Jeannette van den Eng schreef op woensdag 25 januari 2006, 11:08:


'Gebruik'??????????!!!!!!!!!
Paarden hebben simpleweg een andere zweethuishouding dan mensen; ze kunnen hun electrolietenverlies niet aanpassen naarmate ze meer vocht verliezen.
'Electrolieten' toedienen is een doodlopende weg die bovendien geen zin heeft bij een duurlast. Als dat nodig is ben je voor een trektocht al een punt van niet-verder kunnen. 'Endurance' gaat wel over afstand maar is geen echte duurlast zoals een trektocht. Na een endurance kan een paard wéken herstellen en dat is na een te diepe duik in de vochtreserve ook nodig; dit is de meest kritische facror bij paarden: de relatie koeling/ zweet- electrolieten.
Bij een trektocht is dit niet mogelijk en moet je voorkomen; wat voor te diepe dip in welke reserve ook betekent een lange pauze in de tocht.
Een Noriker is zo'n beetje de meest ongunstige wat dit betreft en daarom zal je met voeding en belasting je schema en routine moeten aanpassen opdat je noodzakelijke stops en 'maandagziekte' zoveel mogelijk vermijdt.

Norikers zijn trekpaarden uit de bergen, geen ríjpaarden.
Realiseer je svp dat je in de zomer naar het zuiden gaat en Norikers notoire zweters zijn: tel 1 en 1 bij elkaar op en.....
Veel krachtvoer ga je echt niet nodig hebben, wel zo'n 200 strobalen, 100 hooibalen en veel, héél veel water, de hele dag door een beetje. Dát is de achillespees van de logistiek. Tenzij je de Norikers oneigenlijk gaat belasten, dan wordt het gewoon een mijnenveld van potentiële tripstoppers.

HC

Piet schreef op woensdag 25 januari 2006, 14:13:


Misschien is het slimmer als de dames op basis van wat ze nu al weten eerst keuzes maken. De manier van reizen, wat kan/moet en omgekeerd zijn nogal ingrijpend.
Verzeker je de water- een stro/hooi-voorraad voor onderweg vooraf, neem je een minimum mee, wat is het minimum etc. zijn zowel wat mogelijkheden als de noodzaak stérk van elkaar afhankelijk.
Kiezen ze voor onder het zadel, dan is de conclusie dat ze bijna niets mee kunnen nemen, geen onbelast = rustend paard hebben, dus minder dagafstand, dus meer rust, dus meer bivakvoorbereiding etc.
Twee Norikers voor een huifkar en een derde erachter of met een lichte ruiter onder het zadel is nogal wat anders als alles onder het zadel. Met een kar kan je ook een lichtgewicht vouwfiets meenemen en ben je niet voor ALLES van alleen de paarden afhankelijk en kunnen die ook daadwerkelijk eens uitrusten. Bijvoorbeeld.
2500 kilometer is ver, héél ver en je bent wél even onderweg. Ik bedoel; 25 km/dag gemiddeld is niet haalbaar en dát is al 100 dagen. Gemiddeld 5 km./dag meer/minder is 20% minder/meer reistijd.....

Basisvragen;
Wat is de dagelijkse behoefte van belast reizende Norikers aan water en stro/hooi?
Bedenk dat ze in de zomer naar het zuiden gaan.

Wat is, afhankelijk van de reiswijze, een realistische dagafstand?

Wat is het continuïteitsplan, het vangnet? Hoe verder je komt hoe verder weg het thuisfront.

Detailvraagjes;
Wat te doen als het een weeklang regent? Stoppen, natte paarden opzadelen of er twee inspannen?

Wat te doen als het een weeklang 40+ graden is? Stoppen? s'Nachts reizen?

Wat te doen bij de Pyrineëen? Hebben de dames al eens in de échte bergen gereden? Gaan ze lopen? Omhoog is zwaar werk, maar omláág is slópend.
Vraag maar eens aan bijvoorbeeld Pien hoe onervaren bergruiters en idem paarden een matig hellinkje ervaren en neem maar aan dat de bergrug tussen Frankrijk en Spanje een bérgrug is: de secundaire wegen zijn wat je in bv. bergetappes van de Tour de France ziet.

Alles kán: grote problemen, grote oplossingen, kleine problemen, kleine oplossingen.
Je kan niet alles vooraf oplossen en dat moet je ook niet willen, doch het is erg jammer als je er in België achterkomt dat je een fundamentele denkfout in een uitgangspunt gemaakt hebt. Of dat je na een kleine 100 km. aan de voet van de Pyrineëen moet concluderen dat die op de gekozen manier niet over te steken zijn.
Ook de 'sponsoren' schiet je daarmee in de voet want die krijgen dan negatieve publiciteit als resultaat.

HC

ElkeW schreef op woensdag 25 januari 2006, 18:00:


Wellicht ook combineren met een treintrip de Pyreneëen over.
Je moet óf de hele route op de zwaarste stukken inrichten óf de zwaarste stukken makkelijker maken

Hoe zit het als één van beiden een been breekt of acute maagdarmstoring krijgt? Spreekt de ander dan Frans of Spaans?
Deze 'ongevallen-kans' is trouwens de reden dat rittenorganisatoren het liefste met minimaal 3 ervaren ruiters op serieus pad gaan.
Je kan niet alles regelen dus is het slim om de basis zó te regelen dat je onvoorziene situaties veilig aankan. Een gemotoriseerde bivakwagen is een érg practisch idee voor zo'n eerste trip met 'onervaren' paarden en ruiters.

HC

Piet schreef op woensdag 25 januari 2006, 20:36:


...en wel Norikers.
Ok, dan is bijvoorbeeld de vraag;
- hoeveel stro/hooi (evt krachtvoer) en water heb je dagelijks (evt. onderweg) nodig?
- hoeveel moet/kan je meenemen en hoeveel blijft er als regelplicht voor het bivak over?
Wat is de ruwvoer-behoefte van drie belaste Norikers? 2 strobalen en 1 hooibaal of het equivalent daarvan? A baal a day keeps uitdroging away

Een andere vraag betreft het optimum tussen rijtijd en rijsnelheid mbt vochtverlies enerzijds en stuwkracht op de rug anderzijds. Er zijn verschillende 'goede' uitkomsten en bv. elk uur een stukje meelopen scheelt de wereld.
Drie-kwartier draven, kwartier ernaast lopen, plas-/drinkpauze, draven, meelopen, p&d-pauze etc. en zo ben je in 3 hooguit 4 ochtenduren door je dagafstand heen met een minimum aan belasting en een maximum aan hersteltijd voor de paarden en -bivak-regeltijd voor de ruiters.

De vraag over het continuïteitsplan blijft onveranderd.

HC

ElkeW schreef op woensdag 25 januari 2006, 21:01:


Jep een goede risisco-analyse: in dat licht is het ook verstandig om je te realiseren dat de échte 'koudbloed' Noriker niet vergeleken kan worden met de halve arabier Haflinger.
Ik heb echter inmiddels begrepen dat de dames al door de Noriker-achterban correct zíjn voorgelicht en ook op andere gebieden al lang en breed geïnformeerd zijn door ter zake kundige lieden en hier naar de hun al bekende weg vragen....

Niet alleen onbeslagen over rots en split of modder of vorst, maar ook met sneeuw op ijs: http://www.mijnalbum.nl/Foto=ES4O6IFR

Net op het zwiebelspoor van de 4x4 die dit hellinkje maar nétaan op kwam. We hebben een normale route normaal gereden, dus gewoon over de bergcaminos in draf en galop. Hoezo geen grip zonder ijzers

HC