Cassandra Berg schreef op maandag 6 maart 2006, 10:27:


Hoi Cassandra
Je kunt ook blijven en ook weggaan, beide goed hoor.
Het voordeel van blijven is ook dat je leerd omgaan met
de brieven van iedereen hier. En dat is een heel handige
levensles.

Er zijn bijvoorbeeld mensen die bewust niet reageren
als ze een brief lezen waarbij ze een naar gevoel krijgen.
Negeren is vaak de snelste manier van uitdoven van een discussie.

Nu zijn er altijd wel mensen die wel hun verontwaardiging uitten.
Ook heel prima, beter zelfs, doordat in een gesprek altijd dingen
duidelijker worden, voor iedereen die meeleest.

In die meningsverschil brieven, wordt er soms gescholden,
of anderen als dom en onwillig bestempeld. Mooi dat jij hier
altijd weer je bezwaren tegen geuit hebt. Dat is één manier om
daar mee om te gaan. Die speciale 'ergenis brieven' kun je ook
negeren en wél vriendelijk mee praten over het onderwerp
tegen andere personen die hun reactie wat zachter geformuleerd hebben.

Hoe dan ook, mensen anders willen hebben dan ze zijn, is oorlog. Ook al breng je het tactisch, weinig verschil. Het is ook mogelijk anderen hun eigen verandering te gunnen en daarop te vertrouwen dat ze dit doen, als ze er klaar voor zijn. Doen we dit met onze paarden ook niet zo! Dat is een hele belangrijke levensles dat we van onze paarden kunnen leren. Vanochtend heb ik de fries weer buitengezet in de sneeuw, met mok. Zoals afgesproken zou ik haar kootholte van de linker voorvoet in de vaseline zetten. Het is een jong paard, dat relatief vreemden als ik, niet zo maar aan zijn voeten laat zitten. Na een aantal keren weg stappen, gaf ze haar goedkeuring door te blijven staan. Het enige wat ik hoefde te doen, was haar de vraag stellen en afwachten tot ze er klaar voor was. Dit is geen oorlog, wegstappen is goed, blijven staan is ook goed. Zo kunnen we ook naar mensen zijn, als we de eerste gedachtes krijgen, dat iemand anders zou moeten zijn, dan hij is. Is dat waar? Wat is de realiteit? En ga je daar dan een gevecht mee aan? Of kun je ook de vraag voorhouden en ELK antwoord zien als het beste op dat moment? En de ander vertrouwen in zijn eigen proces.

Michiel

jose schreef op maandag 6 maart 2006, 13:23:


Dank je wel, ga ik anders doen.

Michiel

rini schreef op zondag 5 maart 2006, 20:21:


Hoi Niki
Dinsdagmiddag 7-3 komt Martine bij me om naar Jur te kijken. Als je snel bent kun je misschien ook een afspraak krijgen, ik heb er een maand op moeten wachten voordat ze in Zwolle kwam.
http://www.osteopathiepaard.nl/

Michiel

Yolanda Kuitert schreef op woensdag 22 februari 2006, 14:05:


Goed nieuws over het osteopathie onderzoek van Jurriën!
We zijn echt super blij!!!

Martine Burgers www.osteopathiepaard.nl is geweest en vond bij Jur 4 blokkades, 3 op de ruggengraat waarvan 1 precies op de zadelplek en nr 4 een halswervel waardoor hij minder goed kon inbuigen. Die blokkade op de zadelplek is volgens haar de oorzaak van zijn
zadelweigering en nerveusiteit onder het rijden.

Jur liet zich heel kalm behandelen en was erg geconcentreerd op wat er allemaal gebeurde. De blokkades zijn nu weg en als het goed is, is er geen 2de behandeling meer nodig. Nu nog een weekje rust en dan mogen we weer rijden! Hij zal nog wel uit gewenning eerst wegdraaien voor het zadel, maar als hij er achter komt dat het nu niet zeer meer doet, gaat dat vanzelf over.

Oja de vergroeiing, bult achter de zadelplek, in zijn ruggengraat is geen probleem en geen oorzaak in dit verhaal. Daar kan hij gewoon mee rijden! Ook een hele opluchting!

Van de Wiele Sarah schreef op woensdag 8 maart 2006, 13:32:


Een vervolg cursus is er nog niet, en misschien ook niet nodig.
Wel veel hoeven bekappen van verschillende paarden, hier meelezen en schrijven en het een jaar de tijd geven, dat maakt je vanzelf geschikt als natuurlijk bekapper.

Michiel

Monique Meijer schreef op woensdag 8 maart 2006, 10:56:


Feit is dat deze strassermethode gewerkt heeft, dat het op z'n natuurlijkst ook gekunt had dat denk ik zeker.
Het lijkt altijd zo specialistisch dat recht zetten. Daardoor worden we afhankelijk van een betaalde kracht, terwijl dit niet nodig is.

En omdat die betaalde krachten nu eenmaal niet elke 2 weken komen, daardoor krijg je dat yoyo effect van scheefheid en rechtzetten. En als je de zool eenzijdig gaat verlagen dan belast je de spieren en gewrichten ook gauw onnodig te veel.

Bij natuurlijk bekappen, haal je ook die scheefheid weg, tot de grens van de zool (die extra afgesleten kant daar hoef je immers weinig meer aan te doen). En dat lijkt me veiliger en gewoon heel goed.


Michiel

Spirithorses schreef op dinsdag 7 maart 2006, 9:25:


Zoiets is ook mijn reactie.

Als ik jou Egon een tip mag geven, vertel dan gewoon wat je
zelf doet en bereikt met je paard. Je eigen ervaringen en resultaten zijn interessant, en eenvoudig uitgelegd, leest iedereen dat graag en leert er het zijne van.

Michiel

Michiel schreef op woensdag 8 maart 2006, 18:47:


Neem nu bijvoorbeeld vorige week.
We hebben hier al eens verhalen gehad, hoe je met agressieve honden onderweg om kunt gaan. Met als uiterste het paard naar de hond toe draaien en aansporen om de hond te gaan verjagen. Ik kwam weer langs die ene boerderij waar een zwarte labrador al eens een vlucht genomen had naar mijn vorige paard. De hond was heel leuk aan het spelen met een paar pubers, ziet mijn paard en vliegt op ons af, waarbij hij tegen de achterbenen van mijn paard aan knalt. Wel zonder verwonding en loopt dan terug naar zijn speelveld.

Nu was ik dus gewaarschuwd, de situatie was precies het zelfde, nu alleen liep ik naast mijn nieuwe paard. de hond komt weer aanrennen, ik ga beschermend tussen paard en hond staan en schreeuw een paar keer fel "eugh" en geef een rotschop in de lucht net voordat hij bij me kon zijn. Waarop hij terug ging naar zijn speelveld. Normaal gesproken zou je denken dat mijn paard hier niet rustig onder kon blijven. Dat was hij echter wel, stond gewoon aan een doorhangend touwtje stil te wachten. Geeft wel een goed gevoel mijn Jur zo te kunnen beschermen. Het is ook natuurlijk paarden gedrag, dat er een hengst of merrie de kudde beschermt, op deze manier. Zo denk ik ook te bouwen aan onze relatie. Een volgende keer is het waard om hiervoor uit het zadel te springen.

Michiel

Fred schreef op donderdag 9 maart 2006, 5:52:


Hoi Fred
Ik ga een aantal dingen zeggen die je misschien niet leuk vind, niet om iets te verdedigen hoor, gewoon omdat ik het serieus neem wat je zegt.


Dat NB nog niet positief klinkt in veel oren, is geen probleem en vind ik ook niet jammer, het is een onderdeel van het positieve veranderings proces.


Als je gelijk hebt, dan kan veel beter iedereen die zijn paard zelf bekapt stoppen. Of op zijn minst permanent een prof mee laten kijken of het goed gaat. Zo'n opvatting zegt dus dat het zelf bekappen één grote vergissing is. Ik wist niet dat er natuurlijk bekappers waren met die opvatting, jij dus.

Of je hebt niet gelijk, en dan is je specialisatie cursus ook van o-waarde. Beleef ik nu een splitsing in de stroming van natuurlijk bekappen hier? Van mensen die het zelf mogen doen, en mensen die gesuperviseerd moeten blijven?


Michiel

Patchouli schreef op woensdag 8 maart 2006, 23:11:


Ik heb ook hernia achtige klachten, toen het net uitbrak en op z'n ergst was, heb ik chiropractie gehad. Hij zei dat paard rijden goed voor me was en dat heb ik altijd gewoon door kunnen doen. Na een rit voelde het inderdaad beter aan.

Frans weer één.

Michiel

Spirithorses schreef op donderdag 9 maart 2006, 0:02:



Ik weet niet of chiropractie of osteopathie iets voor je kan, wat de orthomanueel niet kan? Nadat ik jarenlang ook een verhoging in mijn schoenen gehad had (voor een beenlengte verschil) en dus voor die hernia bij de chiropractor kwam. Corrigeerde hij mijn ongelijkmatig kantelende bekken, hierdoor liep ik plotseling recht omdat mijn been niet meer korter was Tja had ik maar 30 jaar eerder daar naar toe gegaan.

Michiel

van lennep schreef op donderdag 9 maart 2006, 2:07:


Heb ik haar niet gevraagt, mede omdat we jur pas hebben sinds januari. En wat ik van Pien begreep is meerdere blokkades heel gewoon. En kan gewoon van een uitglijder in de wei komen. Ik ga er wel vanuit dat Jur ze al jaren heeft, omdat hij bij z'n vorige berijdster vaak te hard of te langzaam wou, wispelturigheid door de pijn, denk ik dan.


Ja de beste uitkomst waar ik op kon hopen, nu het rijden nog hé, eerst zien en dan geloven, in goed vertrouwen natuurlijk.

Michiel