Nel Gommans schreef op maandag 20 maart 2006, 18:54:


Allemaal netjes opgehokt achter een beeldschermpje - Veerman helemaal blij!

Egon

Huertecilla schreef op maandag 20 maart 2006, 19:23:


Ik dacht dat jij eigenlijk wel wat meer van management en marketing wist.
We moeten er voor de paarden toch alleen maar blij om zijn dat er blijkbaar toch werking in de markt zit, precies zoals jij laatst opmerkte.
Daartegenover staat dan bijv. dat het van begin af relatief robuuste houden van ijslanders steeds meer de draad kwijt raakt, maar ook daar is de markt natuurlijk verdeeld.
Als er al ergens verandering komt is er een economische oorzaak aan te wijzen... die economische oorzaak volgt toch op verschuivende inzichten, niet?

Doen we het daar niet voor? Bijvoorbeeld ook het brainstormen over paardgerichtheid en ecotoop (al dan niet van herkomst). Ik vind dat zo simpel niet (maar dat ligt in mijn geaardheid hoor).
Zoals jij het nml. stelt geef je het perfecte excuus om het paardnatuurlijk onderbrengen onderuit te halen, omdat je merk paard er niet geschikt voor is.
Ik vind dat je díe paarden dan niet hier moet willen hebben...

Net echter als de arab van ons Truud acht ik de arabs van Iloon slechts nog een naam, een merk... doch allang geacclimatiseerd, wrsch. zelfs op genotype nivo. (nu val ik in herhaling, maarja).
In de ijslanderclub is het echter al sinds jaar en dag punt van discussie of je nou echt wel een importpaard wilt, en wat daar evt. aan veterinaire ellende aan vast zit.

Groeten, Egon

Is de bodem van de straalgroeve nu wel of niet een als constant te beschouwen referaat t.o.v. de stand van het hoefbeen? Zo ja/nee, waarom? Indien mogelijk lit.opg.

groeten, Egon

jose schreef op dinsdag 21 maart 2006, 13:58:


OK, ik zal proberen niet lullig te beantwoorden


Ik ben het met je laatste zin eens. Laat echter de vraag onbeantwoord of dat de weg van ijzerfixatie is.

Je vergelijking met een gebroken arm of been gaat niet op, omdat dat pijnbeenbreuken zijn. Hierbij is het "juist zetten" van eerste belang, waarna door (gips) fixatie voorkomen wordt dat door spierconstractie krachten de zetting tenietgedaan wordt.

Het vergelijk met een bekkenfractuur wat genoemd is (wat niet te zetten is, hoogstens te fixeren d.m.v. pennen/schroeven - en wat is er ook alweer mechanisch door DAs bedacht voor die gebroken coffin bones?) is nmm al veel geldiger.

Zoals ook al aangegeven bevindt het hoefbeen zich echter al gefixeerd, in de hoefschoen, en van spiercontractie krachten is geen sprake. Er zijn op het eerste gezicht denk ik wel belangrijke contra-indicaties vast te stellen voor het beijzeren van hoeven met hoefbeenfractuur, waarvan o.a.:
- de toegevoegde massa die iedere beweging tot een vermeerderd krachtenveld maakt,
- de toegevoegde eigenschappen van het ijzer die verkeerde trillingsfrequenties door de hoef stuurt.

Stel nou dat je echt beter zou willen fixeren dan het hoefbeen al doet... waarom dan niet de hele boel ingegipst i.p.v. beijzeren? (OK, dit is een heel nieuwe vraag, maar toch...O).
Waarom wordt een bekkenfractuur niet ingegipst?

Naar mijn indruk is de benadering van mevr. Strasser hier de meest logische, maar ik moet erbij zeggen dat ik in mijn 35 jaar in zeer uiteenlopende omstandigheden onder de paarden nog nooit een gebroken hoefbeen zelf heb meegemaakt dus dat de aanname eerder in deze draad dat iedereen daar wel mee geconfronteerd wordt of mee te maken krijgt cq. van weet mij niet juist lijkt. Ook de meest afgrijselijke ontschoeningen e.d. ken ik alleen uit mijn "boekjes"... Het lijkt me dan ook veel zinniger het hoefonderhoud vooral te benaderen vanuit wat wel de normaalsituatie is.

Ik hoop je nu zonder lulligheid een klein beetje blij gemaakt te hebben met een serieus antwoord.

Groeten, Egon

e m kraak schreef op dinsdag 21 maart 2006, 20:53:


pijPbeenbreuken uiteraard... grrrrr

jose schreef op dinsdag 21 maart 2006, 21:47:


Misschien een kwestie van beleving... maar ik vind 6 maanden bij wat als een zo zwaar trauma wordt beschouwd niet lang eigenlijk. Vergelijk dat nou eens met wél veel voorkomend herstel van beslagen zijn, dat niet zelden een jaar of langer (!!) duurt.


Ik denk niet dat het onnodig lang is. Misschien is het wel mogelijk een korte herstel te forceren, maar ik zie de rol van beijzering daar op voorhand niet in. (En vervolgens weer een jaar revalideren van het beslagen zijn )...

Groeten, Egon

http://www.ausequinearts.com/CaseLily.html

Link met prachtcontent. Maakt je dag weer es goed :)

Groeten, Egon

Esther schreef op zaterdag 25 maart 2006, 13:01:


Toxiditeit, al dan niet "natuurlijk" volgens geitewollensokkeninterpretatie van dit moeilijke begrip, is nu eenmaal altijd een afgeleide van dosering .

Uit de patenttekst: "[0007] Preferably, the composition comprises the combination of the following ingredients as an approximate percentage of the total composition, 20-30% citronella oil, 5 to 15% surfactant and between 55 to 75% water."

Ik vind dit als leek moeilijk te interpreteren. Je krijgt de indruk dat er 100% verantwoord () kan zijn, terwijl dat slechts 80% van de formule hoeft te zijn (20+5+55).

Kenmerkend voor deze uitvinding/middel is het gebruik van essentiele olie (citronella); de uitvinder van de formule claimt dat 1 en ander vooral significant snelheidsverhogend is qua werkzaamheid als ik het goed begrepen heb.

Ik zie dat er gebruik gemaakt is van 2,4D amine composities in de testen, maar niet dat 2,4D in het eindproduct zit. Als het er wel in zit weet ik vervolgens niet of 2,4D een " plant afgeleid product" product is; glyfosaat is dat nml wel zover ik weet, om maar wat te noemen. Dat je iets in een chemisch lab kunt maken wil nog niet zeggen dat het daarom niet "biologisch" of "natuurlijk" is.

Esther, kun je me woordelijk aangeven (in de claimteksten) waarom "Barrier H. is de eerste onkruidbestrijdingsmiddel op de wereld gemaakt van enkel natuurlijke plant afgeleide producten" niet klopt? Ik zie dat niet...

groeten, Egon

Esther schreef op zaterdag 25 maart 2006, 14:46:


Emulgator met hoog capillaire eigenschappen (t.o.v. water bijv. ethanol).

Bittrex is gewoon een smaakstofconcentraat (uiterst bitter, de naam zegt het al), in dit geval bedoeld om vraat aan behandelde gewassen tegen te gaan.


Vergeet glyfosaat verder maar, is een zijspoor. Heeft niets met dit middel te maken.

Het ging mij er even om dat er op het eerste gezicht wel heel stellige uitspraken werden gedaan die niet onderbouwd zijn. Vragen wat ze er in Wageningen van vinden vind ik veel verstandiger.

groeten, Egon

Esther schreef op zaterdag 25 maart 2006, 15:59:


Dat is wat ik in Nr:38778 ook al schreef, dus dat zijn we eens


Niet als het afgestorven is. Om vraat aan behandelde gewassen tegen te gaan dus ( Nr:38785 ). Afgestorven gewas verliest zijn bittere eigenschappen en wordt gegeten, weet je nog?


Ik zie nergens dat er citroenzuurconcentraat (CH3COOH) in zit. Citronella olie is iets anders.