.
Helemaal goed Nick,
Als je geen kwartierbogen maakt en de zool maakt op die plaats wel een welving, zal daar de hoefwand te lang zijn.
Daar komt dan ruimte voor flares, dus een losse witte lijn en scheuren in de hoefwand.
De druk in de kwartieren van de hoefwand op de grond zal bij het lopen door de buiging in de voet te groot zijn (en te zien zijn aan een bolling van de kroonrand), waardoor de groei op die plaats afneemt, de hoefwand zwakker wordt. Dit willen we nu juist niet.
We willen graag een optimaal groeiende, sterke hoefwand en wel zonder dat er spanning in de voet ontstaat.
Dus daarom volgen we ook in de kwartieren gewoon de zool.

Piet
nah, tuurlijk Natuurlijk!

sheila coolen schreef op zaterdag 7 januari 2006, 23:06:


Als je even kijkt bij anatomie van de hoef, dan vind je daar wat we met kwartieren bedoelen.
Als de zool op die plaats een holling heeft is er sprake van een kwartierboog.

Piet
nah, tuurlijk Natuurlijk!

Ilona Kooistra schreef op zondag 8 januari 2006, 13:40:


Tja, al lang getrouwd zeker he ?
:)

Piet
nah, tuurlijk Natuurlijk!

CooLLady schreef op maandag 9 januari 2006, 0:36:


Is de tandarts geweest? Eet ze misschien moeilijk door een slecht onderhouden gebit?
Ik zou heel erg voorzichtig zijn met mais, appels en wortels.
Hoe minder suiker hoe beter.
Bietenpulp zonder toegevoegde melasse zou bv veel geschikter zijn.

Piet
nah, tuurlijk Natuurlijk!

Spirithorses schreef op maandag 9 januari 2006, 0:47:


:) Heb ik het juiste baasje gezocht of niet ?

Ik schrijf het maar even aan deze kant. Het gaat over zo maar een gedachte die bij me opkomt over wintergras, fructaan en hoefbevangenheid.
Iedereen die denkt een antwoord te hebben op mijn volgende vraag: "graag!". Want dit berichtje staat vol speculaties en aanname's, simpelweg omdat ik de weg niet weet om achter definitieve antwoorden te komen.
Ik loop al maanden met het idee, dat we mogelijk met zijn allen rond het hele fructaan gebeuren iets over het hoofd zien, of ergens langs kijken zonder het te zien.
Ik vind het min of meer aannemelijk dat het gras in deze tijd fructaan opneemt om dat als een soort anti- vries te laten werken. Je kunt dat nog wel als natuurlijk zien. Hoewel je je af kunt vragen of gras ongelimiteerd fructaan kan blijven opslaan? Als er geen verbruik is, of misschien een minimaal verbruik om in leven te blijven, (want het hoeft nu niet te groeien) Waar blijft die zooi dan? Hoe natuurlijk is het dat een plant maar voedingstoffen op blijft slaan, terwijl het niet nodig is?
Maar laten we ervan uitgaan dat het programma van Frans in zo verre klopt, dat het een aardige indicatie is van het verloop van het fructaangehalte in gras.
Nu lopen onze paarden daar van te eten.
Het fructaangehalte is al 2 dagen hoog en hier en daar nog stijgend.
Bloedje link zou je denken. En toch: er gebeurt niks. Tenminste, voor zover ik kan overzien.
Dus dan zou je denken: "het maakt niks uit voor een paard wat altijd buiten loopt hoe hoog het gehalte is"
Zou de natuur daar geen rekening mee gehouden hebben? Heeft zij dat niet geregeld?
Is het niet simpelweg zo, dat juist omdat het koud is, en een paard buiten loopt, hij veel meer suiker -brandstof- kan verwerken en gebruiken in zijn darmkachel ?
Stel dus: je paard loopt altijd buiten, krijgt geen onnatuurlijke suikers bijgevoerd en eet dus eerlijk natuurlijk voer.
Moeten we dan bang zijn voor de gezondheid van een graseter als hij gras eet?

Piet

Ilona Kooistra schreef op maandag 9 januari 2006, 12:58:


Dat is ook een interessante stelling. Ons gras is niet natuurlijk!
Om hoefbevangenheid op te lossen moeten we dus natuurlijker gras zaaien?
Ik denk dat ons gras wel degelijk natuurlijk is, alleen andere groei-eigenschappen heeft. Het zijn ( ik weet niet of het inmiddels al allemaal genetisch aangepast wordt) selecties, die dmv bv mutanten op bepaalde eigenschappen worden gekozen en verder gekweekt. Bv, breed uitstoelende groei of groei bij lagere temperaturen, of "als de donder reageren als je stikstof op je mik krijgt" enz enz.
Je klinkt heel zeker als je zegt dat "natuurlijke" grassoorten veel minder fluctueren in fructaangehalte. Is dat ergens te zien? Welk paard in Nederland loopt dan op natuurlijk gras?
Lopen de paarden die niet bevangen worden dan wel op die natuurlijker grasgronden? Welk gras hebben jullie?

Piet

e m kraak schreef op maandag 9 januari 2006, 12:56:


Je roept hiermee nog meer vragen op. Als ook dat allemaal niet uitmaakt, danken we dan het feit dat het paard gezond blijft aan de fructaan tolerantie die het heeft? En heeft een paard wat onder de zelfde omstandigheden bevangen raakt dat niet?

Of zou het toch een extra hulp zijn. Ik heb geen Ijslanders, maar normale :) paarden. en ik ga het nu eventjes op mensen betrekken.
Wat doen we in de winter? We eten stampotten, warme chocolademelk, hete snert met worst en we doen onze dikke jassen aan en een pet met oorkleppen op,stro in de klompn en een krant veur de borst M.a.w. van nature nemen we extra brandstof ondanks onze extra aankleding.
Dikke kans dat een paard dat ook doet.

Ilona Kooistra schreef op maandag 9 januari 2006, 13:27:


Nou, mooie gelegenheid voor een enquete?
Als je paard altijd in de wei loopt en het is hoefbevangen geraakt, welk type/soort gras eet het?
Als je paard altijd in de wei loopt en nog nooit bevangen is geweest, welk type gras eet het?