Edith Hartog schreef :

Ja, op termijn zal het zeker minder erg worden, als er maar genoeg te eten is en je nieuwe Haf niet steeds het gevoel hoeft te blijven hebben dat ze haar hooi moet verdedigen.


Je zou het anders kunnen oplossen, Edith.
In plaats van 3 ruiven vol hooi voor 4 paarden maak je 5 voederplaatsen.
Overal kleine bergjes hooi, zo is er genoeg voor iedereen.


Nee, heeft idd geen zin, want zo staat er een paard de hele tijd apart terwijl jij werken bent.

Gewoon overal hopen hooi leggen, desnoods in autobanden zodat het niet wegwaait.
Groet, Pien

Gregoor Lendfers schreef :


Heel simpel, Gregoor,
Volgens Wim (jouw holistische DA) leeft de natuur in de winter sober, alles heeft zich teruggetrokken, en zouden de paarden het eigenlijk moeten doen met het voedsel dat de natuur hun op dat moment aanbiedt.En dat is niet veel, dus :
Dat betekent dat ze allerwaarschijnlijkst zullen afvallen, en tegelijk met het afvallen van de opgebouwde zomer vetereserves komt het vitamine D vrij in de juiste dosering voor het paard.
Heeft de natuur weer handig geregeld, toch?

Maar in onze geweldige maatschappij waarin alles geregeld en onder controle moet zijn hoort een paard niet af te vallen (zielig en lelijk) dus worden de paarden over het algemeen ook in de winter volgestopt met bijvoer, naast het broodnodige hooi.
(Dat overigens heel lang voldoende vitamine D bevat, ligt ook oa aan de manier van bewaren en het aantal zon-uren).

Volgens de theorie van Wim een mede-oorzaak voor het ontstaan van exzeem; Teveel voeren in de sobere tijd :Overvoeding!
En ik kan hem daarin geen ongelijk geven.

Groet, Pien

Dus misschien maak je je te

Geertje schreef :

Ja, Geertje, dat zegt mij veel, want ik weet hoe Zafir in het begin was.
Compliment voor jou (maar dat wist je al).
Is ie nu ook definitief gestopt met weven?


(Dan zullen we es gaan hakken en snijen....)


Patrick reed hem veel 'forser' dan jij ja.
Dat kan een reden zijn. Die liet hem meer echt werken in de bak.
Ach, maak je niet druk, zolang Zafir zijn temperament en aandacht behoudt, niet sloom of sjaggie wordt.


Ben benieuwd. Jack en ik hebben nu h e l e m a a l genoeg van dat bevroren hobbeldebobbelmodderbad. En de paarden net zo.

Groet, Pien

Piet schreef :

Ach, tuurlijk.... Nu herinner ik me dat dat bij BD net zo geweest is.
Maar dat was in die tijd wel een stretsjkip eerste klas.
Ik heb haar jaren volgestopt met allerhande voedingsdingesen en het hielp nada.
Pas toen ze op haar plek was in de kudde kwam ze wat bij en nu, 3 jaar later, blijft ze keurig constant op gewicht en hoef ik haar niet meer bij te voeren.

Hee, Geertje, weet je nog wat Theo deed ? Die kersenvlaai????

(Voor de anderen: wij hebben met onze paarden ooit bij iemand gestaan die letterlijk allerhande groente en fruitafval aan de paarden gaf.
Zelfs citrusfruit , steenvruchten en uien.
Ook brood dat hij kreeg van V en D; pizzabroodjes, ham/kaas ect.

Hij zwoer bij de dagelijkse kersenvlaaien die hij BD gaf.
Enne.... niet teveel op de weide he, daar bewegen ze teveel en vallen ze te veel af....)
Is ook een idee, Geertje. Zet hem op stal

Pien

Frans Veldman schreef op zondag 5 maart 2006, 22:16:


Yep. Eens !
Wat we nu ook behoorlijk zien is dat de paarden grasgeil aan het worden zijn. Diesel nog het ergste, die speelt echt wedstrijdjes tijdens de buitenritten, hij is razendsnel geworden in het gauw nemen van een hap gras, hij MOET dat - kan het niet laten.

1-0 voor Dies bij een hap gras, 1-1 voor de ruiter bij het verhinderen van het nemen van een hap en zo gaat dat de hele weg.
Tjeezes, wat is die knol beresterk zeg, en ook geen gram afgevallen, integendeel zelfs, ik vind hem wat vet.

Ik baal er wel van dat hij dat eetgedrag heeft, maar het komt doordat er veel beginners op hem rijden en die grijpen altijd te laat in of zijn niet sterk genoeg.

Groet, Pien (die vanaf vanavond weekend heeft....)

Ik ben het met jullie eens Peet en Michiel.
Van de meesten van mijn paarden weet ik gewoon hoe ze zich voelen, wat ze graag willen, -of niet. Ik zie dat heel basaal aan hun lichaamstaal, kleine signalen; een opgetrokken neusje, een staartzwiep, een ongeduldig opgetrokken voorbeen, oren opzij, naar voren, naar achteren etc.
Da's wat je aan de buitenkant waarneemt, met je zintuigen.
Dat is ook wat iedereen kan leren, al heeft de een daar wat meer aanleg voor dan de ander.

Wat je aan de binnenkant, in je gevoel, waarneemt is een heel ander verhaal. Dat kun je niet even toetsen, bewijzen, iemand aanleren.
Ik weet, voel gewoon wat mijn paard van mij wil, en dat zie ik niet alleen maar met mijn ogen.
Nee, niks telepatisch, maar een 'verbinden met'.
Eén zijn, ja, bewustzijn, kalmte, helderheid.

Zo reed ik gisteren een nieuwe route tijdens een buitenrit.
BD was uitzonderlijk rustig (altijd op onbekend terrein).
Echter daar was die heuvel en op het moment dat ik mij bedacht dat dat nou eens een lekkere heuvel was om tegenop te scheuren begon zij onder mij te dansen. Wellicht onbewuste signalen die 2 individuen die mekaar al zo lang kennen van mekaar oppikken?

Bombita die Jack komt halen als ze iets van hem wil.
Ze stapt uit die groep en gaat hem lopen zoeken.
Vind ik heel uitzonderlijk dat een paard ervoor kiest om weg te lopen bij zijn maatjes om een ander individu iets duidelijk te gaan maken.

Het nieuwste zijn Spirit en onze hond Cayuga.
Die 2 spreken een heel andere taal, Spirit is het prooidier en Cayuga het roofdier.
Zij hebben echt moeten leren mekaar te snappen; in het begin sprong Cayuga tegen alle paardenbenen op en als die tegen haar in gingen dacht zij dat ze wilden spelen (terwijl ze liepen te dreigen) waardoor zij nóg uitbundiger werd.
Inmiddels is dat verleden tijd. Spirit rent nu Cayuga minutenlang door de hele bak achterna, maar ze weten van mekaar precies waar ze de bochten maken en het allerleukste is dat ze beiden op precies hetzelfde moment stoppen met rennen en iets anders gaan doen.
Zo maf om naar te kijken. Ik heb er filmpjes van gemaakt.
Cayuga springt (en hapt) zelfs naar de keel van Spirit, maar die vertrekt geen spier, het maakt hem niet bang.
Blijkbaar heeft dit prooidier in de gaten dat dit roofdier niks ergs in de zin heeft. Ook een communicatie dus, ik kan daar uren naar kijken.

Pien

Niki schreef op zondag 5 maart 2006, 23:58:


Tja Niki, ik ben Holly (Quarter) na de 6 e maand drachtigheid wel gaan bijvoeren, ze was toen ook al erg dun. Pas een week of 6 voor de bevalling ging je iets aan haar zien, daarvoor was die buik gewoon plat.
Ik heb daarvoor zelf een granenmix gemaakt, daar zitten geen ongewenste stoffen in, bovendien is alles met de hele korrel, dus niks geplet, verhit e.d.
Zo is alles maximaal opneembaar en weet je wat je paard te eten krijgt.

Bombita is momenteel 6 maanden drachtig maar krijgt van ons geen hap bijvoer naast haar 24/7 hooi en voederbieten 's ochtends.
Ik vind haar veel te zwaar voor een 6 maanden drachtig paard.
Ook had zij heel erg eczeem en dat is voor ons ook een reden om haar niks bij te geven. Ook al gaat het nu goed met haar, ik heb nog niet het idee dat ze eczeem definitief weg is. Daarvoor gebeurt er teveel in haar lichaam. Na volgend jaar, als het veulen er is, zal het wel beter gaan.
Moet er wel bijzeggen dat Bombita een Appaloosa is met de uitstraling van een bulldog. En dat ik een paard in dergelijke conditie waarin ze verkeerde toen wij haar kochten nooit een veulen had moeten krijgen, maarja, dat was iets van de vorige eigenaar.
Ik ben van mening dat je alleen met gezonde paarden mag fokken.

Groet, Pien

Geertje schreef op maandag 6 maart 2006, 8:58:


Regelmatig hoor ik van de mensen hier met Ijslanders dat het verharen hun zoveel energie schijnt te kosten.
Hoe moet ik dat dan opvatten?
Of zou het ergens te maken hebben met een of andere voorjaarsreiniging die die paarden zelf 'toepassen' waardoor hun energieverbruik naar een ander level gaat?

Hoe zit dat met de ijslanders (Egon, Sas, Es, ...ea), behouden die wel hun energie tijdens de vachtwisseling, of zijn ze slomer dan normaal?

Want ik merk niks aan mijn paarden, ook niet aan de koudbloeden.

Groet, Pien

Spirithorses schreef :
(effe mezelf aanvullen:)

Nou, "niks" is ook niet helemaal waar, ik zal er eens op letten, maar ik merk wel dat ze wellicht een iets grotere mineralenbehoefte hebben tijdens het wisselen van de vacht. Zal het dit jaar eens extra in de gaten houden.

Izzy is al wat aan het verharen, maar de Haffen niet, terwijl die nog langere haren hebben dan zij.

Pien

Frans, als de serverbelasting zoals nu rond de 70 % zit, betekent dat dan dat er veel bezoekers zijn?
Neem me niet kwalijk, ik ben nog steeds niet de allerslimste digibeet....

Veel meesmullers dus....

Pien

Gregoor Lendfers schreef:

Door te kijken naar hún onderlinge paardencommunicatie wordt al gauw duidelijk wat ze tegen mekaar bedoelen en dan zal dat tegen ons ook wel zo zijn toch ?!
Ik denk dat dat niet zo heel veel te wensen overlaat, mits je in staat bent goed te kijken.
En door dit laatste (niet kijken - niet verbinden) zullen het voor sommigen wel altijd aannames blijven ja.

Herinner je je onze kleine Fjord Izzy nog en wat we over haar zeggen?
Zij heeft bijna altijd haar oren helemaal naar achteren platliggen, nieuwe mensen moeten aan haar wennen omdat ze lijkt aan te geven dat ze boos is, maar niets is minder waar.
Zij is het zachtaardigste paard uit de hele groep. Onze knuffelponnie.
Wij zeggen altijd dat haar oren verkeerd om geplaatst zijn.
Terwijl niets in haar verdere agressie uitstraalt.
Dus ja.... algemene aannames.... (maar ik snap hoe jij het bedoelt hoor) en niet verder kijken dan die oren (want de mens wordt bang en blokkeert).
.
Daarom ben ik er ook niet voor om in algemene zin over een paard en zijn lichaamstaal te spreken, zoals : Oren naar achteren betekent boos zijn.
Er komt ook iets bij als gevoel. (En er zijn zoveel signalen die ze geven met die oren....)
Toen Diesel Anne in haar oor beet waren zijn oren naar voren gericht, zij dacht echt dattie lief tegen haar wou zijn, maar : 'hap'....
Blijkbaar had zij geen totaalbeeld gekregen van zijn gedrag.

Er wordt hier op het forum wel eens beweerd dat wij de taal van het paard niet spreken. Ik ben het daar niet mee eens.

Nee, niet in woorden, ik hinnik niet, ik bries ook niet, dat past niet bij mij. Ik ben een mens, maar ik kan met mijn lichaamssignalen heel precies aangeven wat ik wil zeggen.
Door in een bepaalde positie tov het paard te gaan staan, door me klein -of juist groot te maken, door te zwiepen met een touw, mijn handen (vingers) te openen of juist te sluiten, armen hoog te houden of juist laag, schouders rond of vierkant, ogen neergeslagen of priemend in hun blik, van ze weg te lopen als ze het niet verwachten, aan te raken op hun favoriete plekjes, aankijken, wegkijken, kont toedraaien, etc (er is nog zoveel meer...)

Dat wat je van het paard wilt kun je tevens omzetten in beelden (plaatjes denken).
Deze kun je dan niet in beelden ontvangen van het paard (tenminste; ík kan dat niet - wel in gevoel), maar ik kan wel mijn beelden óverdragen.
Graadmeter hierbij is of mijn paard reageert naar mijn verwachting/bedoeling, dit is dus een stuk communicatie.


Niet helemaal met je eens dus.
Voorwaarde daarbij is wel verbinding.
Anders heb je alleen je ogen en dat is te weinig.
Een paard reageert vooral op beeld en gevoel.

Wat wel van belang is dat het paard ook communiceren wil en zich niet in zichzelf blijft opsluiten.
Ik had altijd grote moeite Cherokee te 'lezen'. Net alsof zij dat tegenhield, er was zelden openheid tussen ons. Als ik het gevoel had bij haar binnen te komen gooide zij die deur weer dicht.
Mijn eigen paard, het is me nooit echt gelukt, dat heb ik heel jammer gevonden. Later bleek dat zij 'iets' in de hersenen had. Ze is nu dood.

Ik wil dus aangeven dat communicatie en begrip afhangen van meerdere factoren. Het is dus niet alleen dat ene zichtbare signaaltje dat je krijgt of geeft (oren plat).
En als het paard reageert zoals je wilde betekent dat ook dat ie je begrepen heeft.
Dus niks geen aanames - je krijgt een praktijkvoorbeeld !

Groet, Pien

e m kraak schreef :


Wíllen wel, Egon, maar ik ben bang dat ik je niet snap en beland in een theoretisch verhaal waarbij de praktijk naar de achtergrond schuift.
Dit is geen kritiek hoor, maar soms denk ik dat onze werelden mijlenver uit elkaar liggen, vandaar ooit mijn opmerking over jouw 'Marsiaans zijn'.
Terwijl ik je in het dagelijks leven zo'n schat vind.

Ik ben heel erg van de praktijk en ik moet zíén wat er gebeurt, ervaren, en ik vind (boekjes) lezen op dit moment erg onaantrekkelijk (terwijl ik een hele boekenkast vol heb staan voor de koude winteravonden - nu dus- ). Ik kom er maar niet aan toe, ik val in slaap zodra ik een boek lees of tv kijk, terwijl ik mijn geschrijf op dit forum halve nachten vol kan houden. want dit is een ander soort ontspanning van mijn werk want schrijven zorgt er voor mij ook voor dat ik mijn eigen dingen in de omgang met de paarden op een rijtje krijg/houd.

Jij hebt gewoon een hele berg theoretische achtergrond die ik niet heb - die mij ook niet heel erg interesseert, en toch lees ik je berichten zeer graag omdat ik dat wél weer interessant vind want ik leer er ook weer van.

Kunnen we iets doen met praktijkvoorbeelden (heb ik je laatst over gevraagd) bijvoorbeeld in de vorm van oplossingen bedenken (hoe zou jij dat doen, hoe zou een ander dat doen) zodat er voor ieder ruimte overblijft waarin we mekaar niet veroordelen om onze misschien verschillende manier van aanpak of denk je dat dat niet mogelijk is?
Zo blijft het ook gelijkwaardig.
Want dat zou het voor mij wel moeten kunnen blijven.

Groet, Pien

Snoopy schreef :

Hahaha, Anne.... weet je wat ik las ? .... stuiterbewijs ....
nou, die hou ik er voor mezelluf in....

Pien